Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά μέσα σε ένα τέτοιο παραγωγικό και κοινωνικό περιβάλλον, όπως αυτό που ζούμε, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαν ποτέ να αντιμετωπιστούν ριζικά και με κοινωνική διακαιοσύνη τα διαρθρωτικά προβλήματα. Διότι ακόμα και να εξασφάλιζε κάποιος πρόσκαιρα και επιφανειακά την δυνατότητα να πετσοκόψει μισθούς, συντάξεις δικαιώματα, δίκαια και “άδικα” κεκτημένα, δεν θα αργούσαν “οι συντεχνίες” (όπως σκωπτικά και άδικα πολλές φορές λέγονται τα συνδικάτα) να βρουν τον τρόπο να αντιδράσουν, να απειλήσουν το δικομματικό σύστημα και να δώσει αυτό πάλι με ανερμάτιστο και αντιπαραγωγικό τρόπο “αντιπαροχές” που θα κατευθυνθούν στον καταναλωτισμό.
Δεν ξέρω πως μπορεί να ξεκινήσει μια προσπάθεια σοβαρής ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο βασισμένη στα δικά μας μέτρα:
Για παράδειγμα αύξηση των δημόσιων δαπανών σε τομείς αιχμής (Είμαστε μια χώρα που δεν παράγουμε τίποτα με ολοκληρωτική σχεδόν ενεργειακή εξάρτηση, κανένας ιδιώτης δεν θα ρισκάρει σε τόσο δύσκολα, επίδοτήσεις και να πάρει).
Επίσης να μηδενίσουμε τις δαπάνες για αγορά όπλων από το εξωτερικό. Αν είναι αναγκαίο να αυξήσουμε τα όπλα μας, που για μένα είναι ένα φόβητρο που μας επιβάλεται για οικονομικούς λόγους των συμμάχων, να έχουμε μόνο όσα μπορούμε να κατασκευάσουμε εμείς εδώ. Τουλάχιστον να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ας αγοράζουμε μόνο τεχνογνωσία.