ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ...

Την απαξίωση της Πολιτικής μπορεί να την εκτιμάμε και να την αναλύουμε, οφείλουμε, όμως – όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητά της και την χρησιμότητά της – να βρίσκουμε και να προτείνουμε τρόπους ανόρθωσής της.
Μεγαλύτερη ευθύνη, ως προς αυτό, έχουν οι ταγοί της πολιτικής, όποιας θέσης και χώρου, πρωτίστως δε οι κυβερνώντες, οι οποίοι, κάθε φορά, είναι και οι δίνοντες το κυρίαρχο στίγμα.

Το γαλάζιο συναπάντημα, που ενέσκηψε ως «σεμνός και ταπεινός» απελευθερωτής της Ελλάδας από τους «νταβατζήδες», αντί να βελτιώσει, το πληγωμένο κύρος της πολιτικής, συνεχίζει να το καταβαραθρώνει, με αποφάσεις και μέτρα, που προσβάλλουν τον ελληνικό λαό.
Η σύνδεση της φορολογικής συμπεριφοράς του πολίτη, με προσφορές τύπου λοταρίας, (επιστροφή της αξίας των αποδείξεων παροχής υπηρεσιών που θα έχουν ίδιο λήγοντα αριθμό με το …λαϊκό λαχείο…), αποδεικνύει την άποψη, που οι χρεοκοπημένοι γαλάζιοι κυβερνώντες έχουν γι αυτόν, άποψη ερχόμενη κατ΄ ευθείαν από τα τάρταρα της ιδεολογίας τους και βγαλμένη από τα μπουντρούμια της πολιτικής τους σκέψης.
Ανίκανοι – και απρόθυμοι – να καταπολεμήσουν την φοροαποφυγή και την φοροδιαφυγή, των ολίγων, που εκπροσωπούν και εκφράζουν, επιτίθενται συνέχεια κατά των πολλών, που στενάζουν βρισκόμενοι στην οικονομική ανέχεια και σαν να μην έφτανε αυτό, τώρα τους προσβάλλουν κι από πάνω, λέγοντάς τους, κατάμουτρα : «εσείς φταίτε, που δεν συμπεριφέρεστε σωστά, πάρτε ένα …bonus για να το κάνετε !...».

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς ; Τη ρηχότητας της νεοφιλελεύθερης σκέψης και πολιτικής ή την απόλυτη κατάπτωση του καραμανλικού θιάσου, που την εκφράζει ; Η κατρακύλα της νεοδεξιάς παρουσιάζεται και είναι απύθμενη !...