Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Η ΚΡΥΦΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ !...

Η σοβαρότητα που επέδειξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην προσέγγιση των μεγάλων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και η συνέπεια στη λήψη των μέτρων που είχε δεσμευτεί να πάρει, στη συμφωνία με τους δανειστές των 110 δισεκατομμυρίων Ευρώ, ήταν η κύρια αιτία αλλαγής του κλίματος στη διεθνή οικονομική και πολιτική σκηνή.

Οι αρχικές εκτιμήσεις, έπαιζαν γύρω από το αν η Ελλάδα θα κατάφερνε να πάρει σκληρά μέτρα, κατ΄ αρχήν, καθώς κι αν, στη συνέχεια, αυτά τα μέτρα θα απέδιδαν. Η πορεία των βασικών δημοσιονομικών μεγεθών, έδειξε βελτιώσεις πάνω ακόμα κι από τους υψηλούς στόχους του Μνημονίου κι έτσι οι πρώτες επιφυλάξεις διαψεύστηκαν, μάλλον πανηγυρικά.

Η έναρξη της πορείας πτώσης των spreads, από το υψηλότερο σημείο των 1000 μονάδων, που είχαν φτάσει, καθυστέρησε λίγο, επειδή εξακολούθησε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, η φιλολογία (κι όχι μόνο), γύρω από το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, αυτή τη φορά το 2013 και το 2014, λόγω των τεράστιων ποσών, που θα πρέπει να καταβληθούν, ως δόσεις για το δημόσιο χρέος.
Η δημοσιοποίηση των σκέψεων και των προθέσεων, επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των 110 δισ. €, ήρθε να κάμψει τους φόβους (για μερικούς) ή τις προσδοκίες (για άλλους), ενός πιθανού αδιεξόδου κι έβαλε τη ρόδα να γυρίζει ανάποδα. Τα spreads όπως ανέβηκαν, έτσι και κατεβαίνουν κι απ΄ ό,τι φαίνεται, προς τα κάτω πάνε ταχύτερα !

΄Ενας άλλος στόχος, πιο θεμελιώδης και πιο καθοριστικός, αυτός της επανέναρξης του δανεισμού της χώρας από τις διεθνείς αγορές, προσεγγίζεται, επίσης, γρηγορότερα, πολύ πριν από το 2012 ή το 2013, που προβλέπονταν στους σχεδιασμούς. Το πετυχημένο test με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας, δημιουργεί ελπίδες για απορρόφηση ελληνικών ομολόγων μακρόχρονης διάρκειας, μέσα στο 2011, ενώ μπορεί και νωρίτερα να υπάρξει έκδοση και διάθεση τίτλων μικρότερης διάρκειας…
Το κεντρικό ζητούμενο στην όλη αυτή υπόθεση, δεν είναι άλλο από τη διαμόρφωση, στις αγορές, επιτοκίων χαμηλότερων του δανείου του μηχανισμού στήριξης, γεγονός το οποίο, εφ΄ όσον επέλθει, θα καταστήσει, πιθανότατα, ασύμφορα και συνεπώς ανεπιθύμητα, τα υπόλοιπα ποσά, από τα 110 δισ. € !

Η άποψη, λοιπόν, που υποστηρίζει, πως σε μια τέτοια περίπτωση, (της μη είσπραξης άλλων δόσεων από το μηχανισμό στήριξης), τα «δεσμά» του Μνημονίου χαλαρώνουν, δεν είναι χωρίς βάση κι ίσως εκεί κρύβεται το μυστικό, αλλά και μεγάλο μέρος από τις προσδοκίες της ελληνικής κυβερνητικής πλευράς, για το πως θα προσεγγιστεί η διαδικασία των επόμενων εθνικών εκλογών : «με την πολιτική μας, διασώσαμε τη χώρα, θέσαμε νέες, γερές, βάσεις για ένα καινούργιο μέλλον και, να, ξεπεράσαμε το Μνημόνιο !...».

Σημείωμα των Α. Καλού και Π. Κασάμου, που διαμόρφωσε συντακτικά ο Λογοπλόκος…

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να να είναι έτσι αλλά δε νομίζω. Έχω καταλήξει πως το ΔΝΤ και η τρόικα θα φύγουν από την Ελλάδα όταν αυτοί θέλουν , ότι κι αν γίνει.

Όσα βήματα προόδου και να κάνουμε σαν χώρα , όσο κι αν ξεπεράσουμε δομικά προβλήματα του παρελθόντος πάντα κάτι θα βρίσκεται σαν αιτία.

Εκτός κι αν φτάσουμε μια στιγμή που θα έχουμε ορθοποδήσει κυριολεκτικά και δεν έχουμε ανάγκη κανέναν.

Αλλά κι αυτό νομίζω ότι αργεί πολύ , ειδικά όταν στον τομέα της ανάπτυξης δεν κουνιέται φύλλο.

ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ είπε...

Καλημέρα, φίλε μου σχολιαστή, επίτρεψέ μου κάποιες επισημάνσεις.
1. Η τρόικα ενέσκηψε για ν΄ αποτρέψει τη χρεοκοπία της Ελλάδας, με ό, τι αυτό συνεπάγονταν, για τους δανειστές, αλλά και την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία.
2. Τα 110 δισ δόθηκαν, επειδή δεν μπορούσε να παρθούν από τις αγορές.
3. Οι στόχοι και τα μέτρα του Μνημονίου, επιχειρούν να διασφαλίσουν την αντιστροφή της πορείας και τον περιορισμό των ελλειμμάτων.
4. Αν τα δανεικά μπορείς να τα ξαναπάρεις από τις αγορές και μάλιστα φθηνότερα, προς τι η συνέχιση του δανεισμού σπό το μηχανισμό της Ε.Ε. ;
5. Το μεγάλο ερώτημα είναι, τι θα γίνει με τα ...λουριά, με την (περιοριστική) πολιτική, δηλαδή, που προβλέπει και επιτάσσει το Μνημόνιο.
6. Αυτό ήδη, τόχουν - σε ευρωπαϊκό επίπεδο - απαντήσει : ειδικό σύστημα παρακολούθησης και προσαρμογής, των μελών της ευρωζώνης (αυτόματης μάλιστα), στους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας !

Μοιάζει με το ελληνικό Μνημόνιο, αλλά πιο γενικό και ισχύον για όλους ; Δεν μοιάζει, είναι !

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει ένα κεντρικό μοτίβο στις αναλύσεις και τις επισημάνσεις των τελευταίων μηνών για την πορεία της ευρωζώνης. Είναι η διαπίστωση πως το κοινό νόμισμα απαιτεί και κοινή οικονομική πολιτική για όλα τα κράτη - μέλη.
Η ελληνική κρίση και περίπτωση, ανέδειξε αυτό το ζήτημα και κατά πως φαίνεται, οι κινήσεις που γίνονται είναι προς την κατεύθυνση αντιμετώπισής του.

ακυβέρνητος είπε...

Σε συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και επικεφαλής του Εurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δίνει απάντηση στις ασυναρτησίες του Σα(χλα)μαρά και του (που λέει ο λόγος) οικονομικού του επιτελείου, του ανεκδιήγητου κωλοτούμπα Μηταράκη που άλλα έλεγε χθες και άλλα λέει σήμερα, των «κύκλων» (βλ. Αντώναρος) του πάλαι ποτέ καταλληλότερου και σήμερα σιωπηλότερου, καθώς και της (ότι μπορέσουμε και αρπάξουμε από τη δυσαρέσκεια του κόσμου) αυτοαποκαλούμενης και αυτοπροσδιοριζόμενης «Αριστεράς».
«Η ΕΥΡΩΠΗ χτυπούσε το καμπανάκι στις ελληνικές κυβερνήσεις για την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας από το 2008 αλλά αυτές επέλεγαν να μην το ακούν».
«…η Ελλάδα έχει σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς και κακώς επικρίνεται ο κ. Γ. Παπανδρέου επειδή είχε το θάρρος να το αναγνωρίσει».
«…οι όροι του μνημονίου δεν μπορούν να αλλάξουν από μια νέα ελληνική κυβέρνηση…» και άλλα πολλά.
Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=361183&dt=17/10/2010

Αλλά είπαμε, ο Γιούνκερ είναι ένας πρασινορουφιάνος πράκτορας, διορισμένος χωρίς ΑΣΕΠ από το ΠΑΣΟΚ και υποσκάπτει τον λαοπρόβλητο ηγέτη της νΝΔ που θα έρθει να μας λυτρώσει, να μηδενίσει το έλλειμμα σε 18 μήνες και να μας κάνει να τρώμε με χρυσά κουτάλια.
Όνειρα γλυκά…

ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ είπε...

΄Εχω προς ανάρτηση το θέμα Γιούγνκερ, Πέτρο και θ΄ αλλάξω τον πρόλογό μου, χρησιμοποιώντας κάποια σημεία από το πετυχημένο σχόλιό σου.