ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ !...

Ένα ακόμα κρίσιμο σταυροδρόμι μπροστά στην Ευρώπη στις 18 Οκτωβρίου. Η σύσκεψη των ηγετών της Ευρωζώνης, που θα γίνει την επόμενη ημέρα της συνόδου κορυφής της Ε.Ε, θα πρέπει να πάρει σοβαρές αποφάσεις για την ριζική, πια, αντιμετώπιση της κρίσης, αποφάσεις, βέβαια, που θ΄ αφορούν, κατ΄ εξοχήν, και την Ελλάδα.

Ο κύβος για το μεγάλο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, έχει …στηθεί και, ως κεντρικό ζητούμενο, έχει τεθεί ο τρόπος που θα αναπληρωθούν τα κεφάλαια των τραπεζών, που θα χαθούν.

Επειδή τα νούμερα είναι των πολλών – πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ, έχει καταστεί σαφές, πως η αναπλήρωση δεν μπορεί να προέλθει από τους μετόχους των τραπεζών, γι΄ αυτό και στο τραπέζι έχουν μπει οι εναλλακτικές λύσεις.

Εδώ, ακριβώς, υπάρχει η διαφωνία, με τους Γερμανούς από τη μια και τους «άλλους» από την άλλη, δηλαδή Αμερικανούς, Γάλλους, ΕΚΤ κλπ. Η Ελλάδα είναι σαφώς με τους «άλλους», αφού η πρότασή τους μας βολεύει, μιας και προβλέπει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, (ευρωπαϊκών και ελληνικών), να γίνει μέσω, (και με κεφάλαια…), του EFSF κι όχι με ευθύνη – και με πόρους – του κάθε κράτους χωριστά, όπως επιθυμεί η Γερμανία.

Χθες Σάββατο η θέση των υπερατλαντικών μεταφέρθηκε και συζητήθηκε από την Λαγκάρντ του ΔΝΤ, με τον Σαρκοζί στο Παρίσι, ο οποίος σήμερα πάει στο Βερολίνο για να συναντήσει τη Μέρκελ. Η υπερατλαντική πίεση υπήρξε, αυτές τις ημέρες, και με άλλους τρόπους, όπως οι υποβαθμίσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας από την Fitch και η ανακοίνωση της Moody’ s, για το ό,τι θέτει υπό παρακολούθηση το …Βέλγιο !

Το ερώτημα που θα επιχειρηθεί ν΄ απαντηθεί, στη γερμανική πρωτεύου-σα, είναι το αν θα πάμε στη συνάντηση της 18ης Οκτωβρίου με το «κεντρικό ζητούμενο» στην προσπάθεια επίλυσης της κρίσης, (πως θα στηριχθούν, δηλαδή, οι τράπεζες στο νέο haircut του ελληνικού χρέος), σε εκκρεμότητα ή θα υπάρξει, από τώρα, μια σύνθεση στις θέσεις και τις απόψεις, κάτι που θα κάνει εύκολη τη λήψη αποφάσεων στη σύνοδο.

Οι αποφάσεις της Ευρωζώνης, που αναμένονται στις 18 Οκτωβρίου, θα συζητηθούν και θα πάρουν παγκόσμιο χαρακτήρα στη σύνοδο του G20, η οποία θα γίνει στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2011, στις Κάνες.

Και η Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, τι κάνουν ; Αυτό τον καιρό και σ΄ αυτό το επίπεδο, αυτό που πρέπει : τίποτα ! Την ώρα που οι ελέφαντες είναι στο βάλτο και συζητούν για το πώς θα λύσουν τα προβλήματά τους κι ανάμεσα σ΄ αυτά περιλαμβάνουν κι εκείνα του βατράχου, ο βάτραχος δεν πάει, καν, εκεί !...

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η ελληνική κυβέρνηση έχει επικεντρωθεί στη διεκπεραίωση της αποστολής για τη δημιουργία του αντισταθμίσματος, δηλαδή, των πρωτογενών δημοσιονομικών πλεονασμάτων, για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Το γεγονός, πως για να επιτύχει αυτό το στόχο, σφάζει και ρημάζει τα μεσαία και μικρομεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, οφείλεται, πέρα από τις απειλές και τους εκβιασμούς που δέχεται, σε δυο κύριες αιτίες : πρώτον, στο ό,τι το ΠΑΣΟΚ δεν ήρθε στην εξουσία προετοιμασμένο για διασωστική πολιτική δραματικών διαστάσεων, άρα δεν είχε ολοκληρωμένο δικό του πρόγραμμα αντιμετώπισης της κατάστασης, (χρεοκοπημένη οικονομία…) και δεύτερον, στην (αναγκαστική) υποταγή της (άοπλης…) κυβέρνησης στις επιλογές και τις επιταγές της τρόϊκας και την εξ αυτής ευθυγράμμισή της με τις πολιτικές και τα μέτρα του άκρατου νεοφιλευθερισμού, της ιδεολογίας που κυριαρχεί, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στο ΔΝΤ.

Μάλλον, αυτή την Κυριακή, ο πρωθυπουργός δεν θάβρισκε τίποτα καλύτερο να κάνει από να πάει στο ΄Αγιο Όρος και να προσευχηθεί για τη σωτηρία της Ελλάδας και τη λύτρωση τα ελλήνων, ζητώντας, βέβαια και συγχώρεση για τ΄ αρκετά αμαρτήματά του !...