Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ !...



Η κατακόρυφη πτώση της δημοσκοπικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, στις τελευταίες μετρήσεις, έχει, φυσιολογικά, οδηγήσει στην ένταση των σκέψεων και των προβληματισμών, για το μέλλον του κινήματος, αλλά και ολόκληρης της δημοκρατικής παράταξης.

Οι "Λογοπλοκίες" αναρτώντας το άρθρο του Θόδωρου Τσίκα, επιδιώκουν το ξεκίνημα ενός διαλόγου γύρω από το κρίσιμο ζήτημα, δίνοντας βήμα σε κάθε γνώμη και άποψη, ενισχυτική της προσπάθειας για την ανεύρεση διεξόδου επανάκαμψης της κεντροαριστεράς στο ρόλο που, παραδοσιακά, κατέκτησε και της ανήκει.

Η αρχή γίνεται με την άποψη φίλου σχολιογράφου, που κατατέθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση.

 
Αντιλαμβάνομαι την αγωνία του αρθρογράφου, γιατί και εγώ την ίδια αγωνία έχω.
Ανήκα και ανήκω στον κεντροαριστερό χώρο, όχι μόνο ιδεολογικά, αλλά και γιατί η πορεία του τόπου αυτού προς τα μπροστά έγινε μόνο μέσω της δημοκρατικής παράταξης. Οι υπόλοιποι ή απλά ακολούθησαν, χωρίς να κάνουν καμμία επιπλέον τομή ή οπισθοδρόμησαν τη χώρα ή και τη διέλυσαν (όρα την καταστρεπτική 6-ετία Κουρασμένου).

 
Έτσι και τώρα, οι νέες τομές, που επιβάλλεται να γίνουν στο δημόσιο, στην υγεία, στην παιδεία, στην αμφίδρομη σχέση πολίτη και πολιτικής κλπ, δεν έχω καμμία αυταπάτη ότι υπάρχει περίπτωση να γίνουν με τον τωρινό δεξιό πρωθυπουργό, που θα αρκεστεί σε διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης μέσω εισπρακτικής ή ιδωτικοποιητικής πολιτικής, υπό το βλέμμα της Τρόικας.

Επί του πρακτέου λοιπόν, όσον αφορά την αναβίωση του ΠΑΣΟΚ :

Κατ' αρχάς δεν θα είχα αντίρρηση να περάσει το ΠΑΣΟΚ στην ιστορία και να δημιουργηθεί νέα παράταξη, που θα το αντικαταστήσει και θα δώσει την ώθηση στον τόπο.

Όμως βλέπω :

Ι. ότι η πιο κοντινή περίπτωση, που είναι η Δημ. Αρ., δεν έχει τη δυναμική, που απαιτείται, λόγω αρχηγού και λόγω εσωτερικών προβλημάτων για ιδεολογικο-πολιτικά θέματα, για να υποκαταστήσει το ΠΑΣΟΚ και δεν πιστεύω, ότι θα την αποκτήσει.
ΙΙ. Η συμπόρευση ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ θα αποτελούσε αδιέξοδη λύση, που θα έβλαπτε και τις δύο παρατάξεις, καθώς τώρα ο κόσμος τις βλέπει ως απλά δεκανίκια σε μία αθέμιτη μνημονιακή συμπόρευση με τη ΝΔ.
ΙΙΙ. Η δημιουργία νέας κίνησης από Λοβέρδο με Διαμαντοπούλου, Μόσιαλο, Ραγκούση κλπ θα έχει σε λίγο διάστημα την τύχη της Κατσέλη, γιατί τα αρχηγικά του στελέχη έχουν ήδη φθαρεί την τελευταία τριετία και ο εκσυγχρονιστικός τους λόγος δεν τους σώζει.
IV. Νέα πολιτικά κόμματα δεν διαφαίνονται στον ορίζονται καθώς, παρά την κοσμογονία σε πολιτικό επίπεδο των τριών ετών της κρίσης, όσες προσπάθειες έγιναν απέτυχαν (Σπίθα, Τζήμερος κλπ), που είναι και λογικό, αφού μία χώρα με 14% ψήφο σε ναζιστικό κόμμα και με κόσμο να παραπλανάται εύκολα ακόμη και από τον πιο εξώφθαλμο λαϊκίστικο λόγο, δεν μπορεί να βγάλει από τα σπλάχνα της κάποιον νέο και άφθαρτο με χαρακτηριστικά ηγέτη.
 
Άρα η μόνη λύση για τον τόπο παραμένει όντως η αναβίωση του ΠΑΣΟΚ λόγω του brand name, που κουβαλά, αλλά και των νέων και ικανών στελεχών που έχει, παρά την αφαίμαξη ή την απόσυρση αρκετών.
Το θέμα είναι πως θα γίνει αυτό.

Προσωπικά, θεωρώ ότι βασική και αρχική συνθήκη, θα είναι να αποχωρήσει ο σημερινός πρόεδρος.
Ο ΒΒ δυστυχώς, παρά το πολιτικό του διαμέτρημα, που, δεν αμφιβάλλω, ότι είναι το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή από όλα τα στελέχη, φάνηκε, ότι δεν μπορεί να προχωρήσει το κόμμα. Ο ίδιος του ο χαρακτήρας τον οδηγεί σε λάθη, παρά το πολιτικό κριτήριο, που όντως διαθέτει. Ο χειρισμός του στο εντελώς ασήμαντο θέμα της λίστας Λαγκάρντ αποτελεί και τη λυδία λίθο του, που προστίθεται σε μία σειρά άλλων λαθών, όπως κυρίως η επιλογή στενών συνεργατών από εντελώς φθαρμένα παλαιοκομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που προκαλούν μεγάλο αρνητισμό στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, πόσο μάλλον στον κόσμο, και η οποία επιλογή επιπλέον απομακρύνει και άλλα στελέχη, που θα ήθελαν να έχουν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η αλλαγή αυτή όμως θα πρέπει να γίνει από το καλοκαίρι του επόμενου έτους και μετά, ώστε να έχουν περάσει τα μέτρα της Τρόικας και να έχει καταλαγιάσει το κλίμα στον κόσμο, ώστε ο νέος αρχηγός να μην υποστεί άμεση φθορά.

Ο νέος αρχηγός θα πρέπει να είναι άφθαρτος σε πολιτικό επίπεδο και ας μην έχει το ηγετικό προφίλ ενός ΓΑΠ, ΒΒ, Λοβέρδου κλπ, αλλά και να έχει στηρίξει ή και να έχει παίξει ρόλο στις όποιες προσπάθειες έγιναν επί ΓΑΠ σε μεταρρυθμιστικό επίπεδο. Εννοώ δηλαδή πολιτικό τύπου Σαχινίδη και Ραγκούση (μην με παρεξηγείτε, αυτοί μου έρχονται στο μυαλό, γιατί τους εκτιμώ, θα υπάρχουν και άλλοι), που είναι καθαρά παιδιά, στήριξαν την διετία 2009-11 και κατάφεραν να βγουν αλώβητοι, χωρίς να τους καταδικάσει ο κόσμος, όπως έγινε π.χ., έστω και αδίκως, με τον Παπακωνσταντίνου. Το σίγουρο είναι ότι ο νέος αρχηγός θα πρέπει να διαθέτει την πυγμή να πετάξει εκτός τις παλιές καραβάνες, χωρίς όμως να συμπεριφερθεί ως ο απόλυτος κυρίαρχος, αλλά να συνεργαστεί με άφθαρτα και υγιή στελέχη και με τις υγιείς δυνάμεις, που θα υπάρχουν στο κόμμα σε μία νέα προσέγγιση με τον κόσμο, που θα αναζητά ελπίδα,

Σημ.: Φυσικά δεν βλέπω να παρατά το παιχνίδι εύκολα ο ΒΒ, αλλά δεν βλέπω και άλλη λύση, που να εμπεριέχει τον ίδιο μέσα ως αρχηγό.

Φιλικά,
Αποστόλης

4 σχόλια:

Τόλης Κοΐνης είπε...

Ενδιαφέρουσες και οι δύο απόψεις που αναρτήθηκαν από το ιστολόγιό σας. Θα ήθελα να ξεκινήσω με μερικές παρατηρήσεις:
1) Παράταξη καινούργια δε φτιάγνεται, πολιτικός φορέας που μπορεί να εκφράσει την παράταξη μπορεί να φανεί.
2) Ιδεολογική οριοθέτηση της παράταξης : α)Το τρίπτυχο της 3ης Σεπτέμβρης, β) Η αποδοχή του μαρξισμού ως μέσου ανάλυσης, δ) Η προοπτική για μια δημοκρατική ενωμένη Ευρώπη.
3) Ο ΓΑΠ απέτυχε. Όχι για ΄"τα λεφτά υπάρχουν". Εκεί ήταν σωστός. Απέτυχε : α) Να δημιουργήσει τον συνεκτικό πολιτικό φορέα που θα καθοδηγούσε τις μεταρρυθμίσεις και β) Γιατί δέχτηκε ότι το "ΔΝΤ έχει την τεχνογνωσία για να μας βοηθήσει για τις μεταρρυθμίσεις"
4) Η "εκλογή" του Βενιζέλου δεν ήταν παρά ένα αυλικό πραξικόπημα. Τα απίθανα μέλη ενός κατ' ευφημισμό Εθνικού Συμβουλίου μας τον επέβαλλαν.
5) Η διαχείριση εξουσίας από τον Βενιζέλο σε όλο το διάστημα Ιουλίου 2012 μέχρι σήμερα, είναι επιεικώς απαράδεκτη.
6) Ο δημοκρατικός κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη και σε όσους με τις πρακτικές τους (ρουσφέτια, ρεμούλες κλπ.) οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία, αλλά, και σε όσους στηρίζουν τα απίθανα εισπρακτικά μέτρα των τελευταίων χρόνων (ειδικά μετά το Μεσοπρόθεσμο).
7) Στο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης έχουν διαμορφωθεί τέσσερις τάσεις: α) Μια "μεταρρυθμιστική - εκσυγχρονιστική", β) Οι οπαδοί του ΓΑΠ , γ) Οι οπαδοί του Βενιζέλου, δ) Μια "αντιμνημονιακή". Δεν εννοείται πολιτικός φορέας που να μην τις συμπεριέχει.
8) Επειδή ο "φορέας" αυτός θα είναι ή συνέχεια ή μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες.
9) Η πρώτη κίνηση θα πρέπει να είναι η άρση όλων των διαγραφών που έγιναν για τη μη ψήφιση των μνημονίων.
10) Η δεύτερη κίνηση θα ήταν η διενέργεια εσωκομματικού δημοψηφίσματος - με βάση όσους ψήφισαν στις διαδικασίες του 2007-2008 - για τις μεγάλες πολιτικές επιδιώξεις (μνημόνιο, ευρώ, κλπ.)
11) Παραίτηση του Βαγγέλη Βενιζέλου και ανάληψη προσωρινών Προεδρικών Καθηκόντων από τον Κώστα Λαλιώτη. Ο Βενιζέλος θα παραμείνει πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
12) Ανακοίνωση "οδικού χάρτη" για συντακτικό συνέδριο.
13) Η προδιαγεγραμμένη πορεία για ένα "συνέδριο" απόλυτα εκλεγμένο, με δεδομένη και την πολιτική πρόταση (μνημόνιο) και τον Πρόεδρο, θα είναι παρωδία. Θυμίζει εσωκομματικές διαδικασίες της ΕΔΗΚ του Ζίγδη.
14) Στις λαϊκές μάζες ο προβληματισμός πλέον είναι : ΣΥΡΙΖΑ ή ΧΑ. Η προοπτική του ΠΑΣΟΚ είναι γύρω στο 4-5%. Ο εκπεμπόμενος λόγος από το σύστημα Βενιζέλου είναι: α) ακατανόητος από τον λαό. β) δε διακρίνεται από τον αντίστοιχο λόγο του Σαμαρά. γ) δε δίνει καμμία προοπτική.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Ανώνυμος είπε...

Το ΠΑΣΟΚ για εμενα εχει τελειωσει και ξερουμε απο ποτε. Τα εχω γραψει παλαιοτερα στο blog σου Λογοπλοκε.1.Πιστευω οτι θα γινει νεος συλλογικος φορεας με αυθαρτα ατομα καιαπο αλλους προοδευτικους χωρους με βασικη αρχη μεταρρυθμισεις σε ολους τους τομεις(ξερουμε πως και ποιοι αντιδρουσαν τη διετια 2010-2011).2.Να μην υπαρχουν Ν.επιτροπες.Υπαρχουν τροποι να λειτουργησουν για να υπαρχει αξιοκρατια.Και επι τελους σε τοπικα επιπεδα(Δημοι,περειφερια) να διεκδικουν την εκλογη τους οχι μονο οι αρεστοι αλλα και οι ΑΡΙΣΤΟΙ.Συνταξιουχος ΟΑΕΕ 1944. Ευχαριστω.

Ανώνυμος είπε...

Η περίοδος δεν επιτρέπει εκτιμήσεις για βιώσιμες πρωτοβουλίες. Υπάρχει ρευστότητα και οι εναλλαγές είναι πάμπολες.
Η εναλλακτική κυβερνητική λύση έχει διαφανεί (ΣΥΡΙΖΑ), αλλά δεν έχει ξεκαθαριστεί. Θα απαιτηθεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, για την δημιουργία νέων - βιώσιμων - σχημάτων!

Ανώνυμος είπε...

Και εγω πιστευω οτι ετσι δεν παει πουθενα το Πασοκ και συλφωνω να γινει οτι ειναι καλλιτερο απο αυτα που προτεινουν οι καλοι φιλοι (εστω να υιοθετιθουν οι καλλιτερες και εφικτες προτασεις). Ομως για μενα για λογους αρχης για να ξαναψηφισω οτιδοποτε νεο ή παλιο Πασοκ ειναι να διαγραφουν δια παντος ολοι οσοι συνεργαστηκαν και συνεβαλαν στην πτωση του ΓΑΠ, μετα βλεπουμε. Δεν ειμαι Γαπικος αλλα επαναλαμβανω, για λογους αρχης ετσι απλα γιατι αν μεινουν θα το ξανακανουν. Απαξ προδοτης για παντα προδοτης.