ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ "ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ" !...

Υπάρχουν εκείνοι στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος που ζητούν γενικώς και αορίστως «πολιτικές πρωτοβουλίες», χωρίς να γνωρίζουν ποιες ακριβώς. Υπάρχουν και εκείνοι είτε στον χώρο των κομμάτων, είτε στα ΜΜΕ που θεωρούν ως διέξοδο την «πρωτοβουλία» των πρόωρων εκλογών. Αποτελούν, όμως, οι εκλογές την κατάλληλη λύση όταν η οικονομία βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Ξεκινώντας από το χώρο του κυβερνώντος κόμματος, τα περί «πρωτοβουλιών» που πρέπει να αναλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου προφανώς αναφέρονται σε δύο δρόμους που ανοίγονται: Ή να επιμείνει στο σχηματισμό κάποιας μορφής συμμαχικής κυβέρνησης, ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Όμως, η μόνη μορφή διαθέσιμης συμμαχικής κυβέρνησης είναι προφανώς εκείνη μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Διότι ακόμη και τα μικρά κόμματα, που προτρέπουν προς την κατεύθυνση αυτή, τα ίδια δεν δείχνουν πρόθυμα να συμμετάσχουν σε μία τέτοια κυβέρνηση.

Μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. είναι ούτως ή άλλως αδύνατη, αν και ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε διατεθειμένος να αυτο-αντικατασταθεί από πρόσωπο κοινής αποδοχής. Η Σαμαρική Ν.Δ. με βάση το ιδεολογικο-πολιτικό της DNA δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να συναινέσει. Εγκλωβισμένη στον κορσέ του συγκρουσιακού λαϊκισμού της, θα επιμείνει μέχρι τέλους στην ουτοπία της «άλλης πολιτικής» μέσω «επαναδιαπραγμάτευσης», που αποκλείεται να γίνει αποδεκτή από την Ε.Ε., η οποία θεωρεί την πολιτική αυτή εκτός πραγματικότητας.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Αρα, απομένει η «πρωτοβουλία» των πρόωρων εκλογών. Πού θα οδηγήσουν, όμως, αυτές; Πιθανότατα στην μη αυτοδυναμία κάποιου κόμματος. Αν η Ν.Δ. έρθει πρώτο κόμμα, θα μπορέσει να επιβάλλει, σε μια συμμαχική κυβέρνηση, το Σαμαρά πρωθυπουργό; Τούτο είναι δυσκολότατο. Αν αναζητηθεί άλλο πρόσωπο, πιθανώς ένας τεχνοκράτης, τι θα πράξει ο Σαμαράς; Θα προκαλέσει νέες εκλογές προσπαθώντας να «εκβιάσει» την αυτοδυναμία, όπως απείλησε στη ΔΕΘ; Αν συμβεί αυτό, τότε η οικονομικά πιο προβληματική χώρα της Ευρωζώνης θα αποδειχθεί έναντι των δανειστών της πιο προβληματική και πολιτικά! Στις αδυναμίες της χώρας μας συμπεριλαμβάνεται, άλλωστε, το ότι διαθέτει την πιο λαϊκιστική αξιωματική αντιπολίτευση της Ευρωζώνης, συν την πιο ακραία εκδοχή της Αριστεράς.

Μήπως, όμως, η «πρωτοβουλία» των πρόωρων εκλογών οδηγήσει στην υποτιθέμενη «σταθερότητα» μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης της Ν.Δ.; Τι θα σημάνει, όμως, αυτό για τον τόπο; Η Ν.Δ. θα βρεθεί στην εξουσία με το πιο φτωχό έμψυχο υλικό που διέθετε ποτέ (άλλωστε για χρόνια τώρα το στελεχιακό της δυναμικό ήταν προβληματικό). Ταυτόχρονα θα κληθεί να κυβερνήσει μία ηγετική ομάδα με το λαϊκισμό στο μεδούλι της και με ένα οικονομικό πρόγραμμα έτοιμο για τον κάλαθο των αχρήστων, αφού θα το απορρίψουν ολοσχερώς οι δανειστές μας. Πώς θα κυβερνηθεί τότε η χώρα και μάλιστα υπό το υπερδύσπιστο βλέμμα των δανειστών μας έναντι μιας κυβέρνησης Σαμαρά;

Προφανώς, όσοι προτρέπουν σε πρόωρες εκλογές προσδοκούν να «κάτσει» το ένα και μοναδικό αισιόδοξο σενάριο: Να μην υπάρξει αυτοδυναμία, αλλά κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ιδανικά με πρωθυπουργό και υπουργό Οικονομικών που θα είναι τεχνοκράτες. Πόσο ασφαλής είναι, όμως, μία παρόμοια προοπτική; Κι αν πάμε σε εκλογές, με ένα παθογενές πολιτικο-κομματικό σύστημα, οδηγούμενοι σε πολιτικό αδιέξοδο, για πόσο θα μας ανεχθούν οι δανειστές μας; Αυτή είναι η «πολιτική πρωτοβουλία» που χρειάζεται, λοιπόν, ο τόπος σε ώρες που διακυβεύεται η σωτηρία του ;

Γιάννης Λούλης