ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ !...

Δεν ήταν η πρώτη, ούτε θάναι η τελευταία φορά, που οι τραπεζίτες βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από κάθε άλλο. Μπουκωμένοι στο πρόσφατο παρελθόν με τα υπερκέρδη των ληστρικών επιχειρήσεών τους και καλοταϊσμένοι τα τελευταία χρόνια από τις ασύλληπτες κρατικές ενισχύσεις, έχουν οχυρωθεί στα προνόμιά τους κι έχουν επαναπαυθεί στη φροντίδα της πολιτικής εξουσίας, ώστε να τους φαίνεται τελείως άβουλο και αταίριαστο στις επιδιώξεις τους, το όποιο βήμα παραχώρησης κεκτημένων τους.

Οι της κυβέρνησης έχουν εκτεθεί αρκετές φορές, όχι μόνο με τα κανακέματα, αλλά και με τις προτροπές τους προς τους φαγάνες του τραπεζικού συστήματος κι απ΄ ό, τι φαίνεται, ούτε μυαλό έχουν βάλει, ούτε τροπάριο αλλάζουν.

Δεν θέλει, δα και μεγάλη σκέψη, η διαπίστωση πως αυτοί που ελέγχουν τις ιδιωτικές τράπεζες είναι το αφάν κατέ της ελληνικής μεγαλοκαπισταλιστικής τάξης και της οικονομικής ολιγαρχίας και πως, εκτός από τον τομέα των τραπεζών, δραστηριοποιούνται και τα «βγάζουν» και από μια σειρά άλλων κλάδων, έχοντες μεταξύ τους ένα μακροχρόνιο και σκληρό ανταγωνισμό. Από πού ως πού, θα τα βρούνε και θα συμπεθεριάσουν στο χώρο των τραπεζών ;

Ούτε θέλει ιδιαίτερες γνώσεις για να υπολογίσει, κανείς, πόσο άνετα νοιώθει ο καθένας μεγαλομέτοχος τράπεζας, αραχτός στην πολυθρονάρα του και στη χλίδα του, με τους πολιτικούς να του τα δίνουν αβέρτα, τους ΜΜΕδες να του τα λιβανίζουν αδιάκοπα και τους οικονομολογούντες να πλασάρουν τον τρόμο μη τυχόν και πάθουν τίποτα οι τράπεζες !

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι κάστες, δε, που ο κάθε τραπεζίτης – αφέντης, έχει δημιουργήσει και συντηρεί γύρω του, είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εμποτισμένες με την πάση θυσία διατήρηση των status quo, λογαριάζοντας και υπολογίζοντας, κάθε φορά, κάθε επί μέρους συμφέρον και προνόμιο.

Προς τι λοιπόν, οι ανώφελοι, κάθε τόσο πανηγυρισμοί και προς τι οι δηλώσεις – μαλακίες, των του ΥΠΟΙΚ, για «θετική εξέλιξη» και «αλλαγή κλίματος» κλπ… κλπ… ;

Αυτό, που ο Παπακωνσταντίνου λέει κατ΄ ιδίαν, πως, δηλαδή, η κυβέρνηση και ειδικά ο ίδιος (ως υπουργός Οικονομικών) έχει τους τραπεζίτες στο χέρι, λόγω των υπέρογκων κρατικών ενισχύσεων, που έχουν πάρει, ισχύει ή δεν ισχύει ;

Αν ισχύει, τότε γιατί δεν τους πιέζουν και δεν τους εκβιάζουν, ώστε να κάνουν κάποιο βήμα προς την κατεύθυνση που – η κυβέρνηση – θέλει ; Αν δεν ισχύει, τότε γιατί δεν σταματάνε τα παραμύθια και τα ρεζιλέματά τους ;

Πέρα, λοιπόν, από τις φανφάρες, τις ντρίπλες και τις κόνξες, οι μεγαλοτραπεζίτες συνεχίζουν απτόητοι και απείραχτοι τα φαγοπότια τους, (μάλλον κρυφά από τον …Πάγκαλο, που δεν τους …βλέπει και δεν τους καρφώνει…) κι εκείνο που έχει την ουσιαστική σημασία του, είναι το γεγονός, πως στις ερχόμενες μέρες η κυβέρνηση και ειδικά ο Παπακωνσταντίνου, θα τους κάνουν ένα ακόμα δώρο : μια νομοθετική ρύθμιση της πλήρους ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στις τράπεζες, μια ρύθμιση που τόσο πολύ τη θέλουν και την επιδιώκουν !

Το τελικό «γαμώτο» έγκειται στο ό, τι, αυτή η νέα αντιλαϊκή, αντεργατική και κάθετα αντισυνταγματική νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνηση, θα γίνει με την επίκληση του «δημοσίου συμφέροντος» εξ αιτίας των τεράστιων επιχορηγήσεων (70 και πάνω δισ. €), που έχει δώσει το κράτος στις τράπεζες !!!