ΕΔΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ !

΄Eλληνας είναι αυτός που μετέχει της ελληνικής παιδείας. Το είπε ο Ισοκράτης. Μόνο που οι σύγχρονοι Eλληνες αυτό το ξεχνούν. Το μεγάλο του παράπονο εκφράζει ο 17χρονος Τζαμάλ Ερνέστα, που κατάγεται από τις εξωτικές Σεϊχέλλες, γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά επισήμως δεν έχει πατρίδα!
Στην ίδια μοίρα, διεκδικώντας μια θέση ανάμεσά μας, βρίσκονται και η 19χρονη Αθηνά Μποντιγκάο, η 16χρονη Γκίλε Αν Αταζάρ κι ο Εμάνουελ Ρέκλα από τις Φιλιππίνες, η Μαρία Καλόκο από τη Σιέρα Λεόνε, η Εμίρα Ζαΐμι και ο Αλέξης Ράμα από την Αλβανία. Ολοι τους, έχουν ένα όνειρο. Να γίνουν επιτέλους και... με τη βούλα της πολιτείας Ελληνες!

Φαίνεται πως δεν αρκεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι γεννήθηκαν εδώ και τέλειωσαν το ελληνικό νηπιαγωγείο, για να πιστοποιήσει την ελληνικότητά τους. Χρειάζεται να μπορούν να τρέξουν στην ίδια ταχύτητα με τους συμμαθητές τους, να αποδείξουν πως γράφουν, σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο, έχουν ταυτότητα και δεν κρύβονται πίσω από τις γωνίες όταν βλέπουν αστυνομικό. >>>Διαβάστε περισσότερα...

Αυτά τα παιδιά, όμως φαίνεται πως θα είναι η πρώτη γενιά μεταναστών... που θα γίνουν Ελληνες. Η εποχή, που το έγχρωμο δέρμα και τα σχιστά ματάκια θα υποδηλώνουν τον «νέο Ελληνα πολίτη» έχει ήδη φθάσει. Το νομοσχέδιο για την ελληνική ιθαγένεια που συζητείται αυτές τις μέρες, θα ανοίξει επιτέλους τις πόρτες στα παιδιά μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα μας, δηλαδή σε μετανάστες δεύτερης γενιάς. Θα πολιτογραφούνται Ελληνες, εφόσον γεννήθηκαν εδώ και φοιτούν στα ελληνικά σχολεία.
«Είμαστε Ελληνες. Πρωτοείδαμε το φως του ήλιου στη χώρα αυτή. Η πρώτη και μητρική μας γλώσσα είναι τα ελληνικά. Εδώ γεννηθήκαμε. Δεν ξέρουμε άλλη πατρίδα. Εγώ έμαθα φιλιππινέζικα στα 10 μου χρόνια. Γιατί πήγα να δω τη γιαγιά μου στις Φιλιππίνες και δεν μπορούσα να συνεννοηθώ μαζί της.
Εδώ, όμως, στην Ελλάδα που τόσο αγαπώ, δεν με αναγνωρίζουν και για τις Φιλιππίνες δεν υπάρχω... Καταλαβαίνετε τι ζούμε τόσα χρόνια;», μας λέει η Αθηνά Μποντιγκάο που τέλειωσε το 2ο λύκειο στον Πειραιά και σήμερα σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων σε ιδιωτικό κολέγιο του κέντρου της Αθήνας. «Πέρασα πέρσι στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά επειδή είμαι μοναχοπαίδι, οι γονείς μου, προτίμησαν να είμαι κοντά τους «, συμπληρώνει η ίδια.
Η Αθηνά πέρσι ίδρυσε και την Ενωση της νεολαίας των Φιλιππινέζων στην Ελλάδα. Το έκανε για να μπορεί, όπως μας είπε, να... σπρώξει τις διαδικασίες ώστε η ελληνική πολιτεία να δώσει την ελληνική ιθαγένεια σε όσους πληρούν τις προϋποθέσεις.
Οι γονείς της ήρθαν στη χώρα μας τη δεκαετία του 1980. Η Γκίλε Αν Αταζάρ, 16 ετών σήμερα, είναι μαθήτρια της Β’ λυκείου στο 6ο ΕΠΑΛ Αθηνών: « Μου αρέσει πολύ ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και η τέχνη. Είμαι υπερήφανη που μιλάω ελληνικά και ζω εδώ, κάτω από την Ακρόπολη. Μάλιστα αύριο το σχολείο μας έχει προγραμματίσει επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν ξέρω άλλη πατρίδα. Εδώ γεννήθηκα και δεν γίνεται κάποιοι να κάνουν πως δεν υπάρχω...». Η Γκίλε θέλει να σπουδάσει πληροφορική, τελειώνοντας το λύκειο.
Ο 14χρονος Εμάνουελ Ρέκλα, είναι μαθητής της Γ’ γυμνασίου στο 47ο γυμνάσιο Αθηνών: «Αγαπώ την ελληνική Ιστορία και τα Μαθηματικά. Θα πάω σε τεχνικό λύκειο του χρόνου. Εχω πάει ήδη δυο φορές στην πατρίδα των γονιών μου, στις Φιλιππίνες αλλά εγώ είμαι Ελληνας».
Ο Τζαμάλ Ερνέστα είναι μαθητής της Γ’ λυκείου του 26ου λυκείου στους Αμπελόκηπους. Δηλώνει απογοητευμένος με την έως τώρα στάση των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι, στα μεταναστόπουλα της δεύτερης γενιάς. Ο Τζαμάλ ζει στην Αθήνα με τη μητέρα του. Ο πατέρας του διαμένει στο Λονδίνο, όπου ο ίδιος θέλει να συνεχίσει τις μεταλυκειακές του σπουδές. «Μου τη σπάει που ενώ γεννήθηκα εδώ, δεν είμαι Ελληνας. Οι αρχαίοι Ελληνες ήταν πολύ καλύτεροι από τους σημερινούς. Ηταν πιο μπροστά από την εποχή τους, όταν δήλωναν ότι Ελληνας είναι αυτός που εκπαιδεύεται σαν τέτοιος. Του χρόνου, δίνω πανελλαδικές εξετάσεις και δεν θεωρούμαι Ελληνας... Είναι δυνατόν, να συμβαίνει αυτό; Η αλήθεια είναι πως νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά. Φοβόμαστε να συναντήσουμε αστυνομικό στο δρόμο, μήπως μας ζητήσουν χαρτιά και δεν έχουμε... Οι Σεϊχέλλες είναι όμορφες και δεν είναι λίγες οι φορές που θα ήθελα να ζούσα τελικά εκεί, κι ας είμαι Ελληνας. Δεν ξέρω εάν συνεχίσω να ζω εδώ. Αποκλείεται όμως, να αφήσω τα παιδιά μου να περάσουν, αυτά που περνώ...».
Η Μαρία Καλόκο κατάγεται από τη Σιέρα Λεόνε, είναι μαθήτρια της Γ’ Λυκείου σε τεχνικό λύκειο της Καλλιθέας και θέλει να γίνει Ελληνίδα. «Μου αρέσει η ζωή στην Αθήνα κι αγαπάω καθετί που σχετίζεται με την Ελλάδα. Είναι καιρός όμως και η Ελλάδα να μας δείξει εάν και πόσο αυτή μας αγαπάει».

ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ - ΕΘΝΟΣ