ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ, ΡΕ ΣΕΙΣ ?!...

Είναι ώρες, που δύσκολα μπορείς να χαρακτηρίσεις, αυτό που νοιώθεις. Ούτε ακριβώς αγανάκτηση, ούτε μόνο απογοήτευση, ούτε, πάλι σκέτη οργή... Λίγο απ΄ όλα, αλλά όλα μαζί !...
Το συναίσθημα για τα συμβαίνοντα με τα «αγροτικά», δεν είναι μονοσήμαντο, είναι αμφίπλευρο. Και με τους δυο : και την κυβέρνηση και τους αγρότες, (τους όποιους βρίσκονται σε κινητοποιήσεις…).
Η αναλυτική παρουσίαση και αιτιολόγηση, θα έχριζε, ίσως, την συγγραφή βιβλίου, υπάρχει, όμως, ο χώρος, εδώ, για να σημειωθούν συνοπτικά 4 πράγματα :

1. Όταν το Ταμείο κληρονομήθηκε, όχι άδειο, αλλά με σωρό τα ξοφλημένα γραμμάτια και τις ληγμένες επιταγές, (διάβαζε ομόλογα), κι όταν ψάχνεις, μήνα με το μήνα να βρεις τα λεφτά για το επίδομα των ανέργων, που και πώς να βρεις 500 εκατομμύρια, (ο Μπούτας θέλει κοντά στο …1 δις), για να "αναπληρώσεις το χαμένο αγροτικό εισόδημα" ; >>>Διαβάστε περισσότερα...

2. Όταν δεν έχεις προλάβει να καθίσεις στην καρέκλα της κυβερνητικής εξουσίας κι άρχισαν οι κατραπακιές από παντού, πως ν΄ αντέξεις και τον επετειακό τσαμπουκά των τρακτέρ ;

3. Όταν ξέρεις την κατάσταση και γνωρίζεις τα χούγια, με ποια λογική και ποια δικαιολογία, αντί ν΄ αναλάβεις πρώτος την πρωτοβουλία και να καλέσεις τους αγρότες στα κυβερνητικά γραφεία, προκειμένου να διαλεχτείς, ν΄ ακούσεις, να πεις και να πείσεις, περιμένεις να κάνουν εκείνοι τα μπλόκα και μετά να τρέχεις και να μη φτάνεις ;

4. Μ΄ όλο αυτό το σκηνικό (σ΄ ό,τι αφορά την κατάσταση της οικονομίας και της χώρας), αν δεν μπορείς ν΄ αρθρώσεις έναν πειστικό πολιτικό λόγο για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στον αγροτικό τομέα, οι οποίες δεν χρειάζεται να είναι άμεσα κοστοβόρες, αλλά θεσμικού χαρακτήρα, τότε τι διάολο κάνεις ;

Τι κάνετε, ρε σεις ?!...