Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ...ΣΑΜΨΩΝ !...

Τόπαιζε ενάμισι, και, χρόνο, "αραχτός" στο ΄Αμυνας, αφήνοντας τους άλλους να βολοδέρνουν, να σφάζονται και ν΄ απαξιώνονται, μαζεύοντας πόντους για το παιχνίδι της εναλλακτικής λύσης.

Κάποια στιγμή που τα πράγματα ζόρισαν, (συνετέλεσαν κι οι δικοί του βουλευτές αντιδρώντας - στις αρχές Ιουνίου - στο μεσοπρόθεσμο) κι ήρθε ο ανασχηματισμός, τούγινε σκληρό μαρκάρισμα και πιέστηκε φορτικά για να μπει στην πρώτη γραμμή. Αντέδρασε, στην αρχή σθεναρά και ανυποχώρητα, μιας και δεν είχε κάτι τέτοιο στην προσωπική του στρατηγική.

Το ό, τι δέχτηκε, είχε να κάνει με τη σατανικότητά του και την αναπροσαρμογή των σχεδιασμών του, φυσικά, επί το σατανικότερον : αναλαμβάνω το οικονομικών, σε μια στιγμή που ο Πακακωνσταντίνου έχει χρεωθεί μια σειρά σφαγιαστικών μέτρων κι έχει ταυτιστεί μ΄ ένα προφίλ αδίστακτου προς την κοινωνία και άβουλου "yes men" προς την τρόϊκα. Το παίζω ευαίσθητος και φιλολαϊκός, ενώ ταυτόχρονα κοντράρω τους τροϊκανούς, διεκδικώντας το ρόλο του "αντιστασιακού" !

Στις εκλογές που προκαλώ, ξεμπερδεύω με τον ηττημένο (καταποντισμένο...), Παπανδρέου και παίρνω τα ηνία, ως "άλλος", σ΄ ένα "άλλο" ΠΑΣΟΚ, απαλλαγμένο από τα νεοφιλελεύθερα στοιχεία του. Με την εντός μηνών κατρακύλα του Σαμαρά, εμφανίζομαι ως η μοναδική εναλλακτική λύση !

>>>Διαβάστε τη συνέχεια... 

Το ρετουσάρισμα και το γενικόλογο του μεσοπρόθεσμου, αρχικά, καθώς και το "διώξιμο" των ελεγκτών της τρόϊκας, στη συνέχεια, εντάσσονταν σ΄ αυτόν το σχεδιασμό, πλην όμως, για μια ακόμα φορά, η απληστία και η λαιμαργία, αποδείχτηκαν μοιραία χαρακτηριστικά : προκλήθηκε τέτοιος χαμός, που σε συνδυασμό με τη συγκυρία και τα γεγονότα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δημιούργησαν σκηνικό κολάσεως για τη χώρα, με τη χρεοκοπία και τον αφανισμό της σε απόσταση, πλέον, αφής ! ΄Αγριο μπλέξιμο, συνυφασμένο με την υποχρέωση λήψης και προώθησης, νέων, όχι απλά σκληρών, αλλά αποτελειωτικών μέτρων !

Το ναυάγιο της προσωπικής στρατηγικής αποτυπωμένο στο επικό, "θυσιάστηκα για την πατρίδα !...". Μόνο που αυτό, για τους ιστορικούς του μέλλοντος θάχει, πια, ενδιαφέρον !...

Η Γερμανία έχει τη Μέρκελ, που χαρακτηρίζεται Λουθηρανή, ξεροκέφαλη και (από τον Μπερλουσκόνι) και ...αγάμητη ! Η Ελλάδα, μάλλον απέκτησε το νέο Σαμψών, σε ρόλο, όμως, αντίστροφο : το "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων", μετατρέπεται στο "χάνομαι που χάνομαι, θα σας πάρω μαζί μου !...". Φυσικά κι εδώ δεν μιλάμε για αλλόφυλους, αλλά για εργαζόμενους και συνταξιούχους !...