Η ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΤΟΥ Α. ΣΑΜΑΡΑ...

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των εσωκομματικών εκλογών στη Ν.Δ., είχαν τεθεί αρκετές φορές ζητήματα, γύρω από το ποιον υποψήφιο προτιμούσε το ΠΑΣΟΚ για αρχηγό. Και οι δυο κύριοι αντίπαλοι, εμφανίζονταν με το δάκτυλο τεντωμένο, ο ένας να δείχνει τον άλλον…
Κι όμως, η φιλική σχέση Παπανδρέου – Σαμαρά, διανθισμένη από φωτογραφίες και περιστατικά των φοιτητικών χρόνων τους, έπαιξε στα ΜΜΕ, σχεδόν αποκλειστικά, μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
΄Εγινε η πρώτη συνάντηση, ακολούθησε η αντιπαράθεση για τον Προϋπολογισμό, ξεκίνησε η αντιπολίτευση της Ν.Δ… Ποια αντιπολίτευση όμως ; >>>Διαβάστε περισσότερα...

Στο μεγάλο ζήτημα της Οικονομίας – με περιορισμένες, σαφώς, δυνατότητες άσκησης κριτικής – ο νέος αρχηγός της νεοδημοκρατίας, εμφανίστηκε με στρατηγική άποψη, η οποία, μάλλον, συγκλίνει, παρά αποκλίνει εκείνης του Γ. Παπανδρέου, (καταδίκη νεοφιλελευθερισμού, κρατική παρέμβαση, όχι περιοριστική πολιτική σε περίοδο κρίσης κ.α.). Ακόμα και στα μέτρα, που πρέπει να παρθούν για τον περιορισμό του ελλείμματος, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσφέρει μια πρωτοφανή αβάντα, για να ληφθούν σκληρές αποφάσεις, επικεντρώνοντας την κριτική του, όχι στα μέτρα, που λαμβάνονται, αλλά σε κείνα που δεν λαμβάνονται !...
Στην πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για την διαφάνεια και την καταπολέμηση της διαφθοράς, ο κ. Σαμαράς συναίνεσε πλήρως και γενικά σε νέες νομοθετικές παρεμβάσεις και ειδικά, με την αποδοχή των εξεταστικών επιτροπών για τα μεγάλα σκάνδαλα του παρελθόντος.
Είναι χαρακτηριστικό, ταυτόχρονα και σημαδιακό, πως η πρώτη συζήτηση που ζήτησε ο Πρόεδρος της Ν.Δ. να γίνει στη Βουλή, προ ημερήσιας διάταξης, αφορά τη διαφάνεια και τη διαφθορά, θέμα, σαφώς προνομιακό για την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Χωρίς σοβαρές διαφωνίες, παρουσιάστηκε η αξιωματική αντιπολίτευση και στο νομοσχέδιο για την παροχή της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών 2ης γενιάς, ενώ στο μεγάλο θέμα της διοικητικής αναδιάρθρωσης, με την εισαγωγή του Καποδίστρια Νο 2, είναι ξεκάθαρο, πως η Ν.Δ. δεν θα διαφωνήσει, κάτι, άλλωστε, που θάταν δύσκολο, καθώς πρόκειται για ζήτημα, που και η ίδια, ως κυβέρνηση, είχε εξαγγείλει, αλλά δεν είχε τολμήσει ν΄ ανοίξει.

Η πιο σοβαρή αντίδραση, ως τώρα, παρουσιάστηκε στο περιεχόμενο του νέου εκλογικού νόμου, με την άρνηση των μονοεδρικών περιφερειών, αν και σ΄ αυτό το ζήτημα, ο κ. Σαμαράς κατέφυγε σε διαδικαστική πρόταση, (διακομματική επιτροπή) κι όχι στην κατάθεση συγκεκριμένης εναλλακτικής πρότασης.

Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, έχει διαμορφωθεί ένα σκηνικό, το οποίο, κάθε άλλο, παρά σκληρή αντιπολιτευτική γραμμή, εκ μέρους της νέας ηγεσίας της Ν.Δ. περιέχει, το αντίθετο, μάλιστα. Πρόκειται για εξέλιξη, που έχει δώσει αφορμές για ποικίλες συζητήσεις και σχόλια, όπως επίσης και για απόπειρες εύρεσης του καταλληλότερου επιθέτου για την αντιπολίτευση που ασκείται…

Μεταξύ των «ήπια», «μετρημένη», «light», «συναινετική», «βελούδινη», προτιμάω το τελευταίο, ως ποιητικότερον !...