ΜΠΑΧΑΛΟ !...

Δεν μπορώ να μην πω την "αμαρτία" μου σχετικά με τις απεργίες των φορτηγατζήδων, μιας και μ΄ έχει σημαδέψει η περίπτωση της Χιλής και του Σαλβαντόρ Αλιέντε : η απεργία των χιλιανών φορτηγατζήδων ήταν η αρχή της «αναταραχής», που οδήγησε στο πραξικόπημα και στη δολοφονία του μεγάλου σοσιαλιστή ηγέτη !
΄Υστερα είναι και τάλλα γεγονότα, που σε προδιαθέτουν αρνητικά απέναντι στο συγκεκριμένο κλάδο – συντεχνία (γιατί περί τέτοιας πρόκειται, με όλη τη σημασία της λέξης) με κυριότερο αυτό τη περιόδου κατά την οποία χορηγήθηκαν οι άδειες για φορτηγά δημόσιας χρήσης. Η χούντα του Παπαδόπουλου ήταν που τις έδωσε, με όλες τις γνωστές – και εξαιρετέες – διαδικασίες και προϋποθέσεις !

Παρ΄ όλ΄ αυτά, το δίκιο είναι δίκιο και η διεκδίκησή του δικαίωμα του κάθε εργαζόμενου. Η ξαφνική απομείωση – έως μηδενισμού – ενός περιουσιακού στοιχείου του, θάκανε τον καθένα από εμάς να βγει στους δρόμους και ν΄ απεργήσει, να φωνάξει, να διεκδικήσει. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Κάτι δεν φαίνεται να πήγε καλά στους χειρισμούς του ζητήματος, μιας κι είναι φανερό, πως το επιδιωκόμενο, δεν ήταν η οικονομική εξόντωση των μέχρι σήμερα κατόχων αδειών, αλλά η από δω και πέρα απελευθέρωση της χορήγησής τους.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να βρεθεί τρόπος να συνδυαστούν και τα δύο, χωρίς συγκρούσεις, (απεργίες), χωρίς θύματα (τους πολίτες και την κοινωνία), χωρίς ακρότητες, (επιστράτευση).
Για άλλη μια φορά τα κάναμε (με τη ευρεία έννοια της λέξης…), μπάχαλο !...