ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ !...

Το γεγονός ότι η Ελλάδα ως χώρα είναι η προσωποποίηση της ασάφειας, της αναβλητικότητας και του... περίπου είναι, σε γενικές γραμμές, γνωστό και κανείς δεν το αμφισβητεί, ούτε εντός ούτε και εκτός Ελλάδας. Όμως φαίνεται ότι ο «ιός» της Ελλάδας να έχει μολύνει και τους Ευρωπαίους.

Τρία χρόνια τώρα, από τη στιγμή που ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και δύο χρόνια, από τη στιγμή που η κρίση χτύπησε την πόρτα της Ευρώπης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, αρνούνται να δουν το προφανές και αρνούνται να πάρουν αποφάσεις που θα θεραπεύουν το πρόβλημα.

Κάποιοι στην Ευρώπη θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι αυτή που προκαλεί τριγμούς στο παγκόσμιο σύστημα. Κάποιοι οικονομολόγοι πιστεύουν πως αν η Ελλάδα έλειπε από το χάρτη της Ευρωζώνης, όλα θα ήταν όμορφα και αγγελικά πλασμένα.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εθελοτυφλούν μπροστά σε μία υπαρκτή πραγματικότητα. Το πρόβλημα είναι συνολικό και μπορεί να ξεκίνησε από την Ελλάδα που είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης, αλλά δεν είναι η αιτία του προβλήματος, αλλά η αφορμή. Όσο την αντιμετωπίζουν ως αιτία, καμία λύση δεν πρόκειται να δοθεί και η «φωτιά» μπορεί να απλωθεί όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, βάζουν το μικροκομματικό συμφέρον και το κοντόφθαλμο συμφέρον των λαών τους, πάνω από το συμφέρον του ευρώ. Λύσεις υπάρχουν για κάθε πρόβλημα όσο μεγάλο ή σοβαρό και αν είναι. Αν δεν βάλουν τώρα φραγμό στις αδηφάγες διαθέσεις των αγορών, είναι σίγουρο ότι το πρόβλημα από την κρίση χρέους θα επεκταθεί σε όλη την Ευρωζώνη και θα απειλήσει να «κάψει» όλο τον πλανήτη.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι ΗΠΑ, γνωρίζοντας πολύ καλά από κρίσεις, απαιτούν από την Ευρώπη και τους ηγέτες της να λάβει αποφάσεις «εδώ και τώρα», ώστε να σταματήσουν την εξάπλωση της «φωτιάς». Θα το κάνουν; Η απάντηση είναι δύσκολη, αλλά όλα τα στοιχεία δείχνουν πως και η Σύνοδος της 23ης Οκτωβρίου, θα αποτελέσει μία ακόμη χαμένη ευκαιρία για την Ευρώπη. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι: Θα είναι και η τελευταία χαμένη ευκαιρία ή έχει την πολυτέλεια για μία ακόμη ; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει.

Η Ευρωζώνη δεν είναι μία ένωση, αλλά ένα συνονθύλευμα απόψεων, τάσεων και φιλοδοξιών. Κανόνες δεν υπάρχουν, οι θεσμοί είναι υποδεέστεροι των περιστάσεων και ενίοτε «καπελώνονται» από τους ισχυρούς της Ευρωζώνης. Επίσης χώρες, ασήμαντες στον ευρωπαϊκό χάρτη, όπως για παράδειγμα η Σλοβακία, μπορούν και χαράζουν προσωπικές τους πολιτικές, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων αποφάσεις οργάνων που έχουν κυρωθεί σε κορυφαίο επίπεδο.
Υπό αυτές τις συνθήκες η ενιαία Ευρώπη δεν έχει μέλλον και αυτό διότι και στην απευκταία περίπτωση που η Ελλάδα βγει από το «κάδρο» του προβλήματος, μπαίνοντας στο περιθώριο και πάψει να αποτελεί πρόβλημα, τότε τη θέση της θα την πάρει μία άλλη χώρα κ.ο.κ.

Όταν η φωτιά καίει από άκρη σε άκρη, είναι κοντόφθαλμο να θεωρούν κάποιοι πως το «σπίτι τους» θα μείνει στο απυρόβλητο, αλλά ακόμη και αυτό να συμβεί, το «σπίτι τους» θα βρίσκεται πλέον σε «καμένο περιβάλλον». Αυτό θέλουν άραγε;

Θανάσης Παπαδής