ΤΑ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ...ΒΡΟΧΗ !...

Όταν μία κοινωνία βρίσκεται σε περιδίνηση, ακόμα και μακρινά "φαντάσματα" αναδεύονται στη μαρμίτα της ειδησεογραφίας. Αίφνης μαθαίνουμε ότι στη Σχολή Ευελπίδων έχουν εμφιλοχωρήσει ακροδεξιά σταγονίδια, άλλως πως νοσταλγοί της χούντας.

Κινδυνεύει άραγε η Δημοκρατία μας και ο Ελληνικός Στρατός από τέτοιου τύπου συμπεριφορές;

Το περιστατικό είναι λίγο πολύ γνωστό. Ανήμερα της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στη Σχολή Ευελπίδων, ο αρχηγός της Δ' Τάξης και μερικοί ακόμα πρόθυμοι προχώρησαν σε δηλητηριώδη κηρύγματα εναντίον του Πολυτεχνείου, άδοντας ταυτόχρονα το "μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή, το µέλλον χτίζει η νιότη", τον ύµνο της 21ης Απριλίου.

Η είδηση ήρθε στη δημοσιότητα με πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας "Το Βήμα της Κυριακής" και το αναπαρήγαγαν όλα τα ΜΜΕ. Προκλήθηκε σάλος.

Ο υπουργός Άμυνας, Δ. Αβραμόπουλος, έσπευσε να δηλώσει ότι "δεν θα γίνεται ανεκτή οποιαδήποτε συμπεριφορά παρέκκλισης από τις αρχές της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ελευθερίας", ενώ ο Αρχηγός ΓΕΣ καθαίρεσε τον πρωταγωνιστή του επεισοδίου.

Ο καθαιρεθείς είχε πρωταγωνιστήσει προ μηνός και στη στρατιωτική παρέλαση, στη Θεσσαλονίκη, όταν μετά το γιουχάισμα προς τον Κ. Παπούλια, τα τμήματα που θα συμμετείχαν στην παρέλαση διατάχθηκαν να αποχωρήσουν, αντ' αυτού εκείνος δεν υπάκουσε τη διαταγή και παρήλασε µαζί µε µια οµάδα- σε αυτοσχέδιο σχηματισμό- τραγουδώντας το "Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα".

>>>Διαβάστε τη συνέχεια... 

Σε μία διαφορετική συγκυρία παρόμοια περιστατικά θα μπορούσαν απλώς να εκληφθούν ως γραφικότητες ακραίων. Τώρα όμως, εν μέσω της θύελλας της κρίσης, που σαρώνει κάθε συμβατικότητα της πολιτικής ζωής και της κοινωνικής δομής, μπορούμε να πούμε ελαφρά τη καρδία "δεν βαριέσαι", ειδικά την ώρα που εμπλέκεται και ο Στρατός ;

Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή και μονολεκτική: Όχι! Και εδώ η επίσημη πολιτεία οφείλει να δράσει αποφασιστικά. Η κρίση έχει προκαλέσει άπειρες ρωγμές στον κοινωνικό ιστό- ρωγμές από τις οποίες βρήκαν την ευκαιρία να εισχωρήσουν ιδέες-φαντάσματα, που εκτείνονται από τα (αναπόφευκτα) σενάρια συνωμοσίας έως τις πιο ακραίες απόψεις (ακόμα και εφαρμοσμένες: βλέπε τα αντι-μεταναστευτικά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας).

Η κρίση χρέους, το μνημόνιο, οι πολλαπλές (δίκαιες ή από κεκτημένη ταχύτητα...) αντιδράσεις, τα πλήθη του κόσμου που συρρέουν στις διαδηλώσεις (βλέπε "Αγανακτισμένους"), δίνουν μία εξαιρετική πρώτη ύλη σε ακραίους προκειμένου να δράσουν, να εκμεταλλευτούν την άγνοια ορισμένων, να "αγγίξουν" τα ταπεινά ένστικτά του λαού, με όχημα μία σαθρή πατριδοκαπηλία και ένα θολό και γενικευμένο "όλοι οι πολιτικοί φταίνε".
Καθόλου τυχαία τα φαινόμενα γενικού υβρισμού του πολιτικού κόσμου: "Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή" και άλλα παρόμοια εύηχα, όπως επίσης τα περιστατικά στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου.

Καθόλου τυχαία, επίσης, η εξάπλωση "πατριωτικών" sites και blogs, που ανταγωνίζονται στο ποιο θα προβάλει πρώτο την πιο ακραία θέση (ή "είδηση"...).

Παράλληλα, ο διεθνής Τύπος... έσπασε τα ταμπού και αναφέρθηκε σε πληροφορίες που μιλούσαν για κίνδυνο πραξικοπήματος, ειπωμένες από τον πρώην πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, -σύμφωνα με πληροφορίες- στην περιβόητη συνάντηση των Καννών.

Κινδυνεύει η Δημοκρατία μας από τους ακραίους; Κανονικά όχι, δοθείσης της βαθιάς ριζωμένης δημοκρατικής συνείδησης του ελληνικού λαού. Αλλά- δυστυχώς- δεν ζούμε σε κανονικές συνθήκες, αλλά σε παγκόσμιο τυφώνα, στον ερειπιώνα της διεθνούς κρίσης, με μας -μεταξύ άλλων- σε ρόλο πρωταγωνιστή. Και, όπως λέει ο λαός, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Τα συνεχή περιστατικά ανομίας, τα (αποχρώντα) επιχειρήματα περί απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας λόγω των συμβάσεων δανεισμού, οι πολύχρωμες λαϊκιστικές κορόνες, δίνουν το πρόσφορο έδαφος σε πολυποίκιλους ακραίους: από περιθωριακές ιστοσελίδες μέχρι την καρδιά του στρατεύματος.

Η αδιαφορία δεν συγχωρείται σε κανέναν...

Λουκάς Βελιδάκης