ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΙΟΥΒΕΤΣΙ !...

Τουλάχιστον το ΚΚΕ δεν μπαίνει σ΄ αυτά τα «χωράφια», μένοντας έξω από τις επί μέρους εξελίξεις και τα συμβαίνοντα στο «καπιταλιστικό γίγνεσθαι». Μένει στο ιδεολογικό επίπεδο και η κριτική του είναι στο σύστημα κι όχι, τόσο, στις πολιτικές που ασκούνται από τα «αστικά» κόμματα. Επίσης, ρίχνει το βάρος στο πως, γιατί και από ποιους φτάσαμε ως εδώ κι όχι στο πως θα υπάρξει αντιστροφή της πορείας του συγκεκριμένου μοντέλου της οικονομίας. Κατακριτέα, για μας, πολιτική στάση, πλην, όμως, καθαρή και σεβαστή…

Οι του ΣΥΡΙΖΑ σε πρακτικές pass partout, εμφανίζονται να ενσαρκώνουν το ρόλο «και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα», αφού, μπαίνοντας στα «χωράφια», κάνουν κριτική σε συγκεκριμένες επιλογές και μέτρα της κυβέρνησης, σχετικά με τα spread, τα επιτόκια, την εξεύρεση δανείων κλπ, κλπ.
Ανάλογα με την περίσταση, τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και της χώρας γενικότερα, υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, οι ευρωπαίοι και η Ε.Ε. πότε φταίνε και πότε όχι, οι διεθνείς αγορές, τη μια είναι κακές και κερδοσκοπούν σε βάρος της Ελλάδας, την άλλη, όμως, είναι σημείο αναφοράς και μέτρο αξιολόγησης της πολιτικής της κυβέρνησης ! Και έτσι και γιουβέτσι, λοιπόν !...
Τόσες και τόσες φορές έχει διατυμπανιστεί, πως για το ξεσάλωμα των κερδοσκόπων και την άνοδο των spreads φταίει η οικονομική πολιτική του …ΠΑΣΟΚ, ως να υπονοείται πως υπάρχει μια άλλη πολιτική η οποία και τους κερδοσκόπους θα ημέρωνε και τα spreads θα χαμήλωνε… >>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Αφού, λοιπόν, ο τραχανάς απλώνεται σ΄ όλο το τραπέζι κι αφού η Μέρκελ π.χ., ναι μεν, παρουσιάζεται, ως εκφραστής μιας αποκρουστικής και καταδικαστέας πολιτικής, οι αντιδράσεις της, όμως, εκλαμβάνονται και ως βαρόμετρο των επιλογών του Παπανδρέου, οι διάφοροι Τσιπράδες, Λαφαζάνοι, Παπαδημούληδες, Χουντήδες κ.α. κάνουν το παιχνίδι τους από την …κερκίδα κι άμα λάχει, σηκώνουν και το λάβαρο της επανάστασης, με τσιτάτα του τύπου «…η χώρα οφείλει να αντισταθεί στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και τα διευθυντήρια της Ε.Ε. και της «παγκοσμιοποίησης»…» !...
Αντίσταση και πάλη, λοιπόν, προκειμένου «…να αλλάξει ριζικά η πορεία, θέτοντας ως νέες προτεραιότητες την ανακοπή της ύφεσης, την ανάπτυξη, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την κοινωνική δικαιοσύνη και το περιβάλλον…», πάντα, βέβαια, ενάντια στους εχθρούς των διεθνών αγορών και της Ε.Ε. , αλλά στα πλαίσια που χαράζουν και διαμορφώνουν, οι ίδιοι αυτοί «εχθροί», οι οποίοι, όμως, θα πρέπει ν΄ αλλάξουν (π.χ. η Ε.Ε.) και να γίνουν καλοί και φίλοι ( με τους δανειστές μας να μας χαρίζουν τα χρέη…) !
Μάλλον ο Θεός πρέπει να βάλει το χέρι του γι αυτό και μάλλον όλ΄ αυτά δικαιολογούν την πορεία και την απήχησή τους στο λαό !...