Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΕΙΣ, ΓΙΑΝΝΗ ?...

Ο Γιάννης Δημαράς είναι καλός κι ευγενικός άνθρωπος. Στην πολιτική, όμως, χρειάζονται και η εξυπνάδα, μαζί και η ικανότητα. Όταν αυτά υποκαθίστανται από την μωροφιλοδοξία, τότε το μίγμα προκύπτει επικίνδυνο.
Το σύντροφο Γιάννη, κανείς δεν μπορεί να τον χρεώσει στη Δεξιά, με βάση την ιστορία του και την πορεία στα πολιτικά πράγματα. Μπορεί, βέβαια, να τον κατατάξει στους εραστές των σπασμωδικών κινήσεων και της επιπολαιότητας…
Το ό, τι για να βάλει υποψηφιότητα για την περιφέρεια Αττικής συμβουλεύτηκε τον Σαμαρά, δεν έχει να κάνει ούτε με την ιστορία του, ούτε με την πορεία του, ήταν μια άθλια πράξη που υπαγορεύτηκε από τα, χρόνια, κουσούρια του, τα οποία μεγεθύνθηκαν, αυτή τη φορά, με την προσθήκη και της μωροφιλοδοξίας.
Τι κι αν η καλοσύνη του και η ειλικρίνειά του, τον έκαναν να το μαρτυρήσει, η ουσία είναι πως αυτό έγινε κι είναι μια κίνηση με βαρύνουσα πολιτική σημασία.

Η αγανάκτηση κι ο θυμός του εκλογικού σώματος σαφώς και είναι φυσιολογικό να εκφραστεί και στην κάλπη, αλλά με μέτρο και με συνυπολογισμό και κάποιων άλλων πραγμάτων, εξ ίσου σοβαρών και σημαντικών, όπως π.χ. το νέο θεσμό της Περιφέρειας και το ρόλο που θα κληθούν να διαδραματίσουν οι εκλεγόμενοι περιφερειάρχες.
Τι εγγυάται ο σύντροφος Γιάννης Δημαράς για την επόμενη ημέρα της πιθανής εκλογής του ; Την εφαρμογή του επαναστατικού οράματος του Αλαβάνου για την «αντιμνημονιακή, ανεξάρτητη Αττική» ; Μπορεί και όχι, ακριβώς, αλλά σίγουρα τα πελάγωμα και το ψαχούλεμα, θάναι το κύριο χαρακτηριστικό της λειτουργίας, τόσο του ίδιου, όσο και των ανάλογων προσόντων και ιδιοτήτων, υποψήφιων του συνδυασμού του, στην περίπτωση που το σχέδιο πετύχαινε και ο λαός παραπλανιόνταν και τους ψήφιζε.

Το ό,τι υπήρξε συζήτησή του, επί της υποψηφιότητάς, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι το μόνο, Γιάννη, που πρέπει να πεις και να μάθει ο κόσμος ; Αυτό που με ειλικρίνεια, ομολόγησες, είναι ολόκληρη η αλήθεια ή έχει και ποδάρια ;

Επειδή, εμείς οι υπόλοιποι δεν είμαστε τόσο καλά παιδιά, σαν και του λόγου σου κι έχουμε ζυμωθεί, στην ζωή και την πολιτική, με το ψέμα, τις συνομωσίες και την παραπληροφόρηση, η καχυποψία έχει πιάσει στασίδι μέσα μας και μας ωθεί, σχεδόν πάντα, στους κακούς συνειρμούς και τις κακές σκέψεις.
Η αφαίρεση της περιφέρειας της Αττικής από το ΠΑΣΟΚ, έστω και τον καιρό της …μνημονιακής κυβέρνησής του, ήταν κάτι το δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, φίλε Γιάννη. Η αγανάκτηση κι ο θυμός των μελών, των οπαδών και των φίλων του, μπορεί να είναι στα ύψη, ποτέ, όμως, δεν θάφταναν να ρίξουν ψήφο σε υποψήφιο της Δεξιάς, που τη θεωρούν, άλλωστε και την βασική υπεύθυνη για την κατάσταση που απέφερε το μνημόνιο.
Σε καμιά περίπτωση ο δημοκρατικός κόσμος της Αττικής δεν θα ψήφιζε τη δεύτερη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών, τον εκλεκτό της Ρηγίλλης, στην αναμέτρησή του με τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ.
Η μόνη περίπτωση να κινδυνεύσει η εκλογή του ΠΑΣΟΚου ήταν ο αποκλεισμός από την επαναληπτική εκλογή του υποψηφίου της Ν.Δ. και η υποκατάστασή του από κάποιον άλλον , ενάντιο στην κυβέρνηση και το κίνημα, αλλά όχι – ιστορικά - δεξιό, ο οποίος θα ...κατόρθωνε να βάλει μαζί ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, άλλους αριστερούς και νεοδημοκράτες !

Ο Σαμαράς την επιλογή του κουτσού άλογου, που τρέχει με το όνομα Κικίλιας, την έκανε, λέει, μετά τη συνάντηση μαζί σου… Ο αιφνιδιασμός, η έκπληξη, αλλά και η γκρίνια, μαζί με τις διαμαρτυρίες, στο εσωτερικό της νεοδημοκρατίας, παρατηρήθηκαν σε μεγάλες δόσεις και συνεχίζονται : ο αρχηγός έκανε μια επιλογή, κομμένη και ραμμένη για την …τρίτη θέση. Γιατί ;

Σ΄ αυτόν – και σε σένα Γιάννη – που θα σπεύσεις να λοιδορήσεις, με το επιχείρημα πως ο Αντωνάκης δεν είναι τρελός για να παίξει στην Αττική, το μετεκλογικό προφίλ του κόμματός του, η απάντηση είναι καταλυτική : δεν είχε τίποτα σίγουρο για να το ρισκάρει, ο καλαματιανός. Κι αν το πρόβλημά του επικεντρωθεί στην τρίτη θέση του Κικίλια, ποιος είπε πως την επόμενη της 14ης Νοέμβρη, η Ρηγίλλης δεν θα έχει, σε περίπτωση νίκης σου, το δικαίωμα να πανηγυρίζει για την ήττα του ΠΑΣΟΚ, με την καθοριστική συμβολή σ΄ αυτό του κόσμου της Δεξιάς, ο οποίος θάχει κατευθυνθεί, δημόσια και επίσημα, στην υπερψήφισή σου ;

Γιάννη Δημαρά, στο πρωϊνό του Mega είπες και αλήθειες, είπες και ψέματα, όπως τουλάχιστον σε κατηγόρησαν, τα – πλην της Ν.Δ. – κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι τα μόνα ψέματά σου αυτής της περιόδου ή υπάρχουν κι άλλα χοντρότερα ; Η καλοσύνη σου και η ειλικρίνειά σου έχουν εξαντληθεί ή έχουν μπει στο ράφι ;
Ο ελληνικός λαός, ειδικά οι κάτοικοι και ψηφοφόροι της Αττικής κι ακόμα ειδικότερα οι, όποιοι, οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, που θα επιλέξουν να σε ακολουθήσουν, νομίζοντες πως έτσι στέλνουν ένα μήνυμα στην ηγεσία, δικαιούνται να μάθουν τα πάντα κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα !...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Όλοι τον συνάστησαν.Αλλά όλοι βγάζουν την ουρά τους απ έξω ως συνήθως. Εγώ δεν είμαι κομματικός. Αλλά αφού βλέπω ότι όλα τα κόμματα τον χτυπάνε κάτι συμαίνει.Γι αυτό και μόνο θα τον ψηφίσω.