ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΥ !...

Αν δεν είναι επικίνδυνα αφελείς, είναι, απλώς, επικίνδυνοι. Ολοι όσοι είχαν τη φαεινή ιδέα να «σωφρονίσουν» ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης παραβιάζοντας κανόνες ειδικά για ένα και μόνο κράτος. Διότι η εγγύηση καταθέσεων έως 100.000 ευρώ είναι θεσμοθετημένη για ολόκληρη την Ευρώπη. Καθόλου τυχαία. Ηταν το «ρελέ ασφαλείας» για να αποφευχθεί βραχυκύκλωμα στις τράπεζες, φωτιά στην οικονομία, πυρκαγιά στην Ευρωζώνη.

 

Στην Κύπρο αποφάσισαν να το αφαιρέσουν και, πλέον, οι ευάλωτες οικονομίες του Νότου ζουν (;) με τον τρόμο μιας ανάλογης ποινής. Η επιβολή της, ωστόσο, έχει και άμεσα ωφελημένους. Πρωτίστως τις γερμανικές τράπεζες που θα προσφέρουν για ακόμα μία φορά τη... συγκινητική αρωγή τους. Ετοιμες να περιθάλψουν τους τρομοκρατημένους καταθέτες των χωρών του Νότου. Πανέτοιμες και πανίσχυρες να χρηματοδοτήσουν με φθηνό χρήμα τις γερμανικές επιχειρήσεις για να συνεχίσουν να λιπαίνουν μια ανθηρή οικονομία.

 

Γονατίζοντας, όμως, τις οικονομίες του Νότου που δανείζονται -όσες μπορούν- με πανάκριβα επιτόκια. Πρωτότυπος, πράγματι, ανταγωνισμός. Με εναρμονισμένες πρακτικές από το κλαμπ των ισχυρών !

 

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Υπονοείται ότι δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση χωρίς «τίμημα». Σε αυτό κανένας δεν διαφωνεί. Αλλά το θεσμικό ριφιφί στο μέχρι χθες ασφαλές καταφύγιο του μόχθου των εργαζομένων, στο «άβατο» της λαϊκής αποταμίευσης, συνιστά όχι «τίμημα» αλλά ατιμωτική πράξη για λαούς, στους οποίους υπαγορεύεται το «δίκιο του ισχυρού».

Και ποιοι είναι οι αναμάρτητοι ; Αυτοί που πρώτοι παραβίασαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας υπερβαίνοντας το όριο του 3% στο μέγεθος του ελλείμματος.

Μια ποσοτικοποίηση των απωλειών στις καταθέσεις θα μπορούσε και να 'ναι παρηγορητική για θύματα της απόφασης. Αλλά θα 'ταν μοιραία για τις αξίες και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης η αποδοχή της έστω και ως υπόθεση εργασίας. Μεγαλύτερη σημασία εν προκειμένω δεν έχει το μέτρο αλλά το μήνυμα και ο συμβολισμός του.

Το ρήγμα εμπιστοσύνης μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών και των θεσμών της Ενωμένης Ευρώπης. Δεν βλέπουν ότι ανάβουν το φιτίλι στη βόμβα του ευρωσκεπτικισμού δημιουργώντας ρεύμα Eurexit ; Δεν βλέπουν ποιες πολιτικές δυνάμεις ευνοούν; Ή μήπως προσποιούνται ότι δεν βλέπουν ;

Ημερησία