Το οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας, σε καμία περίπτωση δεν είναι πρόγραμμα Ριζοσπαστικής Αριστεράς.Είναι ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται σε μια μικτή οικο-νομία με ενισχυμένο κοινωνικό κράτος, και με ενισχυμένο δημόσιο τομέα.
Στην πραγματικότητα θυμίζει μέχρι αντιγραφής προγράμματα του λεγό-μενου «παλιού ΠΑΣΟΚ» πολιτι-κές που έχουν εγκαταλεφθεί τα τελευταία χρόνια και τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει ώς εναλλακτική λύση στην πολιτική της λιτότητας.
Είναι ένα πρόγραμμα που κάλλιστα θα μπορούσε να έχει γράψει η κυρία Λούκα Κατσέλη, που θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει ο Ανδρέας Παπανδρέου του 1980, που θα μπορούσε να το έχει υποστηρίξει στα νιάτα του με θέρμη ακόμη και ο Κώστας Σημίτης. Είναι ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε με μικρές παραλλαγές να προσυπογράψει ακόμη και ένα κόμμα της λαικής δεξιάς, όπως η Νέα Δημοκρατία, όχι όμως ένα φιλελεύθερο δεξιό κόμμα.
Κατά τη γνώμη μου, το βασικό «νέο» απο την ομιλία Τσίπρα είναι οτι εγκαταλείφθηκε ο όρος Ριζοσπαστική Αριστερά και αντικαταστάθηκε με τον όρο «Αριστερή κυβέρνηση» και οτι ο παράγων χρόνος στην εφαρμογή του προγράμματος παίζει πλέον καθοριστικό ρόλο και εμφανίζεται με τη μορφή της «σταδιακής» εφαρμογής. Σταδιακά θα αποκατασταθούν οι απώλειες εισοδήματος, σταδιακά θα κρατικοποιθηθούν οι επιχειρήσεις αν και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες της οικονομίας, σταδιακά θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας.
Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι οτι εγκαταλείφθηκε η λογική των μονομερών ενεργειών. Όλα όσα προτείνει θα γίνουν λέει – αν γίνουν – σε συνεργασία και με την έγκριση της Ευρώπης
Η εντύπωση που έδωσε ο κ. Τσίπρας είναι οτι εγκαταλείπει τον Κομουνισμό και κινείται προς τον Σοσιαλισμό πράγμα που ξεκαθαρίζει τα όρια του με το ΚΚΕ, αλλά θολώνει τα όρια του με το ΠΑΣΟΚ. Κινείται προς το κέντρο για να αυξήσει τους ψηφοφόρους του καθησυχάζοντας τους πανικόβλητους «αστούς» και ρίχνει τους τόνους. Η πιο ήπια αυτή εμφάνιση του Τσίπρα, δημιουργεί θετικές προυποθέσεις για το μέλλον της χώρας.
Αν εκλεγεί, θα κινηθεί εντός λογικών πλαισίων και ενδεχομένως θα κάνει μια ακόμη μεγαλύτερη υποχώρηση ανάλογα με τις αντιδράσεις των Ευρωπαίων στις προτάσεις του.
Αν έρθει δεύτερος, μάλλον θα ακολουθήσει μια πιο ήπια στρατηγική, πιέζοντας μεν την ΝΔ και την όποια κυβέρνηση αλλά χωρίς να καίει την Αθήνα κάθε μέρα. Και αυτό θα το κάνει διότι γνωρίζει οτι πολύ σύντομα θα πάμε ξανά σε εκλογές και τότε θέλει να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις την εξουσία.
Το Μνημόνιο έχει ακυρωθεί στην πράξη, (δεν χρειάζεται να το ακυρώσει ο Τσίπρας).
Το αν θα μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ο κ. Τσίπρας σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στην Ευρώπη μόλις η Ισπανία καταφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης, δεν ξέρουμε πώς θα αλλάξει η ευρωπαική πολιτική και τι θα πούν οι ευρωπαίοι ηγέτες για την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, δεν ξέρουμε και πόσο θα υποχωρήσει ο κ. Τσίπρας στις απαιτήσεις των ευρωπαίων.
Όπως δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν στο πρόγραμμα Σαμαρά και στην επαναδιπραγμάτευση που εκείνος προτείνει.
Δεν ξέρουμε επίσης αν θα μας δώσουν τις επόμενες δόσεις, είτε είναι ο Τσίπρας είτε ο Σαμαράς απέναντι τους. Αν μας δώσουν τις επόμενες δόσεις θα μας τις δώσουν διότι έχουν μια άλλαγή πολιτικής στο μυαλό τους για ολόκληρη την Ευρώπη και όχι επειδή ο Σαμαράς θα το ζητήσει πιο ευγενικά απο τον Τσίπρα. Ούτως ή άλλως, τις δόσεις δεν τις δικαιούμαστε πλέον αφού δεν έχουμε πετύχει τους στόχους του Μνημονίου και το έχουμε καταργήσει στην πράξη. Ακόμη και η κορώνα του Τσίπρα οτι θα ακυρώσουμε το μνημόνιο, είναι απλώς φραστική. Διότι το μνημόνιο το έχουμε ήδη ακυρώσει, αδυνατώντας να το εφαρμόσουμε. Δεν έχουμε τηρήσει τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν απο αυτό, οπότε η σύμβαση αυτή δεν ισχύει ούτως ή άλλως.
Το μνημόνιο δεν χρειάζεται να το ακυρώσει ο Tσίπρας. Το ακύρωσαν οι κυβέρνησεις Παπανδρέου, Βενιζέλου, Σαμαρά και Παπαδήμου, αδυνατώντας να πετύχουν τις δεσμεύσεις που είχαν υπογράψει.
Η ουσία είναι οτι είτε με τον Τσίπρα είτε με τον Σαμαρά, σε λίγο καιρό θα ξεμείνουμε απο λεφτά, οι ντομάτες θα θεωρούνται είδος πολυτελείας και θα περιμένουμε τις ευρωπαικές αποφάσεις μπάς και σωθούμε όλοι μαζί με τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους και τους Ιταλούς. Η πορεία της ελληνικής οικονομίας εδώ που φτάσαμε δεν εξαρτάται ούτε απο τον Τσίπρα ούτε απο τον Σαμαρά, αλλά απο τις ευρωπαικές αποφάσεις που θα αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο την Ελλάδα.
Ψυχραιμία παιδιά
Το μόνο θετικό που μπορούμε να δούμε αυτή τη στιγμή είναι οτι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να ηρεμεί και να προσγειώνεται και αυτό μπορεί να εξασφαλίσει στην χώρα μια μεγαλύτερη ηρεμία, ένα πιο ήσυχο «πεζοδρόμιο» και έναν πιο ήσυχο διάλογο.
Και αυτό είναι σημαντικό για οποιαδήποτε εξέλιξη. Η χώρα χρειάζεται χρόνο και χρειάζεται και ηρεμία. Το εκρηκτικό κλίμα που προκαλούσαν μέχρι πρόσφατα ο Τσίπρας και ο Σαμαράς και φυσικά και άλλοι ασήμαντοι πολιτικοί, όπως πχ ο Καμμένος και ο Καρατζαφέρης προκάλεσε μεγαλύτερη ζημιά απο την ίδια την ύφεση.
Σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα που πυροδοτήθηκε με παρανοικές δηλώσεις, που οδήγησε ανθρώπους στην αυτοκτονία και επιχειρήσεις σε κλείειμο, εδράζεται το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος της οικονομίας. Η ηρεμία που φαίνεται να αρχίζει να επικρατεί στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί τη βάση για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση στο εξωτερικό, είτε με τον Τσίπρα είτε με τον Σαμαρά, είτε με όλους μαζί.
Αν εκλεγεί, θα κινηθεί εντός λογικών πλαισίων και ενδεχομένως θα κάνει μια ακόμη μεγαλύτερη υποχώρηση ανάλογα με τις αντιδράσεις των Ευρωπαίων στις προτάσεις του.
Αν έρθει δεύτερος, μάλλον θα ακολουθήσει μια πιο ήπια στρατηγική, πιέζοντας μεν την ΝΔ και την όποια κυβέρνηση αλλά χωρίς να καίει την Αθήνα κάθε μέρα. Και αυτό θα το κάνει διότι γνωρίζει οτι πολύ σύντομα θα πάμε ξανά σε εκλογές και τότε θέλει να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις την εξουσία.
Το Μνημόνιο έχει ακυρωθεί στην πράξη, (δεν χρειάζεται να το ακυρώσει ο Τσίπρας).
Το αν θα μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ο κ. Τσίπρας σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στην Ευρώπη μόλις η Ισπανία καταφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης, δεν ξέρουμε πώς θα αλλάξει η ευρωπαική πολιτική και τι θα πούν οι ευρωπαίοι ηγέτες για την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, δεν ξέρουμε και πόσο θα υποχωρήσει ο κ. Τσίπρας στις απαιτήσεις των ευρωπαίων.
Όπως δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν στο πρόγραμμα Σαμαρά και στην επαναδιπραγμάτευση που εκείνος προτείνει.
Δεν ξέρουμε επίσης αν θα μας δώσουν τις επόμενες δόσεις, είτε είναι ο Τσίπρας είτε ο Σαμαράς απέναντι τους. Αν μας δώσουν τις επόμενες δόσεις θα μας τις δώσουν διότι έχουν μια άλλαγή πολιτικής στο μυαλό τους για ολόκληρη την Ευρώπη και όχι επειδή ο Σαμαράς θα το ζητήσει πιο ευγενικά απο τον Τσίπρα. Ούτως ή άλλως, τις δόσεις δεν τις δικαιούμαστε πλέον αφού δεν έχουμε πετύχει τους στόχους του Μνημονίου και το έχουμε καταργήσει στην πράξη. Ακόμη και η κορώνα του Τσίπρα οτι θα ακυρώσουμε το μνημόνιο, είναι απλώς φραστική. Διότι το μνημόνιο το έχουμε ήδη ακυρώσει, αδυνατώντας να το εφαρμόσουμε. Δεν έχουμε τηρήσει τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν απο αυτό, οπότε η σύμβαση αυτή δεν ισχύει ούτως ή άλλως.
Το μνημόνιο δεν χρειάζεται να το ακυρώσει ο Tσίπρας. Το ακύρωσαν οι κυβέρνησεις Παπανδρέου, Βενιζέλου, Σαμαρά και Παπαδήμου, αδυνατώντας να πετύχουν τις δεσμεύσεις που είχαν υπογράψει.
Η ουσία είναι οτι είτε με τον Τσίπρα είτε με τον Σαμαρά, σε λίγο καιρό θα ξεμείνουμε απο λεφτά, οι ντομάτες θα θεωρούνται είδος πολυτελείας και θα περιμένουμε τις ευρωπαικές αποφάσεις μπάς και σωθούμε όλοι μαζί με τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους και τους Ιταλούς. Η πορεία της ελληνικής οικονομίας εδώ που φτάσαμε δεν εξαρτάται ούτε απο τον Τσίπρα ούτε απο τον Σαμαρά, αλλά απο τις ευρωπαικές αποφάσεις που θα αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο την Ελλάδα.
Ψυχραιμία παιδιά
Το μόνο θετικό που μπορούμε να δούμε αυτή τη στιγμή είναι οτι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να ηρεμεί και να προσγειώνεται και αυτό μπορεί να εξασφαλίσει στην χώρα μια μεγαλύτερη ηρεμία, ένα πιο ήσυχο «πεζοδρόμιο» και έναν πιο ήσυχο διάλογο.
Και αυτό είναι σημαντικό για οποιαδήποτε εξέλιξη. Η χώρα χρειάζεται χρόνο και χρειάζεται και ηρεμία. Το εκρηκτικό κλίμα που προκαλούσαν μέχρι πρόσφατα ο Τσίπρας και ο Σαμαράς και φυσικά και άλλοι ασήμαντοι πολιτικοί, όπως πχ ο Καμμένος και ο Καρατζαφέρης προκάλεσε μεγαλύτερη ζημιά απο την ίδια την ύφεση.
Σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα που πυροδοτήθηκε με παρανοικές δηλώσεις, που οδήγησε ανθρώπους στην αυτοκτονία και επιχειρήσεις σε κλείειμο, εδράζεται το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος της οικονομίας. Η ηρεμία που φαίνεται να αρχίζει να επικρατεί στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί τη βάση για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση στο εξωτερικό, είτε με τον Τσίπρα είτε με τον Σαμαρά, είτε με όλους μαζί.
.jpg)
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Μα υπαρχει λογικος ανθρωπος που πιστευε οτι αυτοι οι πολιτικοι απατεωνες θα εφαρμωζαν τετοια πολιτικη και θα επερναν το ρισκο τηε ςξοδου της χωρας απο την ΕΕ και την επιστροφη στην δραχμη που οδηγει κατευθειαν στο Γουδι?? ακομη και τιποτα απο τα δυο να μην συνεβαινε και μας εκοβαν την πιστοση θα τολμουσαν και παλι να παρουν το ρισκο της στασης πληρωμων?? Μα το ξυλο θα το φανε πρωτα απο αυτους τους πασοκους του
δημοσιου και τους συνδικαλισταραδες μολις δεν παρουν τον μισθο. Ασε δε οι συνταξιουχοι, η μαγκουρα που θα βουϊζι στα αυτια τους θα ειναι σαν το αγριο μελισσι.
Τιποτα δεν θα κανουν απο αυτα που λενε οι κοτες. Μολις βγουν τα αποτελεσματα και θα κληθουν να παρουν κυβερνιτικες αποφασει θα εχουνε χεστει επανω τους πριν ορκιστουν στον Λεννιν.
Δημοσίευση σχολίου