Τρεις νομοθετικές παρεμβάσεις έχει κάνει η κυβέρνηση μέσα στο 2010, για να προωθήσει την …ευελιξία των εργασιακών σχέσεων και να πετύχει τη μείωση του μισθολογικού κόστους. Αν και έχει αποδειχθεί πλήρως από τα στοιχεία και τα δεδομένα, πως για την μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν φταίνε οι μισθοί των εργαζομένων, η τρόϊκα λύσσαξε, από την πρώτη στιγμή, για ν΄ ανατρέψει συθέμελα το υπάρχον εργασιακό καθεστώς και οι κυβερνητικοί δέχτηκαν τις ντιρεκτίβες και υλοποίησαν ένα μεγάλο μέρος της ξεθεμελίωσης, ενώ δείχνουν να έχουν συναινέσει και σε παραπέρα μέτρα πιο σκληρά και πιο αντεργατικά !Φυσικά και οι αντροπές που έχουν επέλθει αφορούν όλους τους τομείς, τόσο το στενό και ευρύτερο δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό.
Η παράθεση και η ανάγνωση μιας κωδικοποιημένης λίστας των μέτρων που έχουν παρθεί ως σήμερα, δείχνει το μέγεθος της επίθεσης που έχει δεχθεί ο κόσμος της Εργασίας, μέσα σ΄ ένα χρόνο και προκαλεί δέος, μαζί, φυσικά με την οργή και την αγανάκτηση.
Α. Στις 11 Μαΐου με το ν.3846 ο τότε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Α. Λοβέρδος έφερε τις εξής αλλαγές :
1. Τέθηκε - και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι νεωτέρας- χρονικός περιορισμός εννέα μηνών για τις συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου για παροχή εργασίας αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη (για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα τεκμαίρεται ότι «υποκρύπτεται εξαρτημένη σχέση εργασίας»).
2. Ορίστηκε ότι ο εργοδότης που έχει περιορισμό οικονομικής δραστηριότητας, αντί απολύσεων, μπορεί να επιβάλλει ύστερα από απλή ενημέρωση - διαβούλευση σύστημα εκ περιτροπής εργασίας (για λιγότερες μέρες την εβδομάδα, λιγότερες εβδομάδες το μήνα, λιγότερους μήνες το χρόνο) για διάστημα 6 μηνών το χρόνο.
3. Προβλέφθηκε προσαύξηση της αμοιβής του μερικώς απασχολούμενου κατά 10% για την παροχή πρόσθετης εργασίας πέρα από τα συμφωνημένα. Η προσαύξηση για εργασία μικρότερη των 4 ωρών ημερησίως, παραμένει στο 7,5%.
4. Ορίστηκε ως ανώτατη διάρκεια της προσωρινής εργασίας («ενοικίαση» εργαζομένου) οι 18 μήνες.
5. Τέθηκε περιορισμός για τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων (καταβολή του 1/2 της αμοιβής) διάστημα 3 μηνών κάθε φορά με δυνατότητα θέσης ξανά σε διαθεσιμότητα κάθε φορά εφόσον μεσολαβεί ένα τρίμηνο κανονικής εργασίας και αμοιβής.
Β. Με το ν.3863 (15 Ιουλίου 2010) και πάλι ο Α. Λοβέρδος, υπό την πίεση της τρόικας, προχώρησε στις παρακάτω μεταβολές :
6. Αύξησε τα όρια των επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων στο 5% του προσωπικού (από 2-3% που ήταν) και μέχρι 30 άτομα το μήνα σε επιχειρήσεις με προσωπικό πάνω από 150 άτομα και σε 6 απολύσεις το μήνα για τις επιχειρήσεις μέχρι 20 ατόμων.
7. Μείωσε κατά 50% τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης μέσω του περιορισμού, σε 1 έως 4 μήνες (ανάλογα με τα χρόνια εργασίας) του χρόνου προειδοποίησης του εργαζομένου από τον εργοδότη. Τα ποσά αποζημιώσεων, πλέον, είναι κλιμακωτά 1/2 μισθός έως 12 μισθοί, αντί 1 έως 24 μηνών για απόλυση χωρίς προειδοποίηση. Για διετή απασχόληση στον ίδιο εργοδότη, ο νόμος προβλέπει αποζημίωση 2 μισθών.
8. Καθόρισε χαμηλή αμοιβή, στο 84% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, για νέους ηλικίας έως 25 ετών που προσλαμβάνονται με πρόβλεψη «κάλυψης» της διαφοράς για τις εισφορές από τον ΟΑΕΔ.
9. Καθόρισε μισθό για τους μαθητευόμενους για διάστημα ενός χρόνου στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου.
10.Μείωσε το κόστος (αμοιβή) για τις υπερωρίες. Για τη λεγόμενη υπερεργασία, δηλ. την απασχόληση την 41η ,42η, 43η, 44η και 45η ώρα την εβδομάδα με πενταήμερο και 40ωρο, η προσαύξηση μειώθηκε στο 20% (από 25%), για υπερωρία έως 120 ώρες στο 40% (από 50%), για πάνω από 120 ώρες στο 60% (από 75%) και για την αδήλωτη υπερωρία στο 80% (από 100%).
11. Προέβλεψε τη δυνατότητα εφαρμογής του ελαστικού δεκάωρο με συμφωνία του εργοδότη σε επίπεδο επιχείρησης ή σε συμφωνία με ένωση προσώπων (τουλάχιστον 5 εργαζομένων), αν δεν υπάρχει σωματείο. Το ελαστικό δεκάωρο μπορεί να εφαρμοστεί με αυξομείωση των ωρών (λιγότερες σε περίοδο ύφεσης και περισσότερες σε περίοδο αιχμής) για 4 μήνες το χρόνο, ή 256 ώρες και έως 32 εβδομάδες.
12. Επέτρεψε την πληρωμή της αποζημίωσης λόγω απόλυσης σε δόσεις από τον εργοδότη.
Ο ν. 3899 της Λ. Κατσέλη :
13. Εδωσε τη δυνατότητα υπογραφής ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων ανά επιχείρηση (καταργώντας εμμέσως την εφαρμογή των κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών). Οι νέοι μισθοί των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων μπορούν, πλέον, να «αποκλίνουν» έναντι των κλαδικών όχι όμως και έναντι της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αρχικά προέβλεπε ο νόμος για το Μνημόνιο.
14. Κατάργησε το δικαίωμα προσφυγής στη Διαιτησία για τους όρους εργασίας αφήνοντας «ανοικτό» το ενδεχόμενο επιβολής ωραρίων και άλλων όρων εργασίας με ατομικές «συμφωνίες» αν δεν υπάρξει μεσολάβηση. Ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας άλλαξε και περιορίστηκε στην έκδοση αποφάσεων διαιτησίας, σε περίπτωση διαφωνίας εργοδότη - εργαζομένων, μόνο για τους μισθούς.
15. Κατάργησε τις προσαυξήσεις ωρομισθίου 7,5% για τους μερικώς απασχολουμένους αν απασχολούνται λιγότερο από 4 ώρες την ημέρα και του 10% αν καλούνται να εργαστούν επιπλέον ώρες.
16. Μείωσε περαιτέρω το κόστος των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης του ν. Λοβέρδου ειδικά όπου εφαρμόζεται επιχειρησιακή σύμβαση (αποζημίωση με βάση το νέο χαμηλό μισθό) για τους νέους (αν είναι σε δοκιμαστική περίοδο ενός έτους δεν αποζημιώνονται καθόλου) καθώς και για όσους έχουν δύο χρόνια υπηρεσίας (αν έχουν απασχοληθεί έως 2 χρόνια θα δικαιούνται αποζημίωση 1 μισθού, αντί των 2 που προέβλεπε ο νόμος Λοβέρδου).
17. Αύξησε από 6 σε 9 τους μήνες που μπορεί ο εργοδότης μέσα στη διάρκεια 1 χρόνου να επιβάλλει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας «αν περιοριστούν οι δραστηριότητες και για την αποτροπή ομαδικών απολύσεων». Μόνη προϋπόθεση είναι «η προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 260/2006 και του ν. 1767/1988.», αναφέρει η διάταξη που άλλαξε τη ρύθμιση του ν. Λοβέρδου.
18. Αύξησε τη διάρκεια της απασχόλησης (ενοικίασης) του μισθωτού από τον έμμεσο εργοδότη στους 36 μήνες (από 18μήνες που είχε ορίσει ο ν. Λοβέρδου). Στο 36μηνο περιλαμβάνονται και οι ενδεχόμενες ανανεώσεις που γίνονται εγγράφως.
Κι όλα δείχνουν πως έπεται και (το ίδιο θλιβερή) συνέχεια !...
6. Αύξησε τα όρια των επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων στο 5% του προσωπικού (από 2-3% που ήταν) και μέχρι 30 άτομα το μήνα σε επιχειρήσεις με προσωπικό πάνω από 150 άτομα και σε 6 απολύσεις το μήνα για τις επιχειρήσεις μέχρι 20 ατόμων.
7. Μείωσε κατά 50% τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης μέσω του περιορισμού, σε 1 έως 4 μήνες (ανάλογα με τα χρόνια εργασίας) του χρόνου προειδοποίησης του εργαζομένου από τον εργοδότη. Τα ποσά αποζημιώσεων, πλέον, είναι κλιμακωτά 1/2 μισθός έως 12 μισθοί, αντί 1 έως 24 μηνών για απόλυση χωρίς προειδοποίηση. Για διετή απασχόληση στον ίδιο εργοδότη, ο νόμος προβλέπει αποζημίωση 2 μισθών.
8. Καθόρισε χαμηλή αμοιβή, στο 84% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, για νέους ηλικίας έως 25 ετών που προσλαμβάνονται με πρόβλεψη «κάλυψης» της διαφοράς για τις εισφορές από τον ΟΑΕΔ.
9. Καθόρισε μισθό για τους μαθητευόμενους για διάστημα ενός χρόνου στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου.
10.Μείωσε το κόστος (αμοιβή) για τις υπερωρίες. Για τη λεγόμενη υπερεργασία, δηλ. την απασχόληση την 41η ,42η, 43η, 44η και 45η ώρα την εβδομάδα με πενταήμερο και 40ωρο, η προσαύξηση μειώθηκε στο 20% (από 25%), για υπερωρία έως 120 ώρες στο 40% (από 50%), για πάνω από 120 ώρες στο 60% (από 75%) και για την αδήλωτη υπερωρία στο 80% (από 100%).
11. Προέβλεψε τη δυνατότητα εφαρμογής του ελαστικού δεκάωρο με συμφωνία του εργοδότη σε επίπεδο επιχείρησης ή σε συμφωνία με ένωση προσώπων (τουλάχιστον 5 εργαζομένων), αν δεν υπάρχει σωματείο. Το ελαστικό δεκάωρο μπορεί να εφαρμοστεί με αυξομείωση των ωρών (λιγότερες σε περίοδο ύφεσης και περισσότερες σε περίοδο αιχμής) για 4 μήνες το χρόνο, ή 256 ώρες και έως 32 εβδομάδες.
12. Επέτρεψε την πληρωμή της αποζημίωσης λόγω απόλυσης σε δόσεις από τον εργοδότη.
Ο ν. 3899 της Λ. Κατσέλη :
13. Εδωσε τη δυνατότητα υπογραφής ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων ανά επιχείρηση (καταργώντας εμμέσως την εφαρμογή των κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών). Οι νέοι μισθοί των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων μπορούν, πλέον, να «αποκλίνουν» έναντι των κλαδικών όχι όμως και έναντι της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αρχικά προέβλεπε ο νόμος για το Μνημόνιο.
14. Κατάργησε το δικαίωμα προσφυγής στη Διαιτησία για τους όρους εργασίας αφήνοντας «ανοικτό» το ενδεχόμενο επιβολής ωραρίων και άλλων όρων εργασίας με ατομικές «συμφωνίες» αν δεν υπάρξει μεσολάβηση. Ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας άλλαξε και περιορίστηκε στην έκδοση αποφάσεων διαιτησίας, σε περίπτωση διαφωνίας εργοδότη - εργαζομένων, μόνο για τους μισθούς.
15. Κατάργησε τις προσαυξήσεις ωρομισθίου 7,5% για τους μερικώς απασχολουμένους αν απασχολούνται λιγότερο από 4 ώρες την ημέρα και του 10% αν καλούνται να εργαστούν επιπλέον ώρες.
16. Μείωσε περαιτέρω το κόστος των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης του ν. Λοβέρδου ειδικά όπου εφαρμόζεται επιχειρησιακή σύμβαση (αποζημίωση με βάση το νέο χαμηλό μισθό) για τους νέους (αν είναι σε δοκιμαστική περίοδο ενός έτους δεν αποζημιώνονται καθόλου) καθώς και για όσους έχουν δύο χρόνια υπηρεσίας (αν έχουν απασχοληθεί έως 2 χρόνια θα δικαιούνται αποζημίωση 1 μισθού, αντί των 2 που προέβλεπε ο νόμος Λοβέρδου).
17. Αύξησε από 6 σε 9 τους μήνες που μπορεί ο εργοδότης μέσα στη διάρκεια 1 χρόνου να επιβάλλει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας «αν περιοριστούν οι δραστηριότητες και για την αποτροπή ομαδικών απολύσεων». Μόνη προϋπόθεση είναι «η προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 260/2006 και του ν. 1767/1988.», αναφέρει η διάταξη που άλλαξε τη ρύθμιση του ν. Λοβέρδου.
18. Αύξησε τη διάρκεια της απασχόλησης (ενοικίασης) του μισθωτού από τον έμμεσο εργοδότη στους 36 μήνες (από 18μήνες που είχε ορίσει ο ν. Λοβέρδου). Στο 36μηνο περιλαμβάνονται και οι ενδεχόμενες ανανεώσεις που γίνονται εγγράφως.
Κι όλα δείχνουν πως έπεται και (το ίδιο θλιβερή) συνέχεια !...
(Τα στοιχεία προέρχονται από ρεπορτάζ του Γ. Γάτου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
.jpg)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου