Σε μάχη… χαρακωμάτων αναμένεται να εξελιχθεί η πρώτη, μετά τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, επίσημη συνάντηση ελληνικής κυβέρνησης και Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Ινστιτούτου ( IIF), υπό την εποπτεία της Τρόικας, με αντικείμενο την οριστικοποίηση του PSI plus.
Οι δύο πλευρές βρίσκονται από σήμερα στην Φρανκφούρτη, με δύο διαφορετικές προτάσεις, για το ύψος και την κλιμάκωση του haircut καθώς και την παροχή ή μη εγγυήσεων. Πραγματική ταμπακιέρα, όμως στο διήμερο παζάρι θα αποτελέσει το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα 30 δισ. ευρώ που θα δώσει ο EFSF στην Ελλάδα για να χρηματοδοτήσει το PSI.
Η ελληνική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον κ. Πέτρο Χριστοδούλου του ΟΔΔΗΧ, προσέρχεται στην διαπραγμάτευση, με πρόταση «οριζόντιου» κουρέματος κατά 50% επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους όλοι οι ιδιώτες, χωρίς παροχή εγγυήσεων.
Το «τυράκι» που θα προσφέρει στο IIF και στον κ. Τσαρλς Νταλάρα, στην αυριανή συνάντηση, θα είναι η άμεση εξόφληση μέρους του υπολοίπου 50%, ανάλογα με το χρόνο λήξης των προς ανταλλαγή ομολόγων.
Με τη θέση της Ελλάδας συντάσσονται, σύμφωνα με πληροφορίες, Ευρώπη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που θα παραβρεθούν στην αυριανή συνάντηση, μέσω των κ.κ Ματίας Μορς και Πολ Τόμσεν.
Στον αντίποδα, το IIF, η διοίκηση του οποίου έχει προγραμματίσει για σήμερα συναντήσεις με τραπεζίτες, έχει επεξεργαστεί πρόταση «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, που κατέχουν ιδιώτες, με δύο διαφορετικές επιλογές.
"Κούρεμα" 50% για τις ξένες τράπεζες με αντάλλαγμα νέα ομόλογα, για το υπόλοιπο 50% που θα είναι εγγυημένα από τον EFSF, και ελαφρύτερο «κούρεμα» 37% για τις ελληνικές τράπεζες, που θα λάβουν για το υπόλοιπο 63% ομόλογα ελληνικού Δημοσίου, χωρίς καμία εγγύηση.
Πρόκειται πρακτικά για ελαφρά παραλλαγή της πρότασης, που είχε υποβάλει η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες του Euro2day ότι το IIF είχε υιοθετήσει την πρόταση της EET.
Το κατ αρχήν παράδοξο η πρόταση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών να υιοθετείται από το IIF, όχι, όμως, από την κυβέρνηση, η οποία αντιπροτείνει οριζόντιο «κούρεμα» 50% για όλους τους ιδιώτες, εξηγείται, σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, από τα νούμερα.
Η πρόταση της κυβέρνησης, υπό τις ευλογίες και της Τρόικας, επιτυγχάνει μεγαλύτερη μείωση του ελληνικού χρέους σε σύγκριση με αυτή του IIF. Εξ ου και ενώ είναι ευνοϊκότερη για τις ελληνικές τράπεζες, θα απορριφθεί, όπως όλα δείχνουν, ως βάση συζήτησης, από την Ελλάδα και την Ευρωζώνη.
Ο υπουργός Οικονομικών άλλωστε, θυμίζουν οι ίδιοι, έχει πολλές φορές διαμηνύσει και το υπαινίχθηκε και χθες ότι προτεραιότητα αποτελεί το συμφέρον της χώρας και όχι των τραπεζών.
Τα ντεσού των δύο προτάσεων και η διαφορά των 30 δισ. ευρώ
Πρακτικά τρεις είναι οι μεγάλες διαφορές μεταξύ της πρότασης της ελληνικής κυβέρνησης, που συνεπικουρείται από Γερμανία και Γαλλία και αυτής του IIF:
1) H πρώτη, αφορά τη μείωση του χρέους που προκύπτει. Η πρόταση για οριζόντιο κούρεμα κατά 50% επί της ονομαστικής αξίας οδηγεί, σε περίπτωση που η συμμετοχή αγγίξει το 100%, σε μείωση χρέους κατά 103 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, η πρόταση του IIF επιφέρει μέσο κούρεμα 45,9% και το χρέος θα μειωθεί κατά 94,5 δισ. ευρώ. Προκύπτει, δηλαδή, διαφορά 8,5 δισ. ευρώ.
2) Η δεύτερη, αφορά στην χρήση των 30 δισ. ευρώ, που προβλέπεται από την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου να δοθούν ως δάνειο από τον EFSF στην Ελλάδα για να χρηματοδοτήσει το PSI plus. Η πρόταση του IIF εισηγείται τα παραπάνω κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση για τα νέα ομόλογα που θα λάβουν οι ιδιώτες. Αν υιοθετηθεί το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί κατά 30 δισ. ευρώ.
Στον αντίποδα το ελληνικό σχέδιο προβλέπει να χρησιμοποιηθούν τα 30 δισ. ευρώ από τον EFSF, για πρόωρη εξόφληση ομολόγων που ανταλλάσσονται. Επομένως το χρέος θα μειωθεί κατά 103 δισ. ευρώ από το κούρεμα, συν 30 δισ. ευρώ από την πρόωρη εξόφληση.
Με δεδομένο δε ότι η Ελλάδα θα δανειστεί από τον EFSF με επιτόκιο 3,5% και θα επαναγοράσει χρέος 30 δισ. ευρώ με επιτόκιο τουλάχιστον 6% προκύπτει ετήσιο όφελος ως προς τους τόκους εξυπηρέτησης, ύψους άνω των 750 εκατ. ευρώ.
3) Στο μοναδικό σημείο που υπερτερεί η πρόταση του IIF είναι ότι εφόσον υιοθετηθεί θα περιορισθούν οι ανάγκες επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών και πιθανώς να μην χρειασθεί να προσφύγουν όλες στο κράτος. Με αυτό τον τρόπο δεν θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος ως 30 δισ. ευρώ
Ο αντίλογος στην παραπάνω άποψη, σύμφωνα με στελέχη του ΥΠΟΙΚ, είναι αφενός ότι πέραν του κουρέματος υπάρχουν και οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τη BlackRock και αφετέρου ότι αν χρειασθεί να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες, θα ιδιωτικοποιηθούν μετά παρέλευση διετίας, μειώνοντας το χρέος και πιθανώς προσπορίζοντας και κέρδη στο Δημόσιο.
Απαισιόδοξοι οι εγχώριοι τραπεζίτες
Σε αυτό το κλίμα ακόμη και οι Έλληνες τραπεζίτες δηλώνουν απαισιόδοξοι για το αν η πρόταση του IIF αποτελέσει έστω βάση συζήτησης.
Αν δεν υπάρξει έκπληξη, οι εγχώριες τράπεζες θα πρέπει να ετοιμασθούν για απομείωση αξίας του χαρτοφυλακίου ομολόγων τους κατά επιπλέον 29% με δεδομένο ότι έχουν ήδη σχηματίσει προβλέψεις για 21%. Υπό κανονικές συνθήκες θα πρέπει να σχηματίσουν τις παραπάνω προβλέψεις στο Q3, όπως πράττουν ήδη γερμανικές, γαλλικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί πριν κυρωθεί από Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της Ε. Ε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και απελευθερωθούν τα κεφάλαια 30 δισ. ευρώ από τον EFSF για την επανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι τράπεζες υπέβαλαν στην EBA τριετή πλάνα κεφαλαιακής ενίσχυσης, όπως γράφει σήμερα το Euro2day, αφήνοντας άγνωστο Χ τις κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τη συμμετοχή στο PSI.
Η απειλή του Collective Action Clause
Για να επιτύχει συμμετοχή στο PSI plus που να αγγίζει το 100%, η κυβέρνηση θα παίξει και το χαρτί του υποχρεωτικού κουρέματος. Όπως αποκάλυψε ο “Μέτοχος” την περασμένη Παρασκευή το υπουργείο Οικονομικών έχει στο «συρτάρι» του νομοσχέδιο που προβλέπει ότι από την στιγμή που το 75% των ιδιωτών συμφωνούν εθελοντικά σε απομείωση ομολόγων τότε δεσμεύεται αυτόματα και το υπόλοιπο 25%.
Πρόκειται για την διαδικασία του Collective Action Clause που εφόσον όμως εφαρμοσθεί θα οδηγήσει σε ενεργοποίηση των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS).
Το κατ αρχήν παράδοξο η πρόταση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών να υιοθετείται από το IIF, όχι, όμως, από την κυβέρνηση, η οποία αντιπροτείνει οριζόντιο «κούρεμα» 50% για όλους τους ιδιώτες, εξηγείται, σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, από τα νούμερα.
Η πρόταση της κυβέρνησης, υπό τις ευλογίες και της Τρόικας, επιτυγχάνει μεγαλύτερη μείωση του ελληνικού χρέους σε σύγκριση με αυτή του IIF. Εξ ου και ενώ είναι ευνοϊκότερη για τις ελληνικές τράπεζες, θα απορριφθεί, όπως όλα δείχνουν, ως βάση συζήτησης, από την Ελλάδα και την Ευρωζώνη.
Ο υπουργός Οικονομικών άλλωστε, θυμίζουν οι ίδιοι, έχει πολλές φορές διαμηνύσει και το υπαινίχθηκε και χθες ότι προτεραιότητα αποτελεί το συμφέρον της χώρας και όχι των τραπεζών.
Τα ντεσού των δύο προτάσεων και η διαφορά των 30 δισ. ευρώ
Πρακτικά τρεις είναι οι μεγάλες διαφορές μεταξύ της πρότασης της ελληνικής κυβέρνησης, που συνεπικουρείται από Γερμανία και Γαλλία και αυτής του IIF:
1) H πρώτη, αφορά τη μείωση του χρέους που προκύπτει. Η πρόταση για οριζόντιο κούρεμα κατά 50% επί της ονομαστικής αξίας οδηγεί, σε περίπτωση που η συμμετοχή αγγίξει το 100%, σε μείωση χρέους κατά 103 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, η πρόταση του IIF επιφέρει μέσο κούρεμα 45,9% και το χρέος θα μειωθεί κατά 94,5 δισ. ευρώ. Προκύπτει, δηλαδή, διαφορά 8,5 δισ. ευρώ.
2) Η δεύτερη, αφορά στην χρήση των 30 δισ. ευρώ, που προβλέπεται από την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου να δοθούν ως δάνειο από τον EFSF στην Ελλάδα για να χρηματοδοτήσει το PSI plus. Η πρόταση του IIF εισηγείται τα παραπάνω κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση για τα νέα ομόλογα που θα λάβουν οι ιδιώτες. Αν υιοθετηθεί το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί κατά 30 δισ. ευρώ.
Στον αντίποδα το ελληνικό σχέδιο προβλέπει να χρησιμοποιηθούν τα 30 δισ. ευρώ από τον EFSF, για πρόωρη εξόφληση ομολόγων που ανταλλάσσονται. Επομένως το χρέος θα μειωθεί κατά 103 δισ. ευρώ από το κούρεμα, συν 30 δισ. ευρώ από την πρόωρη εξόφληση.
Με δεδομένο δε ότι η Ελλάδα θα δανειστεί από τον EFSF με επιτόκιο 3,5% και θα επαναγοράσει χρέος 30 δισ. ευρώ με επιτόκιο τουλάχιστον 6% προκύπτει ετήσιο όφελος ως προς τους τόκους εξυπηρέτησης, ύψους άνω των 750 εκατ. ευρώ.
3) Στο μοναδικό σημείο που υπερτερεί η πρόταση του IIF είναι ότι εφόσον υιοθετηθεί θα περιορισθούν οι ανάγκες επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών και πιθανώς να μην χρειασθεί να προσφύγουν όλες στο κράτος. Με αυτό τον τρόπο δεν θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος ως 30 δισ. ευρώ
Ο αντίλογος στην παραπάνω άποψη, σύμφωνα με στελέχη του ΥΠΟΙΚ, είναι αφενός ότι πέραν του κουρέματος υπάρχουν και οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τη BlackRock και αφετέρου ότι αν χρειασθεί να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες, θα ιδιωτικοποιηθούν μετά παρέλευση διετίας, μειώνοντας το χρέος και πιθανώς προσπορίζοντας και κέρδη στο Δημόσιο.
Απαισιόδοξοι οι εγχώριοι τραπεζίτες
Σε αυτό το κλίμα ακόμη και οι Έλληνες τραπεζίτες δηλώνουν απαισιόδοξοι για το αν η πρόταση του IIF αποτελέσει έστω βάση συζήτησης.
Αν δεν υπάρξει έκπληξη, οι εγχώριες τράπεζες θα πρέπει να ετοιμασθούν για απομείωση αξίας του χαρτοφυλακίου ομολόγων τους κατά επιπλέον 29% με δεδομένο ότι έχουν ήδη σχηματίσει προβλέψεις για 21%. Υπό κανονικές συνθήκες θα πρέπει να σχηματίσουν τις παραπάνω προβλέψεις στο Q3, όπως πράττουν ήδη γερμανικές, γαλλικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί πριν κυρωθεί από Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της Ε. Ε η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και απελευθερωθούν τα κεφάλαια 30 δισ. ευρώ από τον EFSF για την επανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι τράπεζες υπέβαλαν στην EBA τριετή πλάνα κεφαλαιακής ενίσχυσης, όπως γράφει σήμερα το Euro2day, αφήνοντας άγνωστο Χ τις κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τη συμμετοχή στο PSI.
Η απειλή του Collective Action Clause
Για να επιτύχει συμμετοχή στο PSI plus που να αγγίζει το 100%, η κυβέρνηση θα παίξει και το χαρτί του υποχρεωτικού κουρέματος. Όπως αποκάλυψε ο “Μέτοχος” την περασμένη Παρασκευή το υπουργείο Οικονομικών έχει στο «συρτάρι» του νομοσχέδιο που προβλέπει ότι από την στιγμή που το 75% των ιδιωτών συμφωνούν εθελοντικά σε απομείωση ομολόγων τότε δεσμεύεται αυτόματα και το υπόλοιπο 25%.
Πρόκειται για την διαδικασία του Collective Action Clause που εφόσον όμως εφαρμοσθεί θα οδηγήσει σε ενεργοποίηση των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου