Η ΠΑΣΑΡΕΛΑ Ή ΑΛΛΙΩΣ : ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΑΣ !

Από την παράσταση "ο Έμπορος της Βενετίας"...

Ακόμα κι αν το εν τρίτον απ΄ όσα καταμαρτυρούνται στους πολιτικούς να είναι αλήθεια και βάσιμα, θα περίμενε, κανείς, κάποιοι από τους πρωτοκλασάτους του συναφιού να εμφανίζονται συνειδητοποιημένοι, αυτοκρινόμενοι και, γιατί όχι, συγκλονισμένοι, "αισχυνόμενοι και ταπεινοί" !

Αμ, δε, όμως, κάθε άλλο παρά τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε και τέτοιες συμπεριφορές παρακολουθούμε, στις δύσκολες και κρισιμό-τατες ημέρες και καταστάσεις που ζούμε, ως λαός και ως χώρα.

Η κυρίαρχη αντίληψη, που έχει επικρατήσει στις τάξεις των πολιτι-κών "ταγών", (σε εισαγωγικά και μάλιστα, πολλά...), είναι η ακριβώς αντίθετη, από την πρέπουσα, δηλαδή, ανιστόρητη, αναίσθητη και προκλητική !

Με δυο λόγια : οι πάμπολλες και καθοριστικές ευθύνες του διαχρονι-κού πολιτικού προσωπικού για την κατάντια της χώρας, έχει καταγραφεί κι έχει καταλογιστεί, αποτυπώνεται, ποικιλοτρόπως, τόσο στις συμπεριφορές, όσο και στις προθέσεις του ελληνικού λαού, αλλά - "κοιτάξτε να δείτε", λένε - αυτό αφορά τους ...άλλους κι όχι εμάς, όχι εμένα !!! "Εγώ", τάχω ...πει, τάχω ...γράψει, νοιώθω διαχωρισμένος κι ας ήμουνα με τα μπούνια στις εξελίξεις, που καθόρισαν την πορεία προς τον γκρεμό !

"Εγώ", έκανα την αυτοκριτική μου, (στη γυναίκα μου ή το εικόνισμα του υπνοδωματίου μου...), ανέλαβα τις ευθύνες μου, (μιλώντας για τους πολιτικούς, γενικά και αόριστα κι όχι για τον εαυτό μου...), και, τώρα, νοιώθω αμόλυντος, καθαρός, έτοιμος να μπω στην "πασαρέλα" και να συμμετάσχω στο "εμπόριο ελπίδας", που αναπτύσσεται...

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η μεταπολιτευτική δομή του πολιτικού εποικοδομήματος μας τελείωσε κι όλα δείχνουν, πως επέρχεται η είσοδος σε μια μεταβατική, μετασχηματική, πλην επώδυνη, περίοδο, με τις επόμενες εκλογές - όποτε κι αν γίνουν, να λειτουργούν, απλά, ως επικυρωτική διαδικασία, των ήδη διαμορφωθέντων δεδομένων. Το πολιτικό σκηνικό θ΄ αλλάξει, με νέα σχήματα, νέα στελέχη και νέους αρχηγούς.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Σ΄ αυτή τη διαδικασία - την αναγκαία και απόλυτα δημοκρατική - είναι που παρουσιάζονται οι παραφωνίες επίλεκτων στελεχών, της απερχόμενης πολιτικής νομενκλατούρας, τα οποία κάνουν ό,τι προκλητικότερο για να δείξουν, πως στους μικροϋπολογισμούς τους, κάθε άλλο, παρά οι ανάγκες και το συμφέρον του λαού και της χώρας προτάσσονται. Οι προσωπικές στρατηγικές και οι αγωνιώδεις προσπάθειες εξασφάλισης ρόλου και στο νέο σκηνικό, είναι που εξελίσσονται και, φυσικά, προκαλούν.

Θλιβερό, συνάμα και τραγικό παράδειγμα, αυτό ορισμένων στελεχών του (υπό αναδόμηση κι αυτό), ΠΑΣΟΚ, που διαβλέποντες ή γνωρίζοντες τα περί νέου κεντροδεξιού κομματικού σχήματος, θεωρούντες δεδομένη και κατοχυρωμένη την ...αριστεροσύνη τους, στήνουν συνεχώς και εναγωνίως γέφυρες προς τη Δεξιά, αποβλέποντες σε μια καλή παρουσία στην οντισιόν, για την εξεύρεση των νέων ηγετών. Να η πασαρέλα σε μια διαδικασία, που εμπορεύεται την απόγνωση, αλλά και τις ελπίδες του σφαγιασμένου και ταπεινωμένου ελληνικού λαού !...