Στο μπρα ντε φερ αγορών-κρατών τελικά οι πρώτες φαίνεται να θριαμβεύουν κατά... κράτος. Οι λεονταρισμοί των πολιτικών ηγετών όταν εκδηλώθηκε η χρηματοοικονομική κρίση και οι απειλές κατά του καπιταλισμού καζίνο αποδείχθηκαν ...φούσκες.
Από τη στιγμή που οι πολιτικές ηγεσίες των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα κοινό πλαίσιο λειτουργίας των αγορών, να θέσουν κανόνες και να ελέγξουν τουλάχιστον τις υπερβολές, αυτές αναθάρρησαν και τώρα παίρνουν τη ρεβάνς απειλώντας χώρες ολόκληρες με χρεοκοπία.
Το παιχνίδι είναι καλά στημένο και ενορχηστρωμένο. Ξεκίνησαν από την Ελλάδα και είδαμε με πόση μαεστρία δούλεψαν.
Ακολούθησε η Ιρλανδία και είναι σίγουρο πως έπονται η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και κύριος οίδε ποιες άλλες χωρίς να αποκλείεται καμία, ακόμα και η Γαλλία, όπως κάποιοι είχαν σιγοψιθυρίσει την περασμένη άνοιξη.
Το πότε θα εκδηλωθούν οι επιθέσεις στις άλλες χώρες είναι ζήτημα χρόνου και εκτίμησης των καταστάσεων.
Οσο η Ευρώπη πρωτίστως, αλλά και οι ΗΠΑ αδυνατούν ή δεν θέλουν να παρέμβουν πολιτικά και να χαλιναγωγήσουν την άκρατη επιθετικότητα των αγορών, αυτές θα δημιουργούν συνθήκες για νέα θύματα. Βλέπετε είναι πολλά τα λεφτά!
Από τη στιγμή που οι πολιτικές ηγεσίες των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα κοινό πλαίσιο λειτουργίας των αγορών, να θέσουν κανόνες και να ελέγξουν τουλάχιστον τις υπερβολές, αυτές αναθάρρησαν και τώρα παίρνουν τη ρεβάνς απειλώντας χώρες ολόκληρες με χρεοκοπία.
Το παιχνίδι είναι καλά στημένο και ενορχηστρωμένο. Ξεκίνησαν από την Ελλάδα και είδαμε με πόση μαεστρία δούλεψαν.
Ακολούθησε η Ιρλανδία και είναι σίγουρο πως έπονται η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και κύριος οίδε ποιες άλλες χωρίς να αποκλείεται καμία, ακόμα και η Γαλλία, όπως κάποιοι είχαν σιγοψιθυρίσει την περασμένη άνοιξη.
Το πότε θα εκδηλωθούν οι επιθέσεις στις άλλες χώρες είναι ζήτημα χρόνου και εκτίμησης των καταστάσεων.
Οσο η Ευρώπη πρωτίστως, αλλά και οι ΗΠΑ αδυνατούν ή δεν θέλουν να παρέμβουν πολιτικά και να χαλιναγωγήσουν την άκρατη επιθετικότητα των αγορών, αυτές θα δημιουργούν συνθήκες για νέα θύματα. Βλέπετε είναι πολλά τα λεφτά!
Αλλα τα κέρδη όταν δανείζεις με 3% ή 3,5% και άλλα όταν το επιτόκιο ανέρχεται στο 5,5%, το 6%.
Και ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Μα οι φορολογούμενοι για τους οποίους τόσο πολύ υποτίθεται ότι κόπτονται οι πολιτικοί ηγέτες και πολύ περισσότερο οι Γερμανοί που για την προστασία τους υποτίθεται θέλουν να συμμετάσχουν και ιδιώτες επενδυτές στο μηχανισμό στήριξης.
Αν το ενδιαφέρον τους ήταν αληθινό δεν είχαν παρά να κάνουν κάτι απλό. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δανείζει με 1% απευθείας τα κράτη, αντί να δανείζει τις τράπεζες με αυτό το επιτόκιο και εκείνες στη συνέχεια να δανείζουν τα κράτη με 5% ή 6%.
Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ειλικρινή πολιτική βούληση, η οποία δυστυχώς είναι ανύπαρκτη.
Και ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Μα οι φορολογούμενοι για τους οποίους τόσο πολύ υποτίθεται ότι κόπτονται οι πολιτικοί ηγέτες και πολύ περισσότερο οι Γερμανοί που για την προστασία τους υποτίθεται θέλουν να συμμετάσχουν και ιδιώτες επενδυτές στο μηχανισμό στήριξης.
Αν το ενδιαφέρον τους ήταν αληθινό δεν είχαν παρά να κάνουν κάτι απλό. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δανείζει με 1% απευθείας τα κράτη, αντί να δανείζει τις τράπεζες με αυτό το επιτόκιο και εκείνες στη συνέχεια να δανείζουν τα κράτη με 5% ή 6%.
Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ειλικρινή πολιτική βούληση, η οποία δυστυχώς είναι ανύπαρκτη.
Του Θ. Λυρτσογιάννη - Ημερησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου