ΤΗ ΧΑΣΑΜΕ, ΠΑΛΙ, ΤΗ ΜΠΑΛΛΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΗ !...

Αν κατάλαβα καλά το τελευταίο τριήμερο, το πρόβλημα της μίνι κρίσης που ξέσπασε την Παρασκευή εδραζόταν στο ποιος ανήγγειλε πρώτος το πρόγραμμα πώλησης κρατικής περιουσίας 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015.
Η αλήθεια είναι πως η άσκηση της πολιτικής εξουσίας απαιτεί διαφορετική τεχνική από την άσκηση της λογιστικής. Στην πολιτική οι συμβολισμοί ενίοτε παίζουν σημαντικότερο ρόλο από τις αποφάσεις αυτές καθ’ αυτές...

Στο σημείο αυτό κανένας Έλληνας δεν ένιωσε υπερήφανος που άκουσε αποφάσεις από τους τοποτηρητές των δανειστών. Μέχρι εκεί όμως... Αν είμαστε σοβαροί άνθρωποι και συγκροτούμε σοβαρή κοινωνία θα πρέπει αντί να μοιρολογούμε, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να βγούμε από την κρίση μια ώρα νωρίτερα...

Το λάθος
Η εκτίμηση που σχημάτισα είναι πως το λάθος της Παρασκευής οφειλόταν στο κακό επικοινωνιακό χειρισμό μιας σωστής ιδέας. Η ίδια η ιδέα, πιστεύω πως, αποσκοπούσε σε μια προσπάθεια κυβέρνησης και τρόικας να αιφνιδιάσουν τις αγορές θετικά.
Αν κρίνω από το ταμπλό του χρηματιστηρίου στο «δεύτερο ημίχρονο» της Παρασκευής με την απογείωση των μετοχών των κρατικών εταιρειών, η ιδέα ήταν στη σωστή κατεύθυνση.

Αν τρόικα και κυβέρνηση ήταν περισσότερο σοβαρές και αντί μιας γενικόλογης ανακοίνωσης σε αγγλικά κάποιου Βέλγου όπου δεν ξεχώριζε αν μίλαγε για πενήντα ή δεκαπέντε δισ. παρουσίαζαν ένα λεπτομερέστερο σχέδιο με τι, πως και πότε θα βγει προς πώληση τα επόμενα χρόνια, από σήμερα θα βλέπαμε και στις διεθνείς αγορές ανάλογες αντιδράσεις...

Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη. Οι εταίροι επεξεργάζονται ένα σχέδιο να κάνουν την αντιμετώπιση του χρέους τα επόμενα χρόνια βιώσιμο εγχείρημα. Όπως ξέρουμε το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει ένα συνδυασμό μέτρων και τεχνικών...
Έχει κανείς αμφιβολία πως η Ελλάδα θα πρέπει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία σε αυτή την προσπάθεια; Αν είναι εχέφρων νομίζω πως δεν θα έχει αμφιβολία.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το ζητούμενο είναι το εξής: Πως δεν θα κάνει γενική εκποίηση, αλλά κάθε τι που θα εκχωρείται θα έχει πολλαπλά οφέλη τόσο για τα κρατικά ταμεία όσο και για την οικονομική ανάπτυξη.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να αναζητηθεί ο τρόπος που η πώληση κρατικών μονοπωλίων δεν θα οδηγήσει σε ιδιωτικά μονοπώλια, αλλά απελευθερωμένες αγορές που θα προσφέρουν καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας στην κοινωνία.

Το παράδειγμα της απελευθέρωσης των τηλεπικοινωνιών είναι χαρακτηριστικό στην περίπτωση αυτή.

Τα ακίνητα
Η πώληση ακινήτων μπορεί να αποδειχτεί κλειδί και για τη μείωση του χρέους, αλλά και για την ανάπτυξη της οικονομίας, αρκεί να γίνει βάσει ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου. Αυτό αφορά τόσο την ενδυνάμωση της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, αλλά και την εκμετάλλευση του ελληνικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση των συνταξιούχων πλέον baby boomers που θα αφθονούν τα επόμενα χρόνια στον πλούσιο βορρά.

Μπορεί κάποιος να υπολογίσει, αν 5 εκατ. συνταξιούχοι επιλέξουν την Ελλάδα να μένουν όλο το χρόνο και ξοδεύουν 15-20 χιλιάδες ευρώ ετησίως, τι αντίκτυπο μπορούν να δημιουργήσουν στην εθνική οικονομία και την ανάπτυξη;...

Επιπλέον τα οικόπεδα που θα συμπεριληφθούν σε αυτά τα σχέδια θα μπορούσαν να παραχωρούνται για 50-100 χρόνια και μετά να επιστρέφουν στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου...

Αντιπολίτευση, συμπολίτευση και Τύπος αντί να εστιάσουμε στην ουσία του σχεδίου θορυβούμε για τους τύπους. Φοβάμαι πως δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια και το δυστύχημα είναι πως δεν τόχουμε καταλάβει ακόμη...

Τόγραψε ο Κ. Στούπας στο CAPITAL.GR