ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ !...

Ο βασικός λόγος που ο Παπανδρέου ήθελε να θυσιάσει την πρωθυπουρ-γική καρέκλα ήταν η επίτευξη μιας ευρύτερης συνεργασίας γύρω από τα ζητήματα των σχέσεων με την Ευρώπη, έτσι όπως αυτά εξελίχθηκαν, μετά την ανάληψη από τους εταίρους και το ΔΝΤ, της χρηματοδότησης της Ελλάδας.

Ο π. πρωθυπουργός είχε, από νωρίς, εμπεδώσει το ό,τι με την αντιπολίτευση στο κλαρί, εφαρμόζουσα μια μηδενιστική, λαϊκίστικη πολιτική, τα προγράμματα που συνομολογούσε με τους τροϊκανούς δεν ευοδώνονταν κι ούτε οι ριζικές μεταρρυθμίσεις που ήταν αναγκαίες προωθούνταν.

Το περασμένο Ιούνιο ο Γ. Παπανδρέου αποπειράθηκε να κάνει αυτό που έκανε τώρα, τον Νοέμβριο, πλην όμως, από τη μια ο Σαμαράς με την ανευθυνότητά του και από την άλλη το μεγαλύτερο μέρος του στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ, εμπόδισαν τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, τότε.

΄Οσα ακολούθησαν απέδειξαν, περίτρανα, το δίκιο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, καθώς παρουσιάστηκαν τα γνωστά φαινόμενα αντίδρασης στις επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις, αντιδράσεις που η λαϊκίστικη Ν.Δ. τις καθοδηγούσε. (π..χ. ταξί...).

Κάπου στο Σεπτέμβριο, ο πρωθυπουργός βεβαιώθηκε, πως η κατάσταση δεν μπορούσε να προχωρήσει έτσι, κάτι που το εξήγησε στους ευρωπαίους ηγέτες, δηλαδή, το ό,τι στη χώρα δεν μπορούσαν, ούτε τα μέτρα που λαμβάνονταν να υλοποιηθούν, ούτε οι μεταρρυθμίσεις να προχωρήσουν. Οι τελευταίοι το μόνο που έκαναν, ήταν να σκληρύνουν τη στάση και τα λόγια τους απέναντι στο Σαμαρά, πλην όμως, αυτό δεν οδήγησε πουθενά.

Παράλληλα, το εσωτερικό κοινοβουλευτικό μέτωπο, πιεσμένο από τις αντιδράσεις του κόσμου, (στημένες, αλλά και γνήσιες), και κάτω από τις ενέργειες και τις πρακτικές των "δελφίνων", έδειχνε σημάδια αποστροφής προς τη συνέχιση της σκληρής πολιτικής λιτότητας κι έθετε τελεσίγραφα ξεσηκωμού.

Οι όποιες ελπίδες είχαν εναποθετηθεί στο νέο πακέτο βοήθειας, (η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα...), εξανεμίστηκαν πάραυτα, με την υποδοχή που τα κόμματα έκαναν στις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, ενώ με τα γεγονότα της 28ης, οι όποιοι δισταγμοί μπήκαν στην άκρη : ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει τη μοναδική κίνηση που μπορούσε να σταματήσει τη φορά των εξελίξεων : να προτείνει το δημοψήφισμα !

>>>Διαβάστε τν συνέχεια...

΄Ολοι οι βασικοί συνεργάτες και στο κόμμα και στην κυβέρνηση, ενημερώθηκαν για την απόπειρα, όπως, επίσης και για τους στόχους : ή τους ξεμπροστιάζουμε με το δημοψήφισμα ή τους αναγκάζουμε να ψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση...

Οι φοβούμενοι την ετυμηγορία του λαού στο εσωτερικό και οι τρέμοντες την παρέμβαση των λαών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επέλεξαν και έπραξαν το δεύτερο, δικαιώνοντας απόλυτα το σχεδιασμό του Παπανδρέου.

Μέσω της απειλής του Πετσάλνικου, επέβαλλε, θριαμβευτικά, τον Παπαδήμο και, στους σαμαράδες, και, σ΄ εκείνους τους ΠΑΣΟΚους, που νόμισαν πως είχαν την ευκαιρία να προωθήσουν το δικό τους καρεκλοκένταυρο ! Απειλώντας με τον κολλητό του, επέβαλλε τον σύμβουλό του, ως πρωθυπουργό στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας, με συγκεκριμένο έργο και κρίσιμη αποστολή.

Ο Γ. Παπανδρέου θυσίασε την πρωθυπουργία, για να δοθεί διέξοδο στη χώρα και να μην ακυρωθεί η πορεία προς τη διάσωσή της. Παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, αλλά δεν αποχώρησε από την πολιτική ! Είναι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ελέγχει την κοινοβουλευτική ομάδα, η οποία είναι το κύριο στήριγμα της κυβέρνησης συνεργασίας του Παπαδήμου κι έχει, τώρα, την ευκαιρία, αλλά και το χρόνο, να προκαλέσει και την ανασύνταξη του διαλυμένου κόμματος, ετοιμάζοντάς το για τις επόμενες εκλογές.

Οι εξελίξεις που θα υπάρξουν στο επόμενο χρονικό διάστημα, τις δικές του επιλογές και τη δική του πολιτική θα δικαιώσουν, ενώ, αντίθετα, την λαϊκίστικη τακτική της Ν.Δ. θα αποκαλύψουν και τον Σαμαρά θα εκθέσουν, στα μάτια του λαού.

Οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, (δύσκολα, πάντως στις 19/2...), θα δώσουν την ευκαιρία στο Γ. Παπανδρέου να κριθεί από το λαό, όπως πρέπει κι όπως αυτός, ως υπέρτατος κριτής, θέλει !...