ΜΙΛΑΝ ΚΙ ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΙ !...

Οι κρίσεις είναι σύμφυτες της λειτουργίας και της εξέλιξης του καπιταλιστικού συστήματος και η άνιση κατανομή των πόρων και κερδών, είναι από τις βασικότερες αιτίες.

Στην Ε.Ε. και περισσότερο στην Ευρωζώνη, η οικονομική λειτουργία, με τους κανόνες που έχουν εμπεδωθεί, ωφελεί τις πιο αναπτυγμένες χώρες του Βορρά και δημιουργεί προβλήματα στις ασθενέστερες του Νότου.

Το να υπάρξουν και να παρθούν μέτρα εξισορρόπησης είναι εκ των ουκ άνευ, μιας και στην αντίθετη περίπτωση η διάλυση παρουσιάζεται, περίπου, αναπόφευκτη !

Στο στάδιο αυτό βρισκόμαστε αυτή την περίοδο, με την κρίση στην Ευρώπη να διάγει τον τέταρτο χρόνο της και τα ζητήματα να οξύνονται σε βαθμό επικίνδυνο.

Οι πολιτικές της Δεξιάς – υπό διάφορες εκδόσεις – οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, επιτείνοντας τις ενυπάρχουσες αιτίες στο σύστημα και οδηγώντας τις αντινομίες στο χείλος της έκρηξης.

Μέσω των δημοκρατικών διαδικασιών, οι λαοί της Ευρώπης επιβάλλουν αλλαγές στο πολιτικό εποικοδόμημα και φέρνουν στο προσκήνιο τις δυνάμεις, που ιδεολογικοπολιτικά πρόσκεινται σε πιο ριζοσπαστικές παρεμβάσεις, με μεγαλύτερες ευαισθησίες στα προβλήματα των ασθενέστερων, κρατών και λαών, και με περισσότερο εξισορροπιστικές διαθέσεις.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η άνοδος των σοσιαλιστικών κομμάτων στις χώρες του κέντρου, σηματοδοτεί τις παραπάνω εξελίξεις, οι οποίες, τα αμέσως επόμενα χρόνια, αναμένεται να γίνουν πιο ριζοσπαστικές και πιο ουσιαστικές, στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Ο Ολάντ, είχε την τύχη και την ικανότητα, να ηγηθεί αυτής της εναλλακτικής πορείας, η Μέρκελ είχε τη ατυχία και τις ιδέες, ν΄ αποτελέσει, την οπισθοφυλακή των πολιτικών δυνάμεων, που προκάλεσαν τις οξύνσεις των αντιθέσεων.

Ακούγοντάς την, κανείς, να δηλώνει πως «…η Ευρώπη δεν πρόκειται να «αμοιβαιοποιήσει» την ευθύνη για το χρέος της, όσο η ίδια ζει…», όπως, επίσης και το άλτερ έγκο της, τον Σόϊμπλε, να επαίρεται πως όσο ζει «…δεν θα υπάρξουν ευρωομόλογα, δεν μπορεί να μη φέρει στο νου τη ρήση «μιλάν κι οι πεθαμένοι !...», μιας και οι δυο, αποτελούν, περίπου, πολιτικά πτώματα, που αναμένουν τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου τους στις επόμενες γερμανικές εκλογές !...