Υπάρχουν κάτι παλικάρια (της Αριστεράς, κυρίως, αλλά όχι μόνο) που ενώ έκαναν καριέρα πάνω στο κατάστρωμα της μεταπολίτευσης, τώρα που το σκάφος μπάζει νερά, πετάνε στη θάλασσα ό,τι βρουν, μπας και οι ίδιοι καταφέρουν και επιπλεύσουν.
Είναι τα πράγματα, όμως, έτσι ακριβώς όπως τα αφηγούνται; Ηταν, όντως, "μολυσμένα" και δίσεκτα τα τριάντα επτά μεταπολιτευτικά χρόνια που καλούμαστε σήμερα να αποκηρύξουμε ή, μήπως, το ζήτημα είναι πιο σύνθετο απ' όσο επιτρέπουν οι δημοφιλείς γενικεύσεις των ημερών ;
Από τη μήτρα της μεταπολίτευσης ξεπήδησαν πολλά: η διαφθορά, ο κομματισμός, η αδιαφάνεια, το πελατειακό απόστημα. Δεν ήταν ωστόσο τα μόνα. Γιατί δίπλα στις παθογένειες που τράβηξαν και τραβούν στον πολιτικό βυθό δίκαιους, άδικους και ανύποπτους, βρίσκεται η παρακαταθήκη της πιο δημοκρατικής περιόδου που γνώρισε ο τόπος, της πιο μακρόχρονης φάσης ευημερίας για στρώματα της κοινωνίας που δεν είχαν δει ποτέ κατά πού πέφτει ο ήλιος.
Ας το έχουν κατά νου οι Ροβεσπιέροι του ισοπεδωτισμού και όσοι ξηλώνουν με μειοψηφικά γιουρούσια όσα κατέκτησε ως μορφή συλλογικής - δημοκρατικής συνεννόησης αυτή η κοινωνία : η χούντα τέλειωσε το '74. Και η μεταπολίτευση - με τα καλά και τα κακά της - είναι η δημοκρατική περιουσία μας.
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Η διαφθορά, ο κομματισμός, η αδιαφάνεια, το πελατειακό απόστημα υπάρχουν εκ της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, δεν είναι προιον της μεταπολιτευσης. Κατά την μεταπολίτευση αυτά τα χαρακτηριστικά γιγαντώθηκαν αφού μπορούσαν να μετέχουν στο φαγοπότι, όχι η μισή ελλάδα, αλλά όλη!
Δημοσίευση σχολίου