Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

«ΜΠΑΓΑΣΑ ΓΙΩΡΓΟ, ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΗ ΒΓΑΖΕΙΣ !...».

Να κάνουμε ένα διάλλειμα στην – δικαιολογημένη – κριτική, κατά της κυβερνητικής πολιτικής της πρωτοφανούς λιτότητας κι ας θέσουμε στο τραπέζι ένα φαινόμενο, που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες και προκαλεί πάμπολλα ερωτηματικά.

Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, εφαρμόζοντας στην Οικονομία, μια πολιτική, εντελώς άλλη απ΄ εκείνη, που διακήρυξε προεκλογικά και με χαρακτηριστικά πρωτοφανούς σκληρότητας, περνάει ζόρια και στο λαό και στο εσωτερικό του.
Στις δημοσκοπήσεις πέφτει, (γυροφέρνει, πια, στο 30% και κάτω !...), στην εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των πολιτών χάνει, στο εσωτερικό μέτωπο φουντώνουν οι γκρίνιες, οι κριτικές, οι αντιπαραθέσεις. Τρεις βουλευτές του, ήδη, είναι εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας !...

Κι όμως, η πιο λογική αντίδραση σ΄ όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι η επισήμανση : Ε, και ; Φυσιολογικά δεν φαίνονται όσα γίνονται ; Μήπως, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις και λίγα (αρνητικά για το ΠΑΣΟΚ) συμβαίνουν ;

Πρόκειται για επισήμανση απόλυτα σωστή, καθώς την ίδια, ακριβώς, συγκυρία, που εξελίσσεται αυτό το σκηνικό γύρω από το ΠΑΣΟΚ, στα υπόλοιπα κόμματα συμβαίνουν πολύ χειρότερα πράγματα.
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η …νέα Νέα Δημοκρατία, με τη …φιλολαϊκή της αντιπολιτευτική πολιτική (όψιμα τη θυμήθηκε) παλεύει να κρατηθεί – δημοσκοπικά – γύρω από το 20%, ενώ ο νέος αρχηγός της έχει ριζώσει στη δεύτερη θέση, δεκάδες μονάδες πίσω από τον πρωθυπουργό, που εφαρμόζει την πιο αντιλαϊκή πολιτική στα χρονικά της σύγχρονης Ελλάδας ! Αυτός που δεν εφαρμόζει τίποτα, αλλά μόνο λέει, γιατί τόσο ζόρι ;
Στο εσωτερικό της Ν.Δ. γίνεται της πουτάνας, οι διαγραφές πέφτουν σύννεφο, οι αποχωρήσεις το ίδιο, αλλά και οι δημόσιοι καυγάδες μεταξύ στελεχών – σκιωδών υπουργών και άλλων τομέων του κόμματος είναι στην ημερήσια διάταξη και διανθίζουν την πολιτική επικαιρότητα με γαργαλιστικές εκφράσεις και ανακοινώσεις αντιπαράθεσης. Η κοινοβουλευτική της ομάδα όλο και μικραίνει, ενώ είναι, σχεδόν, σίγουρο, πως εκεί κατά το φθινόπωρο, θα μείνει η μισή !...

Στο ΣΥΡΙΖΑ και το Συνασπισμό, γίνεται της …αριστερής πουτάνας, την ώρα, που διαμορφώνεται το πιο θετικό, για το χώρο, σκηνικό : ένα σοσιαλιστικό κόμμα γίνεται κυβέρνηση και αθετεί όλες τις προοδευτικές του εξαγγελίες για τα οικονομικά, εφαρμόζοντας μια καραμπινάτη νεοφιλελεύθερη πολιτική ! Τι άλλο να χρειάζεται ένας πολιτικός σχηματισμός της αδογμάτιστης αριστεράς για να πάρει τα πάνω του ;
Κι όμως, αυτή πήραν τον κατήφορο !...
Η πρόταση για μιαν άλλη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, συγκινεί περί το 3,5%, των πολιτών, ο αρχηγός, παρά τις ατάκες του, βρίσκεται καθηλωμένος στις θέσεις των ουραγών και στο εσωτερικό ; Μιλάμε για το σώσε !... Διάσπαση, αποχωρήσεις, αλληλοκαταγγελίες, δημιουργία νέων σχημάτων, μετώπων και άλλων διακοσμητικών μηχανισμών κορυφής, χωρίς καμιά ανταπόκριση στη βάση, στο λαό.

Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, δίκιο δεν είχε, ο παλαίμαχος πολιτικός, ο οποίος συνέστησε, πρόσφατα, στον πρωθυπουργό, να μην παραπονείται καθόλου ; Η ατάκα «μπαγάσα Γιώργο, μια χαρά τη βγάζεις !...», που ακούστηκε να λέει, δεν αποτυπώνει πλήρως την κατάσταση ; Τουλάχιστον, μέχρι τώρα !...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γκαντέμηηηη
Έγινες πρωθυπουργός για να βρέχει συνέχεια μέσ'το καλοκαίρι.

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον δεν ξέρεις τι σου γίνεται : πήξαμε στον καύσωνα και σ΄ ενοχλεί μια βροχούλα ;

ακυβέρνητος είπε...

Η οικονομική, κοινωνική, εργασιακή και όποια άλλη πολιτική που σήμερα εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, όχι μόνο δεν είναι σοσιαλιστική, όχι μόνο δεν την ανακοίνωσε προεκλογικά και δεν δεσμεύτηκε γι’ αυτήν, αλλά απέχει εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη. Για να ακριβολογούμε, είναι διαμετρικά αντίθετη από την ιδρυτική διακήρυξη του κινήματος.

Η κυβέρνηση κινείται σε δύσβατα και σκοτεινά μονοπάτια. Μονοπάτια που δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν θα οδηγήσουν κάπου και που. Κινείται μόνη της, χωρίς τη συμπαράσταση κανενός άλλου κοινοβουλευτικού ή μη κόμματος (σχεδόν ούτε του ίδιου …του ΠΑΣΟΚ), μιας και εφαρμόζει μια άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική που και αντιλαϊκή είναι και αναποτελεσματική φαίνεται και ως άδικη εκλαμβάνεται.

Ο λαός δεν έδωσε και δεν είναι διατεθειμένος να δώσει τη συγκατάθεση του στην οικονομική φοροεπιδρομή που έχει ενσκήψει. Ανέχεται (οριακά) τα τεκταινόμενα, μη έχοντας άλλη επιλογή. Η περίφημη Τρόικα απαιτεί τη λήψη μέτρων για να πάρει πίσω τα δανεικά. Απαιτεί δημοσιονομική πειθαρχία, το τέλος των κάθε λογής πάρτυ που είχαν στηθεί, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την διαφάνεια και την εξαφάνιση της διαφθοράς. Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, αλλά και τα λοιπά κόμματα της βουλής, δεν τα έχουν καταφέρει εξίσου καλά στα παραπάνω. Δεν γίνεται ας πούμε, σε κάθε περίπτωση εξιχνίασης σκανδάλου να καταλήγουν τα κόμματα σε 5 πορίσματα. Και αν τα κοινοβουλευτικά κόμματα ήσαν 20, να κατέληγαν σε 20. Εδώ πέφτει πολύ δούλεμα.

Η μοναδική «ηθική δικαίωση», μιας και υλική δεν προβλέπεται, που περιμένει ο πολίτης είναι η τιμωρία της κάθε κουφάλας που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Τα ντουλάπια, τα πλυντήρια, τα κρασιά (!) και τα λοιπά «δωράκια», που λάμβανε ο κάθε ξεφτίλας, καθώς και η δημόσια διαπόμπευση του, δεν μας ενδιαφέρουν διόλου. Αποτέλεσμα θέλουμε, δικαιοσύνη θέλουμε, φυλακίσεις θέλουμε, αλλά, πάνω απ’ όλα, ΔΗΜΕΥΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ απαιτούμε.

Τα μηνύματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων είναι σαφή:
οι πολίτες αρνούνται να στηρίξουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ και αισθάνονται εξαπατημένοι,
αρνούνται να προσχωρήσουν στην όψιμη (δηλαδή δήθεν και ψεύτικη) «φιλολαϊκή» πολιτική της νεοδεξιάς του Σαμαρά (αυτός δεν είναι που μίλησε για ιδεολογική καθαρότητα, όπως αυτός την αντιλαμβάνεται, και για απομάκρυνση από τον κεντροδεξιό χώρο;),
αρνούνται να συμπλεύσουν με το ΚΚΕ, παρότι το έδαφος είναι πρόσφορο, έστω και για προσωρινές – ευκαιριακές προσχωρήσεις,
αρνούνται να ενισχύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, μιας και δεν έχει σαφή ιδεολογική ταυτότητα και προσανατολισμό,
αρνούνται να ενδώσουν και στα κελεύσματα του ΛΑ(Θ)ΟΣ του Καρατζαφέρη που προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την αναμπουμπούλα και να «μαζέψει» από παντού.

Ένα είναι σίγουρο. Το πολιτικό, και όχι μόνο σκηνικό, έχει αλλάξει οριστικά.
Εκτός από τους πολίτες, πρώτοι απ’ όλους πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί…

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ προλαλήσαντα
Προσυπογράφω στα λεγόμενα σου!
Ενα μόνο έχω να πω... πάνω στην τελευταία σου φράση.
Δεν είναι ανάγκη να το συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί.
Εμείς πρέπει. Και μάλιστα το συντομότερο. Από ΕΜΑΣ πηγάζουν και απο ΕΜΑΣ θα βγει το ΝΕΟ!
αυτα.