Την επαύριο του μοιραίου διαγγέλματος, που συμπύκνωσε σε λίγα λεπτά την υποχώρηση, όχι απλά μιας κυβέρνησης, αλλά ενός ολόκληρου λαού, στα κελεύσματα του διεθνούς καπιταλισμού των φορέων του και των εκφράσεών του, μόνο πίκρα και απογοήτευση, μπορεί κανείς, ν΄ ανιχνεύσει στον κοινωνικό περίγυρο.Κρίμα, γιατί, είχε περάσει η ελπίδα, πως ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά !
Οι τοκογλύφοι, δυστυχώς, ανεξαρτήτως μεγέθους και έδρας, άπαξ και σ΄ έβαλαν στο χέρι, δεν σ΄ αφήνουν εύκολα, ενώ οι διαδικασίες και οι πρακτικές, που ακολουθούν, είναι standards, δοκιμασμένες και σπάνια αναποτελεσματικές.
Ο θυμός σε επίπεδα ιδιαίτερα αυξημένα, τσιτώνεται και από την (συνεχιζόμενη) αλήτικη λειτουργία των λεχριτών της δημοσιογραφίας. Ενώ μέχρι χθες μας είχαν ζαλίσει τα ούμπαλα με την μονότονα, επαναλαμβανόμενη προτροπή «πάρτε σκληρά μέτρα», μόλις αυτά πάρθηκαν, τη χώνουν, κάνοντας στροφή 180ο μοιρών, στον Παπακωνσταντίνου : «κύριε Υπουργέ ξέρετε πως πίσω από τους αριθμούς και τα μέτρα υπάρχουν άνθρωποι ?...». Ναι οι αλήτες, ξαφνικά έγιναν πονόψυχοι και φιλάνθρωποι !
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, δύο πράγματα καταγράφονται ως σημεία κλειδιά, το ένα σαν «ευκαιρία που χάθηκε» και το δεύτερο, ως «χρέος τιμής» προς τον ελληνικό λαό, που πικράθηκε τόσο. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Ως προς το πρώτο, πόσο διαφορετικά θάταν τα πράγματα, αν πολύ νωρίτερα, τον πρώτο κιόλας μήνα της νέας κυβέρνησης, γίνονταν οι σωστές διαγνώσεις και εκτιμήσεις, παρουσιάζονταν το κληρονομηθέν μπάχαλο, καθαρά και ξάστερα, στο λαό και καλούνταν ν΄ αποδεχθεί μια πολιτική έκτακτης ανάγκης, επιβαλλόμενη από τα εγκληματικά «κατορθώματα» της νεοδεξιάς του Καραμανλή ;
Σοβαρή η ένσταση : και πώς να γίνει αυτό με τα περισσότερα προβλήματα άγνωστα και καμουφλαρισμένα ; Λέμε, αν…
Σεβαστή και η επισήμανση : τέσσερις μήνες αγώνα, προσπαθειών, αντίστασης στους σύγχρονους επιδρομείς κατά της χώρας, μηδενίζονται ; Όχι, βέβαια, με τίποτα ! Δυστυχώς, όμως, όταν μια ελπίδα δημιουργείται και στη συνέχεια εκλείπει, τότε η γκρίνια και οι κατηγόριες υπερισχύουν…
Το δεύτερο είναι από τις ουκ άνευ, ενέργειες, που πρέπει άμεσα να εκδηλωθεί : όπως έγραψε κι ο Κρόγιας «…δεν αντέχεται ένας νέος κύκλος ατιμωρησίας !...». Αυτό το κακό που προκάλεσαν στην Ελλάδα, οι σύγχρονοι μιμητές του Εφιάλτη, είναι τεράστιο και δεν έχει να κάνει, μόνο, με οικονομικά μεγέθη, μα πάνω απ΄ όλα με την ηθική υπόσταση ενός ολόκληρου λαού !
Αυτοί που συνετέλεσαν κι έδωσαν την αφορμή για να διαστρεβλωθεί στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας και του σύγχρονου έλληνα, δεν μπορεί ν΄ αποφύγουν το σκαμνί !...
Διαδικασίες εξέτασης, έρευνας, καταλογισμού ευθυνών και καταδίκης ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ! Είναι πάνδημο λαϊκό αίτημα και απαίτηση, είναι θέμα Δικαιοσύνης !...
Μόνο έτσι θα μετριαστεί, κάπως, η απογοήτευση του ελληνισμού, από τις τελευταίες εξελίξεις…
.jpg)
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Μ αυτά που γράφεις φαίνεται πως δεν είσαι κομματόσκυλο.Φαίνεται πως πίστεψες και συ ρομαντικά.Συνεχίζεις να στηρίζεις.Και είναι απόλυτα σεβαστό.Αλλά δε λες το άσπρο μαύρο.Κι αυτό είναι σημαντικό-)
Εχεις την εκτίμησή μου-)
Για μια ακόμη φορά με κάλυψες πλήρως. Ειδικά στο δια ταύτα.
Μπράβο
Πέτρος
Φίλε Λογοπλόκε,
δεν ξέρεις πόση ανακούφιση αισθάνομαι κάθε φορά που σε διαβάζω,καθώς νιώθω πως δεν είμαι εξωγήινος κ υπάρχουν κι άλλοι "εκεί έξω" που δεν φοράν παραμορφωτικά γυαλιά.
Μερικές σκόρπιες σκέψεις που μου προκάλεσε τόσο το κείμενό σου όσο κ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα:
1) Μου έκανε τρομερή εντύπωση που αμέσως μετά τις εκλογές οι λεγόμενοι διαμορφωτές κοινής γνώμης είναι σαν να έπαθαν συλλογική αμνησία. Ξέχασαν ποιος κυβερνούσε μέχρι χτες-προχτές κ ποιος οδήγησε τα πράγματα στο χάλι που είναι σήμερα κ άρχισαν μια ανηλεή κριτική στην κυβέρνηση που μόλις είχε αναλάβει: γιατί προκηρύσσει τις θέσεις στο διαδίκτυο,γιατί δημόσια διαβούλευση, γιατί δεν ξηλώνει τα γαλάζια παιδιά για να βάλει τα πράσινα,γιατί επέλεξε αυτόν κ όχι εκείνον, γιατί, γιατί,γιατί...Οποια επιλογή γίνονταν κρίνονταν ταυτόχρονα με αντιφατικά κριτήρια.
Οι ίδιοι άνθρωποι που 5,5 χρόνια έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο στον κάθε κουμπάρο, παρακούμπαρο ,πνευματικό αδερφό κ ξάδερφο εξ αγχιστείας του "καταλληλότερου" έφτασαν στο σημείο να ποινικοποιούν την κοινή συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια,να θεωρούν έλειμα αξιοκρατίας κ αξιοπιστίας την ακύρωση διορισμών δηλωμένων υβριστών της κυβέρνησης, να απαιτούν πτυχία κ διδακτορικά όταν μέχρι πριν λίγο το μόνο προσόν για μια καλή θέση ήταν το κολλητιλίκι ή μάλλον το κουμπαριλίκι.
Ταυτόχρονα απαιτούσαν δύο αντίθετα μεταξύ τους πράγματα:"πάρτε αυστηρά κ άμεσα μέτρα" απ'τη μια κ "τηρείστε τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις (όχι όλες μόνο αυτές που μας βολεύουν) απ΄την άλλη.
Από κοντά κ ο εσμός των ευρωπαίων συμμάχων κ συνοδοιπόρων. Οι ίδιοι άνθρωποι που δέχονταν αδιαμαρτύρητα, αν δεν συνδιαμόρφωναν κιόλας, τις κομπίνες της γνωστής παρέας που κυβερνούσε ξαφνικά γίναν οι άτεγκτοι κριτές που δεν έδιναν το παραμικρό περιθώριο σε μια νέα κυβέρνηση λίγων ημερών να βρει τα πατήματά της κ απαιτούσαν την κεφαλή μας επί πίνακι (το δικό μας κεφάλι, όχι αυτών που έπί 5,5 χρόνια τους κορόιδευαν).Κ μετά ήρθαν οι κερδοσκόποι...
ΥΓ.Για τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας απ' όλες τις βολεμένες συντεχνίες κ λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις δε θέλω να μιλήσω γιατί πληγώνομαι ,παλιός αριστερός γαρ.
Σ'ευχαριστώ κ καλό κουράγιο
Παναγιώτης Χριστόπουλος
5
Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σού έμενε να λές
περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις.
6
Και ακαρτέρει και ακαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισιά,
7
Κι έλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω
το κεφάλι από τσ' ερμιές;».
Και αποκρίνοντο από πάνω
κλάψες, άλυσες, φωνές.
8
Τότε εσήκωνες το βλέμμα
μες στα κλάιματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
πλήθος αίμα ελληνικό.
9
Με τα ρούχα αιματωμένα
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύεις εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.
10
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή·
δεν είν' εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τες κουρταλή.
Σολωμός Διονύσιος - 1798-1857
Σωστόοοοος ο Παναγιώτης Χριστόπουλος.
Παλιός αριστερός και εγώ γαρ.
Πέτρος
Δημοσίευση σχολίου