Και ξαφνικά όλοι μεταβλήθηκαν σε οπαδούς της απλής και ανόθευτης αναλογικής. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ τη θέλουν, διότι έτσι ελπίζουν να διατηρήσουν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στην πολιτική ζωή, η ΝΔ θ' αναγκαστεί να τη θέλει, αφού επιμένουν οι κυβερνητικοί εταίροι της και το ΚΚΕ τη θέλει γιατί πάντα την ήθελε.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ για ποιον λόγο τη θέλει και μάλιστα σχεδιάζει να καταθέσει και σχετικό νομοσχέδιο;
Δεν υπάρχει πολίτης που να μη γνωρίζει ότι ενδεχόμενη καθιέρωση της απλής αναλογικής θα σημάνει οριστικά και τελεσίδικα το τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Ποσοστά πάνω από 50% μόνο η Ενωση Κέντρου το 1964 και η ΝΔ το 1974 κατάφεραν να συγκεντρώσουν. Υποθέτω ότι δεν θα υπάρχει άνθρωπος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος να ελπίζει σε ανάλογο επίτευγμα.
Αρα η προώθηση του αιτήματος της απλής αναλογικής από τον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει αυτόματα αποδοχή κυβερνητικής συνεργασίας του με έναν ή περισσότερους από τους «μνημονιακούς» της συγκυβέρνησης.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Με το υπάρχον πολιτικό σκηνικό μόνον οι τρεις της σημερινής κυβερνητικής συνεργασίας μπορούν να ελπίζουν σε συνολικό ποσοστό άνω του 50%, αν το κυβερνητικό έργο αποδειχθεί επιτυχές τους επόμενους μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ πώς και με ποιους μπορεί να προσβλέπει σ' ένα τέτοιο επίτευγμα; Ακόμη κι αν το ΚΚΕ δεχόταν να συνεργαστεί μαζί του, τα κουκιά δεν βγαίνουν. Και φυσικά δεν μπορεί να υπολογίζει -αν ποτέ υπολόγιζε- και στους Ανεξάρτητους Ελληνες, οι οποίοι έχουν εισέλθει πια στη φάση της διάλυσης.
Δύο είναι, κατά συνέπεια, οι προοπτικές ανάμεσα στις οποίες θα επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ με την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Ή ότι δεν θα φτάσει ποτέ στην εξουσία ή ότι θα φτάσει μόνο αν συνεργαστεί μ' αυτούς που σήμερα καταγγέλλει. Το πρώτο αποκλείεται να το έχει επιλέξει, άρα μοιραία θα οδηγηθεί στο δεύτερο ενδεχόμενο. Τρίτη επιλογή ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει.
Διεργασίες γίνονται και θα γίνουν ακόμη περισσότερες στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μόνο που καμία από αυτές δεν προβλέπεται να είναι αντιμνημονιακή. Αρα μόνο στο μνημονιακό στρατόπεδο θα πρέπει ν' αναζητήσει συμμαχίες ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ό,τι θα σημαίνει αυτό για την πολιτική του απήχηση και την εσωκομματική του σταθερότητα.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Δεν με ενδιαφερει οποιον εκλογικο νομο και αν ψηφισουν αφου εγω δεν προκειται να ξαναψηφισω για το υπολοιπο της ζωης που μου εχει ταξει ο Θεος. Ψηφιζω απο 18 ετων και εχω σηκωσει στους ωμους μου σωστες και λαθος επιλογες που βοηθησαν ή καταστρεψαν τους νεοτερους συμπατριωτες μου, τωρα ας αναλαβουν οι νεωτεροι να διορθωσουν οποια λαθη εκανα εγω αθελα μου με την ψηφο μου. Πιστεψα στο Παπανδρεου οτι εστω και με τα λαθη του θα μπορουσε να αλλαξει μερικα πολυ κακα που γινοτανε στην Πατριδα μου αλλα δυστηχως δεν μπορεσε και κυριως δεν τον αφησαν (αυτη ειναι δικη μου γνωμη και συμπερασμα). Τωρα διαβαζοντας οτι παραιτησαν τον Προεδρο του ΕΛΓΑ, εαν επιτυχημενο ανθρωπο, για να μοιρασει η τρικομματικη τις καρεκλες γραφοντας στα παλαια υποδηματα της το OPENGOV, καταλαβα οτι η εποχη Μαυρογιαλουρου γει και βασιλευει, αρα γιατι να συνεχιζω να ψηφιζω??? Θα μου πειτε υπαρχουν και αλλα κομματα!!! παρακαλω αφηστε τα αστεια δεν εχω καμια ορεξη και κυριως κουραγιο για να γελασω.
Αναφέρεστε στο Σύριζα, λες και είναι η πηγή της αξιοπιστίας. Άνθρακες ο θησαυρός. Όλοι γνωρίζουν σήμερα, ότι ο Σύριζα είναι ένα μάτσο ξεπερασμένων αριστερών, που ¨τυφλώθηκαν¨ από την ξαφνική άνοδο των μικρών ποσοστών τους και λέει ο καθένας ότι του κατέβει στο κεφάλι, χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα, χωρίς ρεαλισμό. Όσο για το εκλογικό μας σύστημα, καλό είναι να μη βιαστούν για την απλή (και άδολη) αναλογική. Η βιασύνη και η προχειρότητα, είναι μία από τις αιτίες, που αυτή η χώρα βολοδέρνει.
Δημοσίευση σχολίου