Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ !...

Τώρα που ο κορνιαχτός της αντιπαράθεσης και του βομβαρδισμού της κοινής γνώμης με τα στοιχεία της παθογένειας της ελληνικής οικονομίας, έχει κάτσει και τα σκληρά μέτρα έχουν ληφθεί και εφαρμόζονται, ο λαός αποστασιοποιείται, τόσο από τα προηγηθέντα της έξαρσης της κρίσης, όσο και από το ποιος είχε την πρωτοβουλία και ποιος τη δευτεροβουλία για το «κουστούμι», που του φορέθηκε.

Οι ανάγκες της καθημερινότητας άρχισαν να βογγάνε, ενώ οι βίαιες αναπροσαρμογές του μέλλοντος, δημιουργούν συνθήκες υπέρτατης οργής. Η συσσώρευση αγανάκτησης χτύπησε κόκκινο !...

Το ρεκόρ της 5ης Μαϊου, στην κινητοποίηση του κόσμου, κινδυνεύει από τον επερχόμενο λαϊκό ξεσηκωμό, αύριο Πέμπτη 20/5/2010…
Καλό θα είναι, οι όποιοι υπολογισμοί να γίνουν με πραγματικά στοιχεία και παραδοχές κι όχι με εθελοτυφλίες : δεν έχει σημασία σε ποια πλατεία συγκεντρώνεται η κάθε τάση του λαϊκού κινήματος κι αν γίνονται πορείες από την Σταδίου ή από την Πανεπιστημίου. Το δεδομένο είναι πως όλες οι πλατείες της Αθήνας είναι γεμάτες κι όλες οι πορείες έχουν κατεύθυνση προς την Βουλή !
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ανεξάρτητα γιατί και πως, πέρα κι έξω από το ποιος κι από πού, το γεγονός είναι, πως στη λήψη των μέτρων λιτότητας ξεπεράστηκε κάθε γραμμή, είτε κόκκινη, είτε πράσινη. Η λαϊκή «χειροβομβίδα», φυσικό ήταν, ν΄ απασφαλιστεί κι όλα δείχνουν πως τα σκάγια, πρόκειται να φύγουν με σφοδρότητα και, εν πολλοίς ανεξέλεγκτα !

΄Οσοι είχαμε την εντύπωση, πως τάχαμε ζήσει όλα, ας αυτόδιαψευστούμε : δεν είδαμε τίποτε ακόμα !...

1 σχόλιο:

Π.Μ. είπε...

H Ελλάδα δεν σώζεται με ξεσηκωμούς αυτού του είδους.Πρόκειται για έκφραση δυσαρέσκειας και οργής εν μέρει δικαιολογημένης,εν μέρει αδικαιολόγητης και καθ΄ολοκληρίαν τυφλής,αφού δεν βλέπει το αποτέλεσμα.
Οι ξεσηκωμοί έχουν σημασία, όταν βλέπουν τον στόχο και όταν ο στόχος είναι το κεφάλι του φιδιού.Οι χειραγωγούμενες μάζες ούτε το φίδι βλέπουν ,ούτε το κεφάλι του.Απλώς εκφράζουν την οργή τους και την εκτονώνουν εκεί που θα τους στρέψει το αφεντικό του μυαλού τους.
Η Ελλάδα δεν σώζεται με τσαμπουκάδες,ούτε με κλάψες,ούτε με επαναστατική γυμναστική.
Μπορεί να σωθεί με πατριωτισμό και συστράτευση του είδους που επέδειξε το 1940.Τέτοιου είδους πατριωτισμό χρειάζεται.Αλλά αυτός ο πατριωτισμός απαιτεί θυσίες.
Θυσίες περιουσίας,θυσίες καλοπέρασης,θυσίες ελευθερίας αν χρειασθεί και θυσίες ζωής αν δεν γίνεται αλλιώς.Προϋπόθεση όλων αυτών είναι να ξεφύγουμε απο το ατομικό συμφέρον και να σκεφθούμε σαν Ελληνες.Τότε ο στόχος μπορεί να γίνει συγκεκριμένος και το αποτέλεσμα χειροπιαστό και ωφέλιμο για την πατρίδα, άρα και για μάς.Αλλιώτικα ντουφεκάμε στον γάμο του Καραγκιόζη.
"Αν η πατρίδα μου είναι καλά μπορεί και με θρέφει.Αν η πατρίδα μου είναι αχαμνά δέκα μάτια νάχω στραβός θανάμαι".(Μακρυγιάννης)