Η Γερμανία εκτιμά ότι το μέγιστο που μπορούν να πράξουν σε βάρος της τα υπόλοιπα κέντρα οικονομικής ισχύος του πλανήτη σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί στην απαίτηση τους για συνολική λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη είναι να εκφράσουν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους.
Η πολιτική του Βερολίνου στην Ευρωζώνη αποτελεί στρατηγική παρενόχληση πρώτα για τις ΗΠΑ και στη συνεχεία για την Κίνα και την Ρωσία, αλλά σύμφωνα με τη γερμανική οπτική είμαστε πολύ μακριά από τη στιγμή όπου Ουάσιγκτον, Πεκίνο και Μόσχα θα παραμερίσουν όλους τους υπόλοιπους γεωπολιτικούς και εμπορικούς ανταγωνισμούς και θα καθήσουν σε ένα τραπέζι για να αναγκάσουν τη Γερμανία να αναλάβει τις ευθύνες της
Ετσι διαμορφώνεται στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα μια μέση γραμμή πλεύσης ανάμεσα στην πλήρη ένταξη της Γερμανίας σε ευρωπαϊκές και διεθνείς συμμαχίες και ολοκληρώσεις και στον Ιδιαίτερο Δρόμο -που οι θεωρητικοί της γεωπολιτικής στις αρχές του 21ου αιώνα είχαν ονομάσει Sonderweg- ένα Sonderweg χαμηλού κόστους.
Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για αντιφάσεις ανάμεσα στο εσωτερικό μέτωπο και στις διεθνείς υποχρεώσεις. Προφανώς η κυβέρνηση Μέρκελ δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να δεσμευθεί σε πακέτα και συνταγές διάσωσης της Ευρωζώνης που θα την ωθήσουν έξω από τους σημερινούς κανόνες του παιχνιδιού.
Με άλλα λόγια, το Βερολίνο θέλει να διατηρήσει ελευθερία κινήσεων για το κατά πόσον τα συμφέροντά του ταυτίζονται με τη συνολική διάσωση της Ευρωζώνης στη σημερινή της σύνθεση.
Μόνον έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε την αλαζονική και περιφρονητική προς τους άλλους μεγάλους της παγκόσμιας οικονομίας στάση της Μέρκελ και του Σόιμπλε που πριν καν στεγνώσει η γερμανική υπογραφή στο ανακοινωθέν της υπουργικής συνόδου του G-20 προειδοποίησαν ότι αντί της συνολικής θα υπάρξει μισή, αν όχι προσχηματική, λύση στην κρίση δημόσιου χρέους της Ευρωζώνης.
Όλα δείχνουν ότι το Βερολίνο ετοιμάζεται να ανεβάσει ξανά την κακόγουστη παράσταση της 21ης Ιουλίου «Διασώζω την Ελλάδα - Καθησυχάζω τις αγορές για Ιταλία-Ισπανία».
Αν η παραπάνω φόρμουλα δεν έπεισε κανέναν το καλοκαίρι, κατά μείζονα λόγο δεν θα πείσει κανέναν σήμερα και επιπλέον η υπόθεση εργασίας του Βερολίνου ότι οι εταίροι του στην παγκόσμια οικονομία μπορούν μόνον να διαμαρτυρηθούν, κινδυνεύει να αποδειχθεί περισσότερο επιθυμία παρά διαπίστωση που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα:
-Η στάση του Βερολίνου υπονομεύει ευθέως την προσπάθεια του Ομπάμα να υπάρχουν χειροπιαστά δείγματα γραφής της επιστροφής στην ανάπτυξη, έτσι ώστε να πετύχει την επανεκλογή του στις κάλπες του προσεχούς Νοεμβρίου. Ετσι για το Λευκό Οίκο δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστέρησης και στη χειρότερη των περιπτώσεων θα πρέπει δημόσια να αποδώσει ευθύνες στη Γερμανία.
Αν υπάρχουν κάποιες δυνατότητες να αντιστραφεί το κλίμα στη Γαλλία και ο Σαρκοζί να μην υποστεί μια ταπεινωτική ήττα την Άνοιξη, αυτές βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την αποφυγή απώλειας της βαθμολογίας ΑΑΑ ως προς την πιστοληπτική της ικανότητα, αλλά και αν όχι η καταβαράθρωση, τουλάχιστον η υποθήκευση του μέλλοντος του τραπεζικού της συστήματος ύστερα από ένα σκληρό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Αντέχουν ο καθένας από τους G-20 και όλοι μαζί μια δραματική Σύνοδο Κορυφής στις Κάνες στις αρχές Νοεμβρίου, όπου θα καταγραφεί η αδυναμία συμμόρφωσης της χώρας που έχει πλέον αναδειχθεί σε ταραξία των διεθνών οικονομικών ισορροπιών;
Το Βερολίνο θέλει να διατηρήσει ελευθερία κινήσεων για το κατά πόσον τα συμφέροντά του ταυτίζονται με τη συνολική διάσωση της Ευρωζώνης στη σημερινή της σύνθεση. Μόνον έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε την αλαζονική και περιφρονητική προς τους άλλους μεγάλους της παγκόσμιας οικονομίας στάση της Μέρκελ και του Σόιμπλε που πριν καν στεγνώσει η γερμανική υπογραφή στο ανακοινωθέν της υπουργικής συνόδου του G-20 προειδοποίησαν ότι αντί της συνολικής θα υπάρξει μισή αν όχι προσχηματική λύση στην κρίση δημόσιου χρέους της Ευρωζώνης.
-Η στάση του Βερολίνου υπονομεύει ευθέως την προσπάθεια του Ομπάμα να υπάρχουν χειροπιαστά δείγματα γραφής της επιστροφής στην ανάπτυξη, έτσι ώστε να πετύχει την επανεκλογή του στις κάλπες του προσεχούς Νοεμβρίου. Ετσι για το Λευκό Οίκο δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστέρησης και στη χειρότερη των περιπτώσεων θα πρέπει δημόσια να αποδώσει ευθύνες στη Γερμανία.
Αν υπάρχουν κάποιες δυνατότητες να αντιστραφεί το κλίμα στη Γαλλία και ο Σαρκοζί να μην υποστεί μια ταπεινωτική ήττα την Άνοιξη, αυτές βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την αποφυγή απώλειας της βαθμολογίας ΑΑΑ ως προς την πιστοληπτική της ικανότητα, αλλά και αν όχι η καταβαράθρωση, τουλάχιστον η υποθήκευση του μέλλοντος του τραπεζικού της συστήματος ύστερα από ένα σκληρό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Αντέχουν ο καθένας από τους G-20 και όλοι μαζί μια δραματική Σύνοδο Κορυφής στις Κάνες στις αρχές Νοεμβρίου, όπου θα καταγραφεί η αδυναμία συμμόρφωσης της χώρας που έχει πλέον αναδειχθεί σε ταραξία των διεθνών οικονομικών ισορροπιών;
Το Βερολίνο θέλει να διατηρήσει ελευθερία κινήσεων για το κατά πόσον τα συμφέροντά του ταυτίζονται με τη συνολική διάσωση της Ευρωζώνης στη σημερινή της σύνθεση. Μόνον έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε την αλαζονική και περιφρονητική προς τους άλλους μεγάλους της παγκόσμιας οικονομίας στάση της Μέρκελ και του Σόιμπλε που πριν καν στεγνώσει η γερμανική υπογραφή στο ανακοινωθέν της υπουργικής συνόδου του G-20 προειδοποίησαν ότι αντί της συνολικής θα υπάρξει μισή αν όχι προσχηματική λύση στην κρίση δημόσιου χρέους της Ευρωζώνης.
.jpg)
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Αν δεν μπορέσει ο Γιωργος.... ελα μωρε εντάξη θα ΄ρθει ο τρελαντώνης και θα επαναδιαπραγματευτεί!!!
Μαρία
Δημοσίευση σχολίου