Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε το 35%, περίπου, να επιλέγει αποχή αν γινόντουσαν τώρα εκλογές. Το ποσοστό προκαλεί αίσθηση. Όμως με δεδομένα τα υψηλότατα ποσοστά αποχής στις Ευρωεκλογές, και στις εθνικές εκλογές του 2009, έχει ήδη διαφανεί ότι η χώρα μπαίνει για τα καλά σε ένα κύκλο αποστασιοποίησης των ψηφοφόρων.
Στις σχετικές δημοσκοπήσεις των εκλογών αυτών, οι ψηφοφόροι απέκρυπταν την πρόθεσή τους να μην ψηφίσουν. Η αποχή εμπεριείχε ακόμη όνειδος. Τώρα, οι ψηφοφόροι αρχίζουν να αποτινάζουν ενοχές. Όμως, ακόμη και τώρα, η τάση για αποχή είναι πιθανότατα πιο ισχυρή από το 35%. Ταυτόχρονα, όσο θα περνάει ο χρόνος, οι ψηφοφόροι θα αποενοχοποιούνται. Η αποχή τους θα γίνεται πλέον συνειδητό όπλο αποδοκιμασίας όλων.
Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τη φυγή των ψηφοφόρων; Όλοι χάνουν. Τούτο όμως είναι το αυτονόητο. Το πιο αξιοπρόσεκτο βρίσκεται αλλού:
Πρώτον, ενώ υπάρχει οργή προς τους δύο ισχυρούς πυλώνες του κομματικού συστήματος, τα μικρά κόμματα ευνοούνται ελάχιστα. Με δυο λόγια, αδυνατούν να γίνουν όχημα, έστω για ψήφο διαμαρτυρίας! Το ΚΚΕ κερδίζει μικρό τμήμα της οργής, το ΛΑΟΣ έχει λίγα κέρδη διότι εμφανίζεται κάπως πιο υπεύθυνο από την λαϊκίστικη ΝΔ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κακέκτυπο του ΚΚΕ, καταρρέει.
Δεύτερον, το ΠΑΣΟΚ λογικά θα έπρεπε να πλήττεται περισσότερο στο χώρο του δικομματισμού. Μετά τις εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ είχε σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων από ότι η ΝΔ, η οποία συρρικνώθηκε στον σκληρό πυρήνα της. Άρα τώρα το ΠΑΣΟΚ διαθέτει μεγαλύτερο «χαλαρό περίσσευμα» για απώλειες. Επίσης, είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που υφίσταται το κόστος των σκληρότατων μέτρων. Επίσης, εκείνοι που το ψήφισαν το 2009, έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι θα εφαρμοσθεί μια ριζικά διαφορετική πολιτική.
Και όμως, παρά την πραγματικότητα αυτή, η αποχή φαίνεται να πλήττει εξίσου τα δύο μεγάλα κόμματα! Έτσι η συντριπτική διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, διατηρείται. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Το τι συμβαίνει είναι προφανές: Παρά τη φθορά της κυβέρνησης, η αξιοπιστία της είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ υπερέχει με μεγάλη διαφορά της ΝΔ όταν συγκρίνονται οι δύο ηγεσίες και τα ηγετικά στελέχη των δύο κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ χειρίζεται, για την ώρα, με υπευθυνότητα (και αναπότρεπτη σκληρότητα) την κρίση, την ώρα που η ΝΔ λαϊκίζει με περίσσευμα ανευθυνότητας. Επίσης, το ΠΑΣΟΚ κυριαρχεί στον κρίσιμο πραγματιστικό μεσαίο χώρο, με τον οποίο η σημερινή ΝΔ, με τη δεξιά και λαϊκίστικη στροφή της, χάνει κάθε επαφή. Άλλωστε, οι ψηφοφόροι του χώρου αυτού που την ψήφισαν το 2007 και απείχαν το 2009, τώρα δεν επιστρέφουν στην ίδια!
Συμπεραίνοντας: Η μεγάλη φυγή των ψηφοφόρων, σηματοδοτεί τη συνολική φθορά του κομματικού συστήματος. Όμως η γενικευμένη φθορά δεν δημιουργεί νέες ισορροπίες. Η φθορά πληττεί όλους. Διατηρείται όμως ένα σταθερό δεδομένο στο τοπίο: Το ΠΑΣΟΚ παραμένει πολιτικά κυρίαρχο. Καθώς, παρά την οργή των ψηφοφόρων είναι η μόνη εστία υπευθυνότητας απέναντι στην κρίση. Καθώς, η Αριστερά και η Δεξιά έχουν επιλέξει το αδιέξοδο πεδίο του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας.
Στις σχετικές δημοσκοπήσεις των εκλογών αυτών, οι ψηφοφόροι απέκρυπταν την πρόθεσή τους να μην ψηφίσουν. Η αποχή εμπεριείχε ακόμη όνειδος. Τώρα, οι ψηφοφόροι αρχίζουν να αποτινάζουν ενοχές. Όμως, ακόμη και τώρα, η τάση για αποχή είναι πιθανότατα πιο ισχυρή από το 35%. Ταυτόχρονα, όσο θα περνάει ο χρόνος, οι ψηφοφόροι θα αποενοχοποιούνται. Η αποχή τους θα γίνεται πλέον συνειδητό όπλο αποδοκιμασίας όλων.
Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τη φυγή των ψηφοφόρων; Όλοι χάνουν. Τούτο όμως είναι το αυτονόητο. Το πιο αξιοπρόσεκτο βρίσκεται αλλού:
Πρώτον, ενώ υπάρχει οργή προς τους δύο ισχυρούς πυλώνες του κομματικού συστήματος, τα μικρά κόμματα ευνοούνται ελάχιστα. Με δυο λόγια, αδυνατούν να γίνουν όχημα, έστω για ψήφο διαμαρτυρίας! Το ΚΚΕ κερδίζει μικρό τμήμα της οργής, το ΛΑΟΣ έχει λίγα κέρδη διότι εμφανίζεται κάπως πιο υπεύθυνο από την λαϊκίστικη ΝΔ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κακέκτυπο του ΚΚΕ, καταρρέει.
Δεύτερον, το ΠΑΣΟΚ λογικά θα έπρεπε να πλήττεται περισσότερο στο χώρο του δικομματισμού. Μετά τις εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ είχε σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων από ότι η ΝΔ, η οποία συρρικνώθηκε στον σκληρό πυρήνα της. Άρα τώρα το ΠΑΣΟΚ διαθέτει μεγαλύτερο «χαλαρό περίσσευμα» για απώλειες. Επίσης, είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που υφίσταται το κόστος των σκληρότατων μέτρων. Επίσης, εκείνοι που το ψήφισαν το 2009, έλαβαν διαβεβαιώσεις ότι θα εφαρμοσθεί μια ριζικά διαφορετική πολιτική.
Και όμως, παρά την πραγματικότητα αυτή, η αποχή φαίνεται να πλήττει εξίσου τα δύο μεγάλα κόμματα! Έτσι η συντριπτική διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, διατηρείται. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Το τι συμβαίνει είναι προφανές: Παρά τη φθορά της κυβέρνησης, η αξιοπιστία της είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ υπερέχει με μεγάλη διαφορά της ΝΔ όταν συγκρίνονται οι δύο ηγεσίες και τα ηγετικά στελέχη των δύο κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ χειρίζεται, για την ώρα, με υπευθυνότητα (και αναπότρεπτη σκληρότητα) την κρίση, την ώρα που η ΝΔ λαϊκίζει με περίσσευμα ανευθυνότητας. Επίσης, το ΠΑΣΟΚ κυριαρχεί στον κρίσιμο πραγματιστικό μεσαίο χώρο, με τον οποίο η σημερινή ΝΔ, με τη δεξιά και λαϊκίστικη στροφή της, χάνει κάθε επαφή. Άλλωστε, οι ψηφοφόροι του χώρου αυτού που την ψήφισαν το 2007 και απείχαν το 2009, τώρα δεν επιστρέφουν στην ίδια!
Συμπεραίνοντας: Η μεγάλη φυγή των ψηφοφόρων, σηματοδοτεί τη συνολική φθορά του κομματικού συστήματος. Όμως η γενικευμένη φθορά δεν δημιουργεί νέες ισορροπίες. Η φθορά πληττεί όλους. Διατηρείται όμως ένα σταθερό δεδομένο στο τοπίο: Το ΠΑΣΟΚ παραμένει πολιτικά κυρίαρχο. Καθώς, παρά την οργή των ψηφοφόρων είναι η μόνη εστία υπευθυνότητας απέναντι στην κρίση. Καθώς, η Αριστερά και η Δεξιά έχουν επιλέξει το αδιέξοδο πεδίο του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου