1. Αν οι πολιτικές που είχατε στα υπ΄ όψη σας να εφαρμόσετε μετά το 2009, ήταν ετούτες των δύο τελευταίων χρόνων, θάπρεπε να είχατε μιλήσει καθαρά, ν΄ αφήνατε το ΠΑΣΟΚ στην ιστορία του και να δημιουργούσατε ένα άλλο κόμμα, με άλλες ιδέες κι άλλες θέσεις. 'Ετσι κι εσείς θα είχατε απαγκιστρωθεί από τα "κακά" του, (που τόσο σας ενοχλούν...) και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, όμως, δεν θα χρεώνονταν τις άκρατες νεοφιλελεύθερες πολιτικές σας και το κατακρεούργημα του λαού , που συνεπάγονται..
Ακόμα και στην περίπτωση, που δεν είχατε από πριν εκτιμήσει τα πράγματα σ΄ όλη τους τη διάσταση, είχατε το περιθώριο να κάνετε την απαγκίστρωση, στη συνέχεια, μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009 και να προκαλέσετε νέα λαϊκή ετυμηγορία, επί των νέων δεδομένων και αναγκών.
2. Όσο είναι σωστό να χαρακτηρίζονται και ν΄ αντιμετωπίζονται ως "συντεχνίες" οι κλάδοι ή οι ομάδες, που από θέση ισχύος και σιγουριάς, επιδιώκουν ¨λαγούς με πετραχήλια", άλλο τόσο είναι λάθος, να αφορίζονται ως "συντεχνίτες" εργαζόμενοι που συνθλίβονται από την μονόπλευρη και εξοντωντική πολιτική λιτότητας, που με τις επιταγές της τρόϊκας εφαρμόζετε ! Αυτοί που χάνουν τα πάντα δεν είναι "συντεχνίες", οι εργαζόμενος που χάνουν τη δουλειά τους ή το μισθό τους, δεν είναι "συντεχνίτες" : παλεύουν για να σώσουν τις οικογένειές τους και την ίδια τους τη ζωή !
3. Τέλος πάντων, ακόμα κι αυτή, την ύστατη στιγμή, που σας ήρθε η όρεξη, λειτουργήστε όπως πρέπει κι όπως επιτάσσουν οι καταστατικές διατάξεις του κόμματος στο οποίο ανήκετε : βάλτε τους προβληματισμούς σας στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, πείστε, πάρτε αποφάσεις και, μετά, άντε να τις εισηγηθείτε στις προβλεπόμενες μαζικές διαδικασίες, όπως είναι οι Συνδιασκέψεις και το Συνέδριο.
4. Σε κάθε περίπτωση, είτε χάσετε, είτε κερδίσετε, είσαστε υποχρεωμένοι ν΄ αναζητήσετε λαϊκή αναφορά, ΄Ισως να θυμάστε, ακόμα, πως η όποια πολιτική λειτουργία είναι συνυφασμένη με την έκφραση κοινωνικών δυνάμεων, συμφερόντων και συγκρούσεων. Πάτε προς αυτή την κατεύθυνση ή τα άρθρα του Διαδικτύου έχουν ως σκοπό το ανακάτωμα του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού και τη δημιουργία συγκολλήσεων στην κορυφή, με το λαό στη γωνία και υπό διωγμό, με τη ρετσινιά της "συντεχνίας" ?...
4. Σε κάθε περίπτωση, είτε χάσετε, είτε κερδίσετε, είσαστε υποχρεωμένοι ν΄ αναζητήσετε λαϊκή αναφορά, ΄Ισως να θυμάστε, ακόμα, πως η όποια πολιτική λειτουργία είναι συνυφασμένη με την έκφραση κοινωνικών δυνάμεων, συμφερόντων και συγκρούσεων. Πάτε προς αυτή την κατεύθυνση ή τα άρθρα του Διαδικτύου έχουν ως σκοπό το ανακάτωμα του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού και τη δημιουργία συγκολλήσεων στην κορυφή, με το λαό στη γωνία και υπό διωγμό, με τη ρετσινιά της "συντεχνίας" ?...
.jpg)
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
μη μου αγχώνεσαι. όλα έχουν δρομολογηθεί και τίποτα δεν μπορεί να σταματησει την κίνηση της ιστορίας. μια νέα κατάσταση πραγμάτων διαμορφώνεται στη χώρα. ό,τι ξέραμε μέχρι χθες έχει πλέον πεθάνει. όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν όλοι τόσο το καλύτερο. εγώ απ` τη μεριά μου χαίρομαι που το νέο ξεκινά μέσα από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. άλλωστε δε θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς ...
Το πρωτοσέλιδο της Αυριανής, σκίζει σήμερα.
Κορυφαία στιγμή του αποπροσανατολισμού.
Η σκυταλοδρομία συνεχίζεται.
Μη μου αγχώνεστε.
Υπομονή.
Όπου νάναι θα φανεί και ο πάτος.
Διάβασες την επιστολή τους; Ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζονται ως εθνοσωτήρες, ως οι μοναδικοί και άξιοι στους οποίους έλαχε ο κλήρος να σώσουν την πατρίδα και όποιος δεν τους ακολουθήσει είναι προδότης. Έχουν ξεφύγει εντελώς. Δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι, δεν μπορεί να είναι τόσο αναίσθητοι. Δεν μπορούν να λένε στον απολυμένο "κάνε κουράγιο, αν πεθάνεις εσύ και τα παιδιά σου θα είναι για την Ελλάδα!"
Εκτός κι αν διακυβεύονται και άλλα, χειρότερα της χρεοκοπίας και δεν τα αποκαλύπτουν.
Όλα στημένα και από πριν μιλημένα.
Προς Πέτρο Κ.
Αγαπητέ μου,
Δε νομίζω ότι οι 3 υπουργοί εμφανίζονται ως οι μοναδικοί και άξιοι εθνοσωτήρες. Λένε αυτό που βλέπουν να συμβαίνει και καλούν σε κοινωνική και πολιτική συμφιλίωση. Λένε αυτό που βλέπουμε όλοι μας και οι περισσότεροι αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Λένε δηλαδή ότι σήμερα, αν δεν πορευτούμε όλοι μαζί με στοιχειώδη σύνεση, το μόνο που μας περιμένει είναι η συμφορά. Η έκκληση, δε, απευθύνεται σε όλη την ελληνική κοινωνία, αλλά νομίζω ότι βασικά αφορά τον κόσμο που εκφράστηκε ιστορικά μέσα από το ΠΑΣΟΚ και ο οποίος είναι αυτός που σήμερα πλήττεται περισσότερο. Αυτός ο κόσμος σήμερα οφείλει να δει τα πράγματα καθαρά και ψύχραιμα και να διαμορφώσει τη στάση του με ωριμότητα. Μπορεί να μη μας αρέσει αυτό, μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις για το τί και ποιός φταίει. Μπορεί ακόμη και να θεωρούμε τους ίδιους τους 3 υπουργούς υπεύθυνους για πολλά ή ότι οι ίδιοι άλλα λένε και άλλα κάνουν. Ωστόσο, η πραγματικότητα που αναδεικνύεται μέσα από το κείμενό τους είναι δύσκολο να παρακαμφθεί. Και νομίζω ότι τελικά και για την ιστορία μεγαλύτερη σημασία έχει το τί λέει κάποιος και όχι το ποιός το λέει. Ναι αγαπητέ μου διακυβεύονται πολλά περισσότερα σήμερα από τη "χρεωκοπία". Σήμερα διακυβεύεται η εθνική και κοινωνική μας συνοχή. Σήμερα διακυβεύετεαι η δημοκρατική μας πορεία. Σήμερα διακυβεύεται η πορεία μας ως ευρωπαϊκή χώρα. Δηλαδή αυτό είναι τόσο δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος. Απορώ και η απορία είναι ακόμη πιο έντονη όταν η εθελοτυφλία προέρχεται από ανθρώπους που ξέρουν να διαβάζουν και να ερμηνεύουν τους καιρούς. Εκτός και αν ως κοινωνία δε μας ενοχλεί μια τέτοια εξέλιξη οπότε πάω πάσο. Σε αυτή την περίπτωση όσοι σκέφτονται όπως εγώ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο παρά να καθίσουν στη γωνιά τους μέχρις ότου ξεπλυθούν τα αίματα απ` τους δρόμους. Θυμίζω μόνο την ιστορική πορεία του Γεωργίου Παπανδρέου και των Ελλήνων απ` το `44 έως το `63. Ειλικρινά δεν θα ήθελα να ζήσουμε ανάλογες καταστάσεις. Και νομίζω αγαπητέ μου ότι δεν κινδυνολογώ. Όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με καταλήψεις υπουργείων, επίμονες απεργίες, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που ξεπερνούν τα όρια του τραμπουκισμού είναι ενδεικτικά του τί μπορεί να συμβεί. Επιστέγασμα όλων αυτών το κάλεσμα ενός κόμματος του κοινοβουλίου, του ΚΚΕ, να περικυκλωθεί η Βουλή την Πέμπτη...
@ Πέτρος Κ.
΄Εχοντας διαβάσει και την αναλυτική κριτική σας στην "επιστολή-μανιφέστο των 3" στο προσωπικό σας blog, έχω να σας πω τα εξής.
α) Πολύ δύσκολο θα ήταν να διαφωνήσει κανείς στα περισσότερα εξ όσων γράφετε, ειδικά όσον αφορά τις ευθύνες του πολιτικού κόσμου για τη σημερινή μας κατάσταση (συμπεριλαμβανομένων βέβαια και των "3")
β) Δεν υπάρχει σήμερα κοινωνική τάξη (εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχοι, άνεργοι, ελεύθεροι επαγγελματίες) που να μην έχει πληγεί βάναυσα από τα μέτρα που έχει επιβάλει αυτή η κυβέρνηση. Η διαφορά έγκειται στο ότι οι τάξεις που τουλάχιστον μέχρι σήμερα έχουν πληγεί λιγότερο (μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα), αυτοί που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να απολαμβάνουν το προνόμιο της δια βίου εργασιακής ασφάλειας μέσω της μονιμότητας, παίζουν το δυναμικότερο ρόλο στις αντιδράσεις κατά των μέτρων, διαθέτοντας ισχυρή εκπροσώπηση μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων, που τους δίνει τη δυνατότητα να εξασκούν ισχυρές πιέσεις (σε βαθμό εκβιασμού) τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς την κοινωνία, διεκδικώντας τη διατήρηση των κεκτημένων τους. Η άλλη πλευρά, της «σιωπηλής πλειοψηφίας», που έχει ήδη βιώσει την απόλυτη ανατροπή της ζωής και του βιοτικού της επιπέδου μέσα σε μια νύχτα, είτε πρόκειται για απολυμένους του ιδιωτικού τομέα, είτε για νέους επιστήμονες που αδυνατούν να βρουν κάποια δουλειά, είτε για σκληρά εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα των 12 ωρών και των ανύπαρκτων μισθών, είτε για συνταξιούχους που ενδεχομένως συντηρούν και τα άνεργα παιδιά τους, αυτή τη στιγμή δεν εκπροσωπείται, δεν εκφράζεται, δεν ανήκει σε καμμιά από τις ηχηρά διαμαρτυρόμενες τάξεις, άσχετα αν μέχρι χθες ψήφιζε το ένα ή το άλλο κόμμα και το χειρότερο υφίσταται αδιαμαρτύρητα τις παρενέργειες των αγωνιστικών διεκδικήσεων των προηγούμενων, είτε εμποδιζόμενη να πάει στη δουλειά της για ένα ψωρομεροκάματο, είτε αναγκαζόμενη να πνιγεί στα σκουπίδια, είτε ερχόμενη αντιμέτωπη με σχεδόν πάντα κλειστές πόρτες σε δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, πανεπιστήμια, κτλ. Εκτός από αυτό, η μέχρι στιγμής στάση της σημερινής κυβέρνησης, μάλλον υποθάλπει παρά αποθαρρύνει αυτές τις συμπεριφορές, αρνούμενη να συγκρουστεί με τις σάρκες εκ της σαρκός της. Σύμφωνα μάλιστα με την αρχή του «ισοδύναμου αποτελέσματος», κάθε υπαναχώρηση της σχετικά με τα υπεσχημένα προς την τρόϊκα (ως προς την μείωση των δαπανών και την αύξηση των εσόδων) προκειμένου να μην πλήξει το μαλακό της υπογάστριο, μεταφράζεται σε ακόμη σκληρότερα και επαχθέστερα φορολογικά και εισπρακτικά μέτρα επί δικαίων και αδίκων, φτάνοντας στο εξωφρενικό σημείο να κάνει περικοπές σε συντάξεις των 300 ευρώ ή στους κατώτατους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, οδηγώντας «αθώο» κόσμο στην εξαθλίωση και την φτώχεια.
Ενδεχομένως, η κίνηση αυτή των τριών έχει σα στόχο να καλύψει αυτό το κενό. Το αν δικαιούται δια να ομιλεί ή το αν θα το καταφέρει, είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον.
(συνεχίζεται)
(...συνέχεια)
γ) Από την άποψη αυτή, επίσης συμφωνούμε ως προς αυτό που γράφετε «Όχι, ρε. Αυτό δεν είναι ΠΑΣΟΚ». Σίγουρα αυτό δεν είναι το ΠΑΣΟΚ που ξέρατε και ξέραμε. Είναι ίσως το νέο ΠΑΣΟΚ, το εναλλακτικό ΠΑΣΟΚ, το αντι-ΠΑΣΟΚ, πάντως ΠΑΣΟΚ της Μερκούρη, του Γεννηματά, του Ρέππα και του Παναγιωτακόπουλου, δεν είναι. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος για να καταλάβει ότι η επιστολή αυτή στο συγκεκριμένο πολιτικό timing και πολιτικές εξελίξεις προοιωνίζεται και υποθήκες για το μέλλον βάζει και συγκεκριμένο target group στοχεύει.
Τέλος, σχετικά με τις «συντεχνίες», το «συντεχνιασμό», τον «κορπορατισμό» και τα δεινά που έχουν επισωρρεύσει οι πρακτικές τους στην ελληνική κοινωνία, όπως τα επικαλείται η εν λόγω επιστολή, νομίζω ότι κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει. Ανδρώθηκαν και θριάμβευσαν με την ανοχή κυρίως των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, κατέκτησαν προνόμια δυσανάλογα με την κοινωνική και επαγγελματική τους προσφορά διαχρονικά, τα οποία τώρα δυστυχώς καλούνται να απεμπολήσουν. Θα ήταν ευχής έργο, τα προνόμια αυτά να μπορούσαν να επεκταθούν και στους υπόλοιπους αντί να καταργηθούν, πράγμα που στις σημερινές συνθήκες φαίνεται και ανέφικτο και ανεδαφικό, εν όψει της αδήριτης πραγματικότητας της ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ, την οποία τα διάφορα συνδικάτα φαίνεται να αγνοούν. Χωρίς να ενστερνίζομαι απόλυτα τα τρομολαγνικά σενάρια περί άτακτης χρεωκοπίας και επιστροφής της δραχμής, χωρίς επίσης να παραβλέπω το γεγονός ότι πέρα από τον στενό εθνικό μας μικρόκοσμο, η κρίση που μας οδήγησε εδώ, ξεκίνησε, σχεδιάστηκε και εκτελείται με ακρίβεια από μακρινά, δόλια και μοχθηρά κέντρα εξουσίας που αποφάσισαν να διαλύσουν κατακτήσεις δεκαετιών και στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στην εργασία και καθόλου στο κεφάλαιο, χωρίς επίσης να παραβλέπω το γεγονός ότι αν η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είχε με κάποιο τρόπο ελεγχθεί τα πράγματα θα ήταν σήμερα καλύτερα, δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον προηγούμενο Ανώνυμο (08:58), ως προς το ότι τώρα ήρθε η ώρα των τελικών μας επιλογών: ή συνεχίζουμε το ταξίδι στο ευρωπαϊκό τρένο με τους επαχθείς όρους και κανόνες που μας επιβάλλονται, ή αποβιβαζόμαστε και επιλέγουμε άλλο μέσο – και πιθανόν και άλλο προορισμό.
@ 08:58
Σέβομαι τις θέσεις σας αλλά θα μου επιτρέψετε να έχω αντίθετη άποψη.
Η καταγραφή των πραγματικών γεγονότων που σημειώνεται στη κοινή τους επιστολή, πασπαλισμένη με δόλιο τρόπο των δικών τους διαπιστώσεων και συμπερασμάτων προκειμένου να στοχοποιηθεί και να ενοχοποιηθεί το σύνολο του ελληνικού λαού δεν με βρίσκουν σύμφωνο.
Ο πιο ύπουλος τρόπος διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, που θα οδηγήσουν το νου στο μονόδρομο προαποφασισμένων συμπερασμάτων, ώστε να περάσει κάποιος τα μηνύματα που θέλει, είναι να τα ανακατέψει με μια σειρά από πασίγνωστες αλήθειες. Αυτό ακριβώς που έκαναν οι τρεις τους.
Αλήθεια, αγαπητέ ανώνυμε, δεν σας ξένισε το γεγονός ότι δημοσιοποιήθηκε αυτή η επιστολή λίγα 24ωρα πριν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου; Μέχρι χθες όλο το υπουργικό συμβούλιο διαμήνυε πως δεν πρέπει οι υπουργοί , οι βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να εκφράζουν δημόσια τις προσωπικές τους θέσεις και απόψεις. Αυτές πρέπει να ακούγονται εντός των οργάνων του κόμματος και προς τα έξω να βγαίνει μια κοινά αποδεκτή από όλους ανακοίνωση. Τι άλλαξε λοιπόν; Έχουν άδικο όσοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλά που δεν μαθαίνουμε; Ότι κάτι γίνεται στις πλάτες μας;
Να σας θυμίσω ότι πριν από τους σημερινούς υπήρχαν οι προηγούμενοι ‘’εκσυγχρονιστές’’ Κ. Σημίτης, Β. Παπανδρέου, Θ. Πάγκαλος, Π. Αυγερινός , που σε ένα γεύμα που παρέθεσαν ‘παίχτηκε’ το μάλλον του ΠΑΣΟΚ και αποφασίστηκε ποιος θα πάρει το χρίσμα.
Αν νομίζετε ότι οι τρεις τους έστειλαν τη συγκεκριμένη επιστολή εμφορούμενοι από αγνές προθέσεις για το μέλλον της πατρίδας μας, πλανάσθε. Διδάχθηκα ότι αγνές προθέσεις και πολιτική είναι δύο έννοιες διαμετρικά αντίθετες που κινούνται σε παράλληλες κατευθύνσεις.
Ποιος σας είπε ότι συμφωνώ με καταλήψεις σχολείων, πανεπιστημίων και υπουργείων, ή με τα σκουπίδια στους δρόμους. Άλλο όμως αυτό και άλλο το να πρέπει να το βουλώνει αυτός που απολύθηκε και δεν έχει τι να ταΐσει τα παιδιά του, αυτός που χάνει το σπίτι του από την τράπεζα, η σύνταξη που δεν φτάνει ούτε για τα φάρμακα, ο μικροεπαγγελματίας που χάνει ότι έχτισε με αγώνα 40 χρόνων. Τα παραδείγματα είναι χιλιάδες.
Εκτός από τους ‘βολεμένους’ (βολεμένος λέγεται σήμερα αυτός που παίρνει πάνω από 800 €) υπάρχουν κι αυτοί που αντιμετωπίζουν ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. Πιστεύετε ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει η πατρίδα με εξαθλιωμένους κατοίκους; Ή να ζήσουν όσοι αντέξουν και για τους άλλους να λέμε «έπεσαν για την πατρίδα»;
Αν έχουμε πόλεμο να μας το πουν και θα αγωνιστούμε όπως έκαναν οι πρόγονοί μας. Το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού όμως είναι πεπεισμένο ότι όλη αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε από την απληστία για υπερκέρδη των τραπεζών και δεν πρόκειται να πάρει μέρος στη διάσωση του τραπεζικού συστήματος.
Δεν με τρομάζει μια Ελλάδα με φτωχούς κατοίκους. Με τρομάζει μια Ελλάδα με νεκρούς…
Από ανώνυμος 08:58
Αγαπητέ Πέτρο Κ.,
Τα ίδια πράγματα μας τρομάζουν. Γι` αυτό ας σκεφτούμε και ας δράσουμε όλοι με μεγαλύτερη σύνεση.
Δημοσίευση σχολίου