ΚΛΙΜΑ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ !...

Η χώρα βρίσκεται στην πιο δύσκολη μεταβατική περίοδο, όπου «φουντώνουν» οι αβεβαιότητες για τον τρόπο, τα μέσα, τους χειρισμούς και την αποτελεσματικότητα τελικά της προσπάθειας να βγούμε από την κρίση.

Η κυβερνητική λειτουργία εμφανίζει επαναλαμβανόμενες αρρυθμίες, σε κεντρικό επίπεδο. Οι βουλευτές της συμπολίτευσης γίνονται περισσότερο κριτικοί έναντι των χειρισμών της κυβέρνησης και εκφράζουν έντονες ανησυχίες για την «επόμενη μέρα». Η κοινωνική δυσαρέσκεια συνεχώς διευρύνεται, καθώς απουσιάζει εντελώς η δημιουργία «πεδίων προσδοκιών».

Στις διαρθρωτικές αλλαγές εμφανίζονται φαινόμενα «μεταρρυθμιστικής κόπωσης». Ενώ οι συνεχείς «επικαιροποιήσεις» του μνημονίου με τον τρόπο που γίνονται και τον τρόπο που επικοινωνούνται μοιάζουν με «άβυσσο»... Εάν σε αυτά προστεθεί και η εξόχως προβληματική κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση, για πολλούς και διάφορους λόγους, έχουμε ένα «παζλ» καταστάσεων που, το λιγότερο, δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες για την τύχη της προσπάθειας που γίνεται. Δεν υποτιμούμε τις αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά η ανάγκη κάποιων άμεσων διορθωτικών κινήσεων είναι εμφανής.

Σε όλα αυτά, μετά τη συνάντηση Παπανδρέου - Μέρκελ, προσετέθησαν και οι αβέβαιες εξελίξεις στην Ευρώπη, σε σχέση με την ελληνική κρίση. Η ευρωπαϊκή βοήθεια που χρειαζόμαστε για την αντιμετώπιση του χρέους -παρά την καλλιέργεια προσδοκιών μετά το τελευταίο Νταβός- εμφανίζεται επικίνδυνα αποδυναμωμένη. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, η αντίδραση των αγορών θα είναι κακή για την Ελλάδα (ήδη με την άνοδο των spreads έχουμε πάρει μια πρώτη γεύση...). Υποτίθεται ότι η εφαρμογή του μνημονίου θα μας έδινε τη δυνατότητα, εκεί προς το τέλος του 2012, να βγούμε στις αγορές. Δυστυχώς αυτό δεν επιβεβαιώνεται με τα σημερινά δεδομένα. Το επισημαίνει και η Κομισιόν στην έκθεσή της, λέγοντας ότι «με τις διαφαινόμενες συνθήκες είναι πολύ δύσκολο για την Ελλάδα να βγει στις αγορές το 2012».

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι αγορές αμφιβάλλουν για το κατά πόσον είναι δυνατή η αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους, ακόμα κι αν υλοποιηθεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής του μνημονίου.

Αυτό είναι το «κεντρικό σημείο» του προβλήματος, που δεν μας αφήνει περιθώρια για να βγούμε στις αγορές το 2012. Επηρεάζει δε πολλαπλώς τις εξελίξεις. «Υπονομεύει» αφενός την εφαρμογή του μνημονίου, καθώς εμφανίζεται ένα «μνημόνιο χωρίς προοπτική», και αφετέρου βάζει εμπόδια στον «δρόμο της ανάπτυξης», γιατί ο ορίζοντας του χρέους παραμένει σκοτεινός.

Γι’ αυτό η σημασία των αποφάσεων της 25ης Μαρτίου είναι κρίσιμη. Εάν είναι -όπως όλα δείχνουν- κατώτερες των προσδοκιών μας θα μπούμε σε περιπέτειες, μεγαλύτερες από αυτές στις οποίες έχουμε ήδη μπει. Τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές. Τι θα γίνει, λ.χ., αν στο τέλος του 2012 δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές; Νέο δάνειο, πώς και με ποιους όρους; Θα μας υποδειχθεί αναδιάρθρωση του χρέους; Τι τύπου και με ποιους όρους; Θα υπάρχει τότε ο κίνδυνος του «ευρωπαϊκού ντόμινο», που λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο «προστατευτικά» για την Ελλάδα, ή όχι;

Πάντως, χωρίς σαφή τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους με «ευρωπαϊκή σφραγίδα» στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου θα μπούμε σε μια «πορεία στα τυφλά». Αυτό θα έχει άμεσες επιπτώσεις, πολιτικές και κοινωνικές. Θα αμφισβητηθεί πολύ έντονα η ακολουθούμενη πορεία, εν μέσω μάλιστα μιας υφεσιακής δίνης, και θα αναζητηθεί αναγκαστικά νέο «πολιτικό πλαίσιο». Γι’ αυτό ο κ. Παπανδρέου πρέπει να εξαντλήσει κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα που έχει, εν όψει της Συνόδου Κορυφής..

Του Π. Παναγιώτου από το ΕΘΝΟΣ

Η ΔΕΞΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ !...

Ο ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ !...

Δυνατό πονοκέφαλο προκαλούν στην κυβέρνηση, στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις το ράλι που έχει σημειώσει η τιμή του πετρελαίου και οι φόβοι ότι η ραγδαία άνοδος του "μαύρου χρυσού" δεν είναι απλώς συγκυριακό φαινόμενο, που οφείλεται στις τρέχουσες εξελίξεις στη βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή.
Χθες η τιμή του πετρελαίου brent ξεπέρασε ενδοσυνεδριακά τα 110 δολάρια ανά βαρέλι, ενώ το light crude oil (συμβόλαια Απριλίου) κινήθηκε και πάλι άνω του ψυχολογικού ορίου των 100 δολα-ρίων/βαρέλι.

Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου κατά περίπου 25% το τελευταίο τρίμηνο δεν οφείλεται μόνο στις πολιτικές αναταραχές που έχουν εκδηλωθεί κατά μήκος του ισλαμικού τόξου αλλά και στις προβλέψεις για ανοδική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας μέσα στη διετία 2011 - 2012.
Βέβαια, κάθε αναταραχή στις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες (βλέπε π.χ. πρόσφατα γεγονότα στη Λιβύη) είναι σε θέση να επιδεινώσει την κατάσταση.

Η επίδραση στις εισηγμένες εταιρίες.

Όσον αφορά στην Ελλάδα, μόνο προβλήματα προκαλεί η συγκεκριμένη εξέλιξη. Οι ακτοπλοϊκές εταιρίες, για παράδειγμα, ήδη πλήττονται από τη βαθιά οικονομική ύφεση, γεγονός που φαίνεται από τις μεγάλες ζημίες που σημείωσαν πέρυσι όλες οι εισηγμένες του κλάδου αλλά και από τις αυξήσεις κεφαλαίου τις οποίες ολοκλήρωσαν, ή δρομολογούν, τέσσερις εξ αυτών (Attica Group, ANEK, ΝΕΛ, ΣΑΟΣ).
Σε ζημίες επίσης υποχρεώθηκαν πέρυσι και όλες οι αεροπορικές εταιρίες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των ελληνικών Olympic Air και Aegean Airlines. Ενδεικτικό επίσης παράδειγμα της κρίσης είναι οι αγωνιώδεις προσπάθειες της κυπριακής κυβέρνησης να διασώσει τις Κυπριακές Αερογραμμές.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι δύο αυτοί κλάδοι καλούνται τώρα τώρα να φορτωθούν και το αυξημένο κόστος των καυσίμων, ενώ είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να το μετακυλίσουν πλήρως στους καταναλωτές τους, σε μια πολύ δύσκολη χρονιά, όπως χαρακτηρίζει το 2011 η διοίκηση της ΑΝΕΚ. Σύμφωνα με τη διοίκηση του εισηγμένου ομίλου, οι παράγοντες που χαρακτήρισαν την προηγούμενη χρονιά (οικονομική ύφεση, όξυνση ανταγωνισμού κ.λπ.) θα συνεχίσουν να επηρεάζουν την αγορά ιδίως στα δρομολόγια του εσωτερικού, δεδομένου ότι η κρίση αναμένεται να εκδηλωθεί εντονότερα στη χώρα μας.

Το γεγονός ότι τα πρατήρια βενζίνης συμμετείχαν στη χθεσινή γενική απεργία δείχνει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος (πτώση της ζήτησης, μαζικά "λουκέτα"), κατάσταση που φυσικά έχει επηρεάσει και τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών (οι εισηγμένες και οι θυγατρικές των εισηγμένων, όπως REVOIL, ΕΛΙΝΟΪΛ, Shell, Cyclon, Avin κ.ά. δηλώνουν ευτυχείς γιατί οι πωλήσεις τους έπεσαν πέρυσι σε μονοψήφιο ποσοστό).
Κάποιες από τις μικρότερες εμπορικές εταιρίες του κλάδου των πετρελαιοειδών αναμένεται να αποχωρήσουν από την αγορά λόγω τόσο των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων όσο και της πτωτικής ζήτησης. Πέρυσι η πτώση της ζήτησης διαμορφώθηκε σε διψήφιο ποσοστό, ενώ με σημαντική μείωση εκτιμάται ότι ξεκίνησε και το πρώτο φετινό δίμηνο (έχει συντελέσει και ο σχετικά ήπιος φετινός χειμώνας).

Η εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου, σε συνδυασμό με την πτωτική οικονομική δραστηριότητα, αναμένεται να οδηγήσει σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα τη ζήτηση για τους επόμενους μήνες, ενώ από το προσεχές φθινόπωρο οι εταιρίες θα κληθούν να διαχειριστούν και την επικείμενη εξίσωση του φόρου μεταξύ του πετρελαίου κίνησης και του πετρελαίου θέρμανσης, με αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά η τιμή του τελευταίου. Μόνη ευχάριστη είδηση είναι η προσδοκία για ανοδική τουριστική κίνηση τη φετινή χρονιά, η οποία θα περιορίσει την κάμψη της ζήτησης στις τουριστικές περιοχές.

Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες, πιθανή άνοδος της τιμής του πετρελαίου όχι μόνο θα επιδράσει περιοριστικά στις μετακινήσεις, αλλά θα απαιτήσει και από τις εταιρίες πετρελαιοειδών σαφώς περισσότερα κεφάλαια κίνησης, άρα και σαφώς μεγαλύτερη έκθεση στον τραπεζικό δανεισμό, σε μια περίοδο μάλιστα όπου τα επιτόκια χορηγήσεων «τραβούν την ανηφόρα» (εφόσον φυσικά δίνονται δάνεια…).
Τα διυλιστήρια πετρελαίου (Ελληνικά Πετρέλαια, Motor Oil) θα καταγράψουν από την άνοδο του "μαύρου χρυσού" κάποια λογιστικά κέρδη αποθεμάτων, ωστόσο η ουσία γι' αυτά βρίσκεται σε δύο άλλα ζητήματα:

Πρώτον, στο κατά πόσον θα διοχετεύσουν στο εξωτερικό τις πωλήσεις που δεν θα κάνουν στην Ελλάδα λόγω της μειωμένης ζήτησης και, δεύτερον, στο κατά πόσον το φετινό περιθώριο διύλισης (ανεξάρτητο από την τιμή του πετρελαίου) θα αυξηθεί από το περυσινό επίπεδο-ναδίρ. Φυσικά, τα αποτελέσματα των διυλιστηρίων θα επηρεαστούν και από τις επιδόσεις των θυγατρικών τους εμπορικών εταιριών, καθώς τα Ελληνικά Πετρέλαια κατέχουν τις ΕΚΟ και ΒΡ, ενώ η Motor Oil την Avin και τη Shell.

Οι γενικευμένες επιπτώσεις.

Το πρόβλημα φυσικά από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου δεν αφορά μόνο σε κάποιους κλάδους, αλλά σε ολόκληρη την οικονομία. Η άνοδος του "μαύρου χρυσού" θα πυροδοτήσει ανοδικά τον πληθωρισμό, ο οποίος έχει πολλούς άλλους λόγους να φουντώσει μέσα στο 2011, όπως π.χ. την αύξηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ, τις νέες τιμές στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών κ.ά.
Η εκτίναξη του πληθωρισμού, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης ανεργίας και μικρότερων μισθών, μειώνει ακόμη περισσότερο το πραγματικό εισόδημα στην οικονομία, άρα πάει ακόμα πιο πίσω τις κυβερνητικές προσπάθειες για ανάκαμψη του ΑΕΠ και για δημοσιονομική εξυγίανση.

Με έντονο προβληματισμό, τέλος, παρακολουθούν τις εξελίξεις και οι τράπεζες και αυτό για πολλούς λόγους: Το γεγονός ότι θα αυξηθεί το κόστος όλων των επιχειρήσεων θα πλήξει τη βιωσιμότητα πολλών εταιριών, με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί άνοδος και στα μη εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια. Επιπρόσθετα, ακόμα και αν οι επιχειρήσεις καταφέρουν να μετακυλίσουν το αυξημένο κόστος τους στην κατανάλωση, θα αυξηθούν οι ανάγκες τους για κεφάλαια κίνησης, σε μια περίοδο όπου η ρευστότητα των τραπεζών είναι σαφώς περιορισμένη.

Τόγραψε ο Στέφανος Κοτζαμάνης στο EURO2DAY.GR

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑΚΟΙ !...

Ο ελληνικός λαός υποφέρει από το Μνημόνιο, όλοι, εργαζόμενοι, επαγ-γελματίες, αγρότες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά θίγονται και χτυπιούνται. Είμαστε όλοι …Μνημονιακοί ! (*).
Όλοι ; Μμ… σχεδόν όλοι : υπάρχουν και κάποιοι που δεν θίγονται, ούτε χτυπιούνται, το αντίθετο σιγοντάρονται και ωφελούνται. Και, μάλιστα, ποικιλοτρόπως και βέβαια, σκανδαλωδώς !... Είναι οι έλληνες τραπεζί-τες, οι …Μνημειακοί ! (*).

Το να κάνουμε αναφορές και να δώσουμε παραδείγματα «μνημονια-κών» περιπτώσεων περιττεύει, καθόσον συνηθισμένες και πάμπολλες. Η καταγραφή, όμως, καραμπινάτων «μνημειακών» καταστάσεων είναι υποχρέωση και επιβάλλεται, αν μη τι άλλο, από σεβασμό στα εκατομμύρια του ελληνικού λαού που περνάει το σκοτεινό τούνελ. Είναι, βέβαια και απόπειρα ξεσκεπάσματος της λειτουργίας του συστήματος, καθώς και της ουσίας του έργου των πολιτικών (γενική που αφορά και τις Πολιτικές και τους Πολιτικούς…).

Περίπτωση 1η.

«Την εικόνα μιας πανίσχυρης τράπεζας πρόβαλε η Eurobank, με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του 2010. Το μόνο που παρέλειψαν να αναφέρουν τα κορυφαία στελέχη της, ενημερώνοντας τους αναλυτές στο conference call, είναι πότε σκοπεύει η τράπεζα που ανήκει στον όμιλο του πλουσιότερου Έλληνα να επιστρέψει στο Δημόσιο τις ενισχύσεις κεφαλαίου που έχει λάβει, όπως απέφυγαν, όλως τυχαίως, να αναφέρουν το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ρευστότητας που έλαβε το 2010 η Eurobank από το Δημόσιο…

…η Eurobank έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, ότι κατάφερε στη δυσκολότερη χρονιά για τις τράπεζες να παρουσιάσει ικανοποιητικές αποδόσεις (κέρδη 113 εκατ. ευρώ προ της έκτακτης εισφοράς), ενώ η συνολική κεφαλαιακή επάρκεια έφθασε το εξαιρετικά «άνετο» ποσοστό του 13,1%. Αυτό που έλειπε από τις ανακοινώσεις της τράπεζας, όμως, παρά τον «άνετο» δείκτη επάρκειας κεφαλαίων, ήταν ένα χρονοδιάγραμμα επιστροφής των κεφαλαιακών ενισχύσεων που έλαβε η Eurobank από το Δημόσιο και ήταν οι υψηλότερες, με μικρή διαφορά από αυτές της Alpha, στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, φθάνοντας τα 950 εκατ. ευρώ…

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

…η διοίκηση της Eurobank απέφυγε να δώσει ακριβή απολογιστικά στοιχεία για το βαθμό εξάρτησής της από ενισχύσεις ρευστότητας από το Δημόσιο. Με βάση τα στοιχεία 9μήνου, η τράπεζα είχε αξιοποιήσει 7,77 δις. ευρώ κρατικών εγγυήσεων για το δανεισμό της από την ΕΚΤ, ενώ είχε λάβει και ειδικά ομόλογα του Δημοσίου, αξίας 1,737 δις. ευρώ, για να προχωρήσει σε χορηγήσεις στεγαστικών δανείων και δανείων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις… Πλέον αυτών των ενισχύσεων, για την τράπεζα εγκρίθηκαν στο τέλος του 2010 πρόσθετες εγγυήσεις δανεισμού ύψους 4 δις. ευρώ, από το νέο «πακέτο» των 25 δις. ευρώ… Οι συνολικές ενισχύσεις κεφαλαίων και ρευστότητας που έχει λάβει ή δικαιούται μέχρι στιγμής να πάρει η τράπεζα ξεπερνά τα 14,5 δις. ευρώ (πάνω από 6% του ΑΕΠ, για να έχουμε μια αίσθηση αναλογιών…).

Τέλος, "…από το επόμενο «πακέτο» των 30 δις. ευρώ, που ήδη ενέκρινε το υπουργείο Οικονομικών, η Eurobank δικαιούται θα αντλήσει το ποσό που της αναλογεί, δηλαδή, 5-6 δις. Ευρώ, ακόμα !!!".

Φαίνεται ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι θα έχουμε τη χαρά να παραμείνουμε …συνέταιροι αρκετά ακόμη, με τον πλουσιότερο Έλληνα μεγιστάνα, (Σπ. Λάτση), στη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. (Διαβάστε περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ !...).

Περίπτωση 2η.

Μετά το Γ. Κωστόπουλο, την ευρωστία της ALPHA BANK, καθώς και την μοναχική πορεία της, ανέλαβαν να υπερασπιστούν τα (ανώνυμα) στελέχη της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της, τα οποία, ούτε λίγο, ούτε πολύ, λένε πως η αποδοχή της πρότασης της Εθνικής Τράπεζας για συγχώνευση θα ισοδυναμούσε με «οιονεί κρατικοποίηση», της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας.

Γράφουν λοιπόν : "Η πρόσφατη αυτόκλητη πρόταση της Εθνικής Τραπέζης για συγχώνευσή της με την Alpha Bank κατέστη τελικώς ατελέσφορη, καθώς εκρίθη ασύμφορη για τους μετόχους, από την διοίκηση της Alpha Bank. Εκφράστηκαν αμφιβολίες γιατί, ενώ η πρόταση θα δημιουργούσε μία μεγάλη ελληνική τράπεζα, αυτή θα αντιμετώπιζε αντίξοες συνθήκες και μεγάλες αβεβαιότητες λόγω της κρίσης δημοσίου χρέους και της στενότητος ρευστότητας που παρατηρείται…

…Πέραν αυτού, όμως, τυχόν συγχώνευση της Alpha Bank με μία τράπεζα όπως η Εθνική της οποίας η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει σχεδόν ανελλιπώς μετά από εθνικές εκλογές, εκτιμάται ότι θα οδηγούσε σε οιονεί κρατικοποίηση μιας από τις χρηματοοικονομικά πιο ισχυρές τράπεζες του ιδιωτικού τομέα…».

Ισχυρή, λοιπόν, η ALPHA BANK, αλλά στηριζόμενη σε 9 δισ. Ευρώ, εγγυήσεων δανεισμού, από το Δημόσιο και σχεδόν 1 δισ. ευρώ κεφαλαιακών ενισχύσεων !!!

Το δημόσιο και οι κυβερνήσεις του, είναι κατακριτέες και αποδιοπο-μπαίες, επειδή έχουν …χρέος και κουσούρια δυσλειτουργίας, για να δίνουν, όμως, εγγυήσεις και κεφαλαιακές ενισχύσεις, είναι καλές ! Ποιος θάχε αντίθετη άποψη και συμπεριφορά, αν είχε τσεπώσει 10 και πλέον δισεκατομμυριάκια Ευρώ ?...

Μόνο στις δύο από τις τράπεζες υπάρχει ένας χορός δισεκατομμυρίων €, κοντά στα 30, νούμερο που ξεπερνάει το στόχο του Παπακωνσταντίνου για επόμενα μνημονιακά χρόνια ! Κι όμως οι μεν λαμβάνοντες μιλούν και προκαλούν, οι δε δίνοντες ακούν, ανέχονται και δίνουν …κι άλλα !

Η κραυγή αγανάκτησης και αγωνίας της ΟΤΟΕ τα λέει όλα :

«…Η Κυβέρνηση και η Τρόικα «τα δίνουν όλα» στους τραπεζίτες παρεμβαίνοντας με πρωτοβουλίες που καταργούν βασικούς όρους των Συλλογικών Συμβάσεων.

Το 4ο επικαιροποιημένο μνημόνιο που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας μιλά για περαιτέρω περιορισμό του μισθολογικού κόστους στις Τράπεζες και αναφέρεται σε αμοιβές που έχουν ρυθμιστεί με συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, ενώ αφήνει σχεδόν ανέπαφα τα φανερά bonus των μεγαλοστελεχών και τις αμοιβές των Golden Boys.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:

 Τι θα κερδίσει η πραγματική οικονομία και η ανάπτυξη που όλοι επιθυμούμε αν περικόπτονται συνεχώς οι αποδοχές των εργαζομένων και την ίδια στιγμή οι Τράπεζες εξακολουθούν να αρνούνται την ενίσχυση των επιχειρήσεων ?

 Τι κέρδισε η πραγματική οικονομία και η ανάπτυξη από τα 50δις της κρατικής οικονομικής ενίσχυσης και των εγγυήσεων προς τις Τράπεζες, όταν αυτές διέθεσαν από αυτά μόνο 7,8 δις ευρώ στην πραγματική οικονομία… έτσι για να έχουν άλλοθι για την κριτική στήριξη που έλαβαν ?

 Πόσα νομοθετικά μέτρα σε βάρος της μισθωτής εργασίας πρέπει να ληφθούν από την Κυβέρνηση με διαδικασίες που ακυρώνουν θεσμούς, παραβιάζουν το Σύνταγμα και τελικά νοθεύουν τη Δημοκρατία ?

 Τι είδους Δημοκρατία και τι επίπεδο κοινωνικής δικαιοσύνης θα υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα, όταν οι λίγοι και ισχυροί παραμένουν σχεδόν ανέπαφοι, προσδοκώντας νέα, ίσως και μεγαλύτερα κέρδη, μετά το τέλος της οικονομικής κρίσης ?...».

(*) Οι όροι με πιθανή αυθαίρετη μεταχείριση της ελληνικής γλώσσας...

Ο ΤΑΤΙΑΝΟΣ !...

ΑΠΤΟΗΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΟΙ !...

Εντάξει, οι τράπεζες διαχειρίζονται τις αποταμιεύσεις των πολιτών, τον καρπό της δουλειάς και των κόπων, ατόμων, οικογενειών και επιχειρήσεων και γι αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και υπομονή, αλλά ως πόσο και ως πότε ;

Η περίπτωση των ελλήνων τραπεζιτών ταιριάζει απόλυτα στο σκηνικό της τολμηρής, αλλά σοφής παροιμίας «εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται !...». Η χώρα και η οικονομία βρίσκονται σε πρωτοφανή και υπαρξιακή κρίση, το ημιβυθισμένο κράτος προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τα απαραίτητα και μεταξύ αυτών το τραπεζικό σύστημα, οι ενισχύσεις και οι εγγυήσεις πέφτουν σύννεφο - την ίδια ώρα που εργαζόμενοι και επιχειρήσεις βογγάνε και λιμοκτονούν - κι αυτοί, απτόητοι και ατάραχοι να διαγκωνίζονται και να κονταροχτυπιούνται για το τουπέ και για το λουφέ !

Μιλάμε για το πιο προκλητικό φαινόμενο στη σημερινή ελληνική κοινωνία, για την πιο κουτσαβάκικη συμπεριφορά παραγόντων της δημόσιας οικονομικής ζωής, οι οποίοι δεν φαίνεται να χαμπαριάζουν, ούτε από κρίση, ούτε από προβλήματα, ούτε από ανάγκες και καθήκοντα. Βγαίνουν και μιλάνε για τις τράπεζές «ΤΟΥΣ», αποσιωπώντας το γεγονός, πως, στην ουσία, δεν τους ανήκουν πλέον ! Βγαίνουν και λένε όχι στις συγχωνεύσεις, επειδή, τάχα, θα …κρατικοποιηθούν, λες και δεν ξέρουν πως, ήδη, ΟΛΕΣ οι τράπεζες ανήκουν στο δημόσιο !

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε το φαινόμενο της «μαντάμ Σουσούς», που ξέπεσε και λάλησε και ζει στον «κόσμο της» αναπολώντας περασμένα μεγαλεία. ΄Εχουμε να κάνουμε με το αφάν κατέ της ελληνικής μπουρζουαζίας, τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του ελληνικού μεταπρατικού καπιταλιστικού συστήματος και κυκλώματος, που παρά τις εξελίξεις, παρά τις θεμελιακές αλλαγές, παρά το δομικό, αλλά και επιχειρησιακό εκτροχιασμό τους, παραμένουν απτόητοι, άνετοι, αισιόδοξοι και φυσικά, προκλητικότατοι !

Η εξήγηση είναι απλή και γνωστή : όντας ανέκαθεν οι απλόχεροι χρηματοδότες του πολιτικού συστήματος και των φορέων του, αλλά και των μέσων μαζικής πληροφόρησης, απολαμβάνουν και σήμερα την ασυλία και την πλήρη στήριξη της πολιτικής και των πολιτικών, καθώς και το λιβάνισμα των κάθε είδους ΜΜΕ !...

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ !...

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΦΕΡΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ !...

Η τελευταία πράξη του θεάτρου του παραλόγου που εκτυλίσσεται στη χώρα από την ημέρα που (ελέω ευρώ) υπογράψαμε το μεγαλύτερο - ίσως - κρατικό δάνειο στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, αφορά το πώς ενεπλάκη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε αυτή την υπόθεση και αν τελικώς ο πρωθυπουργός κ Γιώργος Παπανδρέου εκουσίως και μεθοδικώς έφερε τον κ Ντομινίκ Στος Καν στην Αθήνα.

Το ερώτημα αυτό θα είχε κάποιο νόημα, αν όντως, ο Έλληνας πρωθυπουργός ρωτήθηκε κάποια στιγμή επί του θέματος και έλαβε τις αποφάσεις του. Επί της ουσίας όμως, ουδέποτε ρωτήθηκε, αφού όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας οι αποφάσεις για την τύχη της Ελλάδας είχαν λίγο - πολύ υιοθετηθεί στις Βρυξέλλες και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Το ότι ήταν υπαρκτό το ενδεχόμενο να οδηγηθεί η χώρα στο ΔΝΤ ουδείς στην Ελλάδα δικαιούται να ισχυρισθεί ότι το αγνοούσε, αφού σε μάλλον ανύποπτο χρόνο, το είχε καταστήσει σαφές, δημοσίως, ο πρώην πρωθυπουργός κ Κώστας Σημίτης. Η ιδέα αποτελούσε αντικείμενο διαβουλεύσεων στους διαδρόμους των Βρυξελλών και κυρίως του Βερολίνου το οποίο ανέκαθεν αντιδρούσε αλλεργικά στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα υποχρεωνόταν (χάριν του ευρώ) να συμβάλλει στη κάλυψη χρεών άλλων κρατών της ευρωζώνης.

Είναι ωστόσο γεγονός ότι την Άνοιξη του 2009, όταν είχε πλέον καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία δεν θα έβγαιναν εύκολα αλώβητες από το τσουνάμι της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι χώρες της ευρωζώνης, ακολουθώντας τις προτροπές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που θεωρούσε αδιανόητη την εμπλοκή τρίτων στην οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ, αποφάσισαν ατύπως ότι τα του οίκου τους ( δηλαδή τα ενδεχόμενα- τότε- χρέη της Ελλάδας και της Ιρλανδίας) θα τα ρυθμίσει αποκλειστικώς και μόνο η ευρωζώνη. Αρκεί φυσικά οι δύο χώρες να αναλάβουν τις ευθύνες τους, εφαρμόζοντας μέτρα ισοδύναμα προς αυτά που θα ελάμβαναν αν προσέφευγαν στο ΔΝΤ. Η μεν Ιρλανδία τα έλαβε, η δε Ελλάδα έλαβε την απόφαση να οδηγηθεί σε εκλογές.

Εντούτοις η αντίληψη περί μη εμπλοκής του ΔΝΤ στα θέματα της ευρωζώνης ίσχυε. Ακόμη και η Ουγγαρία η οποία θεώρησε ότι ως χώρα μη μέλος του ευρώ είχε το δικαίωμα να απευθυνθεί μόνη της στο ΔΝΤ, εμποδίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή . Υποχρεώθηκε να συμφωνήσει πρώτα με τις Βρυξέλλες τα περιθώρια των διαπραγματεύσεων της με την Ουάσιγκτον και στη συνέχεια, συνοδεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απευθύνθηκε στο ΔΝΤ.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ωστόσο, όταν ο κ Γ. Παπανδρέου ανέλαβε τα ηνία της χώρας, οι απόψεις των Γερμανών είχαν ήδη αρχίσει να μεταβάλλονται. Κατά πάσα πιθανότητα δε επειδή ήταν πλέον σαφές ότι η οικονομική ενίσχυση χωρών της ευρωζώνης ήταν αναπόφευκτη. Έτσι η ελληνική πλευρά, (η οποία τότε άφηνε εμμέσως να εννοηθεί ότι δεν αποκλείεται να προσφύγει αυτόνομα στο ΔΝΤ και αυτό παρά τις αντίθετες αποφάσεις της ευρωζώνης), σύντομα αντιλήφθηκε πως τα δεδομένα είχαν αλλάξει και ότι στη Γερμανία επικρατούσαν άλλες αντιλήψεις.

Η κυρία Αγκελα Μέρκελ είχε πεισθεί ότι η γερμανική κοινή γνώμη θα κατάπινε ευκολότερα τα επερχόμενα δάνεια προς την Ελλάδα, αν αυτά συνοδεύονταν από τον αυστηρό έλεγχο του ΔΝΤ. Έτσι σε πείσμα των ίδιων των γερμανικών παραδόσεων που ήθελαν την κεντρική τράπεζα απόλυτο οικονομικό άρ χοντα, η Γερμανία ενέπλεξε το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Επί της ουσίας ήταν μια συνολική αλλαγή ρότας του Βερολίνου το οποίο ενώ παγίως αντιδρούσε σε κάθε ιδέα περί κοινής οικονομικής διακυβέρνησης στις χώρες του ευρώ, τελικώς την απεδέχθη, δημιουργώντας μηχανισμούς αρωγής και θυσιάζοντας την αυτονομία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ο κ Ντομινίκ Στρος Καν ακόμη και απρόσκλητος από τον Έλληνα πρωθυπουργό θα ερχόταν ούτως ή άλλως στην Αθήνα. Πόσω μάλιστα προσκεκλημένος.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΠΙΝΘΟΥΡΑΚΗΣ από το ΒΗΜΑ

ΑΛΑΒΑΝΟΙ !...

ΑΚΟΥΣΤΕ ΄ΔΩ, ΡΕ ΔΕΞΙΟΥΡΕΣ !...

Ποιοι νομίζετε πως είσαστε και ποιοι νομίζετε πως γίνατε, ρε δεξιούρες του κερατά και τολμάτε να δίνετε εντολές και παραγγελιές ; Από πότε εξυγιανθήκατε από το εγκληματικό σας παρελθόν, από τις πολιτικές της διασπάθισης των πόρων του ελληνικού λαού, του εκτροχιασμού των ελλειμμάτων και του χρέους και αποκτήσατε το δικαίωμα να προτείνετε μέτρα και ν΄ απαιτείτε συμπεριφορές, που εσείς – μέχρι πριν ένα χρόνο – ούτε πήρατε, ούτε, καν, σκεφτήκατε να εφαρμόσετε ;

Ο παπαγάλος Μιχελάκης, ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους και αναίδειας, έσπευσε χθες να υπαγορεύσει στο Γ. Παπανδρέου, το τι θα κάνει στη Γερμανία και το τι θα πρέπει να πάρει από την Μέρκελ. Καθοδηγημένος από τον ανεκδιήγητο προϊστάμενό του (που τον μάζεψε από τα αζήτητα και τον μοστράρισε στο γυαλί…), δεν αρκέστηκε στο τι θα πρέπει να ζητήσει ο έλληνας πρωθυπουργός, αλλά περιέγραψε και το τι θα πρέπει να πάρει ! Τέτοια απαίτηση, δηλαδή…
Τώρα που παίζονται τα πάντα, τώρα που ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να δοθούν μακρόχρονες και βιώσιμες λύσεις στα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας, μέσα από αποφάσεις και μέτρα της Ε.Ε., τώρα βρήκαν οι δεξιούρες να σηκώσουν παντιέρα και να εξαπολύσουν την πιο σκληρή και πιο λυσσασμένη επίθεση εναντίον του.

Σέρνοντας μαζί τους τη διαχρονική ρεβανσιστική νοοτροπία τους και την παροιμιώδη εμπάθεια της παράταξής τους, αφιερώνουν την όποια δραστηριότητά τους στην υπονόμευση του κυβερνητικού έργου για το ξεπέρασμα της κρίσης. Εύχονται και ποντάρουν στην αποτυχία του Παπανδρέου και στην επέλευση της χρεοκοπίας, για να βγουν και να την χρεώσουν σ΄ αυτόν και το ΠΑΣΟΚ, ενώ (θα) είναι, (αν τελικά επέλθει) το δικό τους δημιούργημα, το τραγικό και θλιβερό αποτέλεσμα των δικών τους κυβερνήσεων και των δικών άφρονων πολιτικών.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Είναι τόσο μεγάλη η εθελοτυφλία τους, ώστε νομίζουν πως οι διαμαρτυρίες, οι αντιδράσεις, οι κάθε είδους κινητοποιήσεις του λαού και των εργαζόμενων ενάντια στην σκληρή πολιτική της λιτότητας, αποτελούν, ταυτόχρονα, αποδοχή και επιβράβευση του δικού τους κόμματος, των δικών τους στάσεων και πολιτικών.

Οι επίγονοι του Καραμανλή, του Ρουσόπουλου, του Αλογοσκούφη και του Παπαθανασίου, θεωρούν πως επειδή άλλαξαν γραφεία και σήμα εξαγνίστηκαν από τις αμαρτίες τους, που οδήγησαν τη χώρα και την οικονομία στα πρόθυρα της κατάρρευσης κι ότι μπορούν να το παίζουν κριτές, τιμητές και …παραγγελιοδόχοι. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την περιφρόνηση και το φτύσιμο του ελληνικού λαού, που εκφράζεται σε κάθε ευκαιρία κι αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο αγκυρόβολημά τους στην περιοχή του 20%, ακόμα και ως αντιπολίτευση !

ΚΑΛΟΠΙΑΣΜΑΤΑ !...

MAIL ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ !...

Βρέθηκα χθες το απόγευμα στο Humboldt-Universität , στο Βερολίνο, για να παρακολουθήσω την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου, μαζί με εκατοντάδες άλλους γερμανούς και έλληνες πολίτες. ΄Ηταν μια μεστή και ενδιαφέρουσα ομιλία για τα ζητήματα της ΄Ενωσης και το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Ο έλληνας πρωθυπουργός καταχειροκροτήθηκε από το κοινό, για τις ιδέες του και τις προτάσεις του.

Μπαίνοντας, αργά το βράδυ στα ελληνικά sites, όπως κάνω τακτικά, με έκπληξη διάβασα την είδηση για «επεισόδια που δημιουργήθηκαν στην ομιλία Παπανδρέου στο Βερολίνο», ενώ εξοργίστηκα με ορισμένα δημοσιεύματα, που περιέγραφαν, τάχα, «διακοπή της ομιλίας από έλληνες και γερμανούς φοιτητές» και άλλα φανταστικά γεγονότα.

Στο προαύλιο του Πανεπιστημίου ήταν από νωρίς, δέκα με έντεκα, όλοι – όλοι, περιθωριακοί τύποι και προσπαθούσαν να κάνουν φασαρία για να προσελκύσουν την προσοχή των προσερχόμενων στο Πανεπιστήμιο για την ομιλία, πλην όμως κανείς δεν τους έδινε σημασία.
Λίγο πριν την ομιλία και ενώ ο Παπανδρέου είχε εισέλθει στην αίθουσα, μια ομάδα απ΄ αυτούς (τέσσερα άτομα) φάνηκε στην είσοδο κι άρχισε να φωνάζει, στα ελληνικά, συνθήματα κατά της ελληνικής κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ο πρωθυπουργός αφού με κατευναστικές χειρονομίες προκάλεσε, προσωρινά, το σταμάτημό τους, ζήτησε να στείλουν έναν εκπρόσωπό τους στην αίθουσα για να κάνει διάλογο μαζί του, στα θέματα που έχουν να βάλουν. Οι τύποι, όμως, αφού ξανάριξαν δυο – τρία συνθήματα, έστριψαν και τόβαλαν στα πόδια, δείχνοντας σε όλους, πως η στημένη αποστολή τους είχε ολοκληρωθεί !

Αυτό το στημένο και μάλλον πληρωμένο «επεισόδιο», που κατέληξε σε φιάσκο και πέρασε απαρατήρητο, πήρε έκταση στα ελληνικά μέσα και οδήγησε και κάμποσους επαγγελματίες σχολιαστές να βγάλουν τη χολή τους, λερώνοντας με τις βρωμιές τους το διαδίκτυο. Να πω ντροπή ; Μα για να ντραπεί, κανείς, θα πρέπει νάχει τσίπα, που, δυστυχώς, σε μερικούς δεν υπάρχει !...

Τρίτη 22/2 – Wedding/ Mitte, Berlin
NICK TSILIMPRAS

ΕΓΩΪΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΨΙΑ !...

Το σημαντικότερο, ίσως το μοναδικό κίνητρο για τη μεγέθυνση των επιχειρήσεων είναι η υπέρμετρη φιλοδοξία και ο εγωισμός των επιχειρηματιών. Χωρίς αυτά τα ψυχολογικά "ελαττώματα" κανείς δεν έγινε μεγάλος επιχειρηματίας. Αυτά τα ίδια όμως είναι που στη συνέχεια ευθύνονται και για την καταστροφή των μεγάλων επιχειρηματιών.

Η απόρριψη της πρότασης της Εθνικής από τη διοίκηση της Alpha, δύσκολα μπορεί να τεκμηριωθεί με οικονομικά κριτήρια. Η μόνη ερμηνεία που ευσταθεί, είναι ψυχολογική.
Κάποιοι λένε ότι “δεν μπορεί να πουληθεί η Alpha προς 5,8 ευρώ ανά μετοχή". Μα δεν πωλείται, ανταλλάσσεται με μετοχές της Εθνικής οι οποίες αξίζουν σήμερα μόνο 7,5 ευρώ. Συνεπώς ο μέτοχος της Alpha έχει και πάλι το περιθώριο ανόδου από τις μετοχές της Εθνικής που θα πάρει. Άρα αυτό το επιχείρημα της ιστορικά χαμηλής τιμής δεν ευσταθεί αφού και η μετοχή της Εθνικής βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλές τιμές.

Εξάλλου, τέτοιου είδους συμφωνίες γίνονται μόνο σε εποχές χαμηλών τιμών και εξωτερικής πίεσης. Δεν υπάρχει περίπτωση όταν οι τιμές των μετοχών είναι στα ύψη, όταν τα υπερβολικά ακριβοπληρωμένα στελέχη των διοικήσεων μετράνε ποιός έχει το μεγαλύτερο κότερο και όταν ο εγωισμός εκτοξεύεται από το ταβάνι σαν πύραυλος, να γίνει καμία σημαντική και σοβαρή συμφωνία όπως είναι αυτή που προτείνει η διοίκηση της ΕΤΕ στην Alpha.

Το δεύτερο “επιχείρημα” –που διαρρέεται ανεπισήμως αφού επισήμως δεν υπάρχει καμιά εξήγηση - οτι μια βελτίωση του τιμήματος της τάξης του 10% θα έλυνε το πρόβλημα, είναι προφανώς αστείο. Το 10% ποτέ δεν ήταν λόγος να μην γίνει μια συναλλαγή και ειδικά σε αυτή την περίπτωση, που η άνοδος της τιμής των μετοχών θα προσφέρει αυτόματα πολύ υψηλότερο κέρδος στους μετόχους. Αντίθετα, αν δεν γίνει το deal, οι μέτοχοι της Alpha έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το τρίτο “επιχείρημα” που διαρρεέται εντέχνως, είναι ότι αν γίνει haircut στα ομόλογα του δημοσίου, η Alpha θα χάσει λιγότερα απο όσα η Εθνική, αφού η Εθνική έχει πολύ περισσότερα ομόλογα απο την Alpha. Συνεπώς δεν συμφέρει τους μετόχους της Alpha αυτή η συμφωνία, σε περίπτωση Haircut.
Η αλήθεια είναι οτι πράγματι η Εθνική έχει πολύ περισσότερα ομόλογα και θα χάσει πολύ περισσότερα λεφτά. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι αν γίνει haircut, ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα θα περάσει στα χέρια του Δημοσίου και οι σημερινοί μεγαλομέτοχοι της Alpha θα εξαφανισθούν.

Η Εθνική θα είναι η μόνη τράπεζα που τελικά θα υπερισχύσει, παρά τις πολύ μεγάλες απώλειες από αυτή την ιστορία – αν γίνει haircut. Το λογικό λοιπόν θα είναι οι μέτοχοι της Alpha, αν εκτιμούν ότι θα γίνει το haircut, να σπεύσουν να ανταλλάξουν τις μετοχές τους με μετοχές της Εθνικής και μάλιστα με μεγάλο κέρδος όπως τους προτείνεται σήμερα.
Αν δεν δεχτούν την πρόταση της Εθνικής, οι μέτοχοι της Alpha θα πρέπει να βάλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη για να κάνουν αύξηση κεφαλαίου και να επιστρέψουν τα 900 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο, παίρνοντας πίσω τις προνομιούχες μετοχές που πήρε το Δημόσιο για να ενισχύσει την Alpha.
Αν δεχτούν την πρόταση δεν χρειάζεται να κάνουν αύξηση κεφαλαίου, αλλά θα κάθονται και θα απολαμβάνουν την αύξηση της τιμής της μετοχής τους. Η διοίκηση της Εθνικής εκτιμά (υπερβολικά ίσως) ότι το κέρδος των μετόχων της Alpha θα είναι συνολικά της τάξης του 60-70% και ότι η νέα υπερτράπεζα που θα δημιουργηθεί θα είναι σε θέση να καλύψει πλήρως ακόμη και το ενδεχόμενο ενός γενναίου haircut.

Σε κάθε περίπτωση οι εξηγήσεις από τη διοίκηση της Alpha, γιατί απέρριψε μια τόσο δελεαστική πρόταση, πρέπει να δοθούν. Αλλιώς θα μείνουμε με την εντύπωση οτι ο μόνος λόγος της απόρριψης είναι ένας ιδιότυπος και ανεξήγητος εγωισμός και υπεροψία ορισμένων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της, που θεωρούν ότι πρέπει και να τους πληρώσουν όλοι οι άλλοι και να τους πουν και “ευχαριστώ”.
Αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που πριν από δέκα χρόνια, τα ίδια ακριβώς πρόσωπα, απέρριψαν ανάλογη πρόταση της Εθνικής τράπεζας για συγχώνευση.

Του Γρηγόρη Νικολόπουλου από το REPORTER.GR

ΔΟΥΛΕΨΤΕ ΚΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ !...

Ευτυχώς τα γεγονότα ήρθαν έτσι, και τα σημαντικά, βρίσκονται μπροστά κι απαιτούν τη συνεχή ενασχόληση και παρέμβαση του πρωθυπουργού, με αλλεπάλληλα ταξίδια και επί τόπου επισκέψεις στις ευρωπαϊκές χώρες. Οι θιασώτες της προσφυγής στις πρόωρες κάλπες δεν μπορούν να ελπίζουν στη διακοπή αυτού του προγράμματος, ούτε προλαβαίνουν να υλοποιήσουν την επιδίωξη για κήρυξη εκλογών στο 18μηνο με λίστα. Οι προθεσμίες φεύγουν, σε λίγες ημέρες. Ευτυχώς !...
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, σήμερα, η Ελλάδα είναι πρόωρες εκλογές και είσοδό της σε μια νέα πολιτικάντικη αντιπαράθεση, πέρα από την ουσία και τα πραγματικά προβλήματα. ΄Ισως και να επρόκειτο για την τελευταία πράξη του δράματος, μια τέτοια εξέλιξη !...

Το βασικό οικονομικό, πολιτικό και εν πολλοίς υπαρξιακό ζήτημα, για τη χώρα, έχει τεθεί, εξελίσσεται και αντιμετωπίζεται, από τον καθένα, ανάλογα με τα λόγια του και τις πράξεις του : η αποτροπή της χρεοκοπίας και η δημιουργία των προϋποθέσεων για μια νέα πορεία ανάπτυξης. Είναι ο διττός στόχος, που δεν παίρνει αμφισβήτηση.
Η επανάκριση της κυβέρνησης από το λαό στο μέσον (κι όχι ακριβώς) της θητείας της, με όλα τα μέτωπα ανοιχτά, όλα τα σκληρά μέτρα σε εφαρμογή και χωρίς, ακόμα, τα όποια αποτελέσματα χειροπιαστά, είναι μια διαδικασία περιττή και εφ΄ όσον πρόκειται για αυτοπροωθούμενη (από κυβερνητικής πλευράς) είναι μια απόπειρα αυτοκτονίας με βέβαιο το μοιραίο !

Ο ελληνικός λαός, περιμένει να δει τους καρπούς και την απόδοση των όποιων μέτρων έχουν παρθεί, περιμένει να δει την καλυτέρευση της οικονομίας, τη μείωση των ελλειμμάτων, την επαναφορά των θετικών δεικτών ανάπτυξης, την πτώση του πληθωρισμού, τη αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, περιμένει να υπάρξει αντίστροφη πορεία στις αμοιβές.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ο κυβερνητικός, ο φίλος, ο οπαδός και ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αυτά τ΄ αποτελέσματα προσδοκά για να επιβεβαιώσει την επιλογή και την υποστήριξή του, βγαίνοντας και λέγοντας, πως «ναι πάρθηκαν σκληρά μέτρα, αλλά ήταν για καλό και, να, απέδωσαν ... Η Ελλάδα γύρισε σελίδα !...».
Τώρα, στη μέση της όλης υπόθεσης, χωρίς αποτελέσματα και με τις προβλέψεις απροσδιόριστες έως αρνητικές, ποιος να βγει να υποστηρίξει την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ και τι να πει ; «Ξαναψηφίστε το για να πάρει νέα μέτρα, χειρότερα ?...».

Καλά θα κάνουν, λοιπόν, οι όποιοι ακροβάτες, ασκούμενοι επί χάρτου, αποκομμένοι από την κοινωνία και τα συμβαίνοντα στο εσωτερικό της, να σταματήσουν τα παιχνιδάκια τους και να αφοσιωθούν στη δουλειά τους και μόνο. Αρκετές μαλακίες έχουν κάνει ως σήμερα, αρκετή ανακατωσούρα και θολούρα έχουν προκαλέσει με τις ιδέες και την συμπεριφορά τους, ίσως ο Πρόεδρος, στον ανασχηματισμό που θα κάνει, μόλις, η τρέχουσα, κρίσιμη, συγκυρία (με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις) περάσει, θάπρεπε να τους δείξει την πόρτα της εξόδου, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τα ηγετικά κομματικά όργανα !...

Ο ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΝΤΕΡΜΠΥ !...

Αν όσα συνέβησαν στο Καραϊσκάκη το βράδυ του Σαββάτου είχαν περιοριστεί στα διαιτητικά εγκλήματα Καλόπουλου, Τρύφωνα και Σαραϊδάρη, τότε ίσως η σημερινή κουβέντα να είχε μικρότερη αξία. Το μεγαλύτερο έγκλημα για όλους όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό έγινε μετά τη λήξη του αγώνα. Πρώτα με το ντου στους παίκτες του Παναθηναϊκού και έπειτα με το πρωτοφανές παραλήρημα από πρόεδρο μεγάλης ομάδας που συνέβη στη μικτή ζώνη, στα αποδυτήρια και μπροστά στις κάμερες.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπήκε στο ποδόσφαιρο με τυμπανοκρουσίες από ουδέτερα και φίλα προσκείμενα Μέσα και η πορεία του έχει αποδειχθεί ανεξέλεγκτη. Σήμερα είναι ο παράγοντας που επιτίθεται σε αντιπάλους παίκτες, που δηλώνει ότι «σήμερα κέρδισε το ποδόσφαιρο» έπειτα από τη σφαγή των αμνών που συνοδεύτηκε από ξύλο στους φιλοξενούμενους! Είναι ο πρόεδρος που δεν τολμά να καταδικάσει τα γεγονότα όπως έκανε ο αξιοπρεπέστατος και ποδοσφαιράνθρωπος Ερνέστο Βαλβέρδε, αλλά μιλάει για «πέντε ανθρώπους που μπήκαν να πανηγυρίσουν τον τίτλο».

Είναι εκείνος που φωνάζει σε έναν ποδοσφαιριστή που έχει τη… φούρια του (καλώς ή κακώς δεν έχει σημασία) ότι «σε γαμ… με», που το επαναλαμβάνει στον Τζόρβα, που δείχνει, όπως ορθά έγραψε ένας φίλος του Ολυμπιακού σε χθεσινό του μήνυμα στο gazzetta, έτοιμος να ξεπεράσει τον Τσουκαλά, ο οποίος τουλάχιστον είναι και αυθεντικός…

Όσοι ήταν μπροστά στον Μαρινάκη την ώρα των δηλώσεων μιλούν για έναν άνθρωπο που «φωνάζει» πως θυμίζει… Γκοβού. Δικαιολογείται; Σαφέστατα και όχι.

Οι δηλώσεις του στην ουσία αποτελούν την επιβράβευση όσων μπήκαν μέσα. Και την πανηγυρική διάψευση της προσπάθειάς του για πάταξη της βίας.

Όσα συνέβησαν στην Τούμπα και καταλόγισαν οι παρόντες, φαίνονται πια πως δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας όπως πίστεψε η πλειονότητα.

Σε ένα κράτος που βουτάει ετσιθελικά μισθούς, κόβει επιδόματα, συντάξεις, δεν χρειαζόμαστε και παράγοντες με αυτούς του είδους τις «αρχές».

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Είναι βέβαιο ότι αυτό το άρθρο θα βρει αρκετούς αντιμέτωπους. Είναι οι ίδιοι που καθημερινά επιχειρούν να φιμώσουν οποιονδήποτε έχει αντίθετη άποψη με εκείνη του Μαρινάκη.

Το βράδυ του Σαββάτου ο μεγάλος χαμένος δεν ήταν ούτε ο (κάθε) Καλόπουλος ούτε ο (κάθε) Τρύφωνας. Οι διαιτητές έρχονται και παρέρχονται.

Ο μεγάλος χαμένος ήταν εκείνος που έβαλε εκατό ζεστά εκατομμύρια το περασμένο καλοκαίρι και δεν υπολογίζει κανένα κόστος μπροστά στην προσπάθεια να πάρει ένα ποσοστό από αυτά πίσω. Ο Μαρινάκης γελοιοποιήθηκε μπροστά στα μάτια όλης της Ελλάδας με όσα έγιναν, αλλά και με όσα δήλωσε.

Από έναν νέο άνθρωπο περιμέναμε πάθος, ένταση, επενδύσεις, καθαρά χέρια. Σήμερα είναι το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγή. Αρκετούς τέτοιους είχαμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θέλουμε κι άλλους, «δυνατότερους», που θα υπενθυμίζουν τους νόμους της ζούγκλας.

Από το Gazzetta.gr

ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ !...

Δεν ήταν η πρώτη, ούτε θάναι η τελευταία φορά, που οι τραπεζίτες βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από κάθε άλλο. Μπουκωμένοι στο πρόσφατο παρελθόν με τα υπερκέρδη των ληστρικών επιχειρήσεών τους και καλοταϊσμένοι τα τελευταία χρόνια από τις ασύλληπτες κρατικές ενισχύσεις, έχουν οχυρωθεί στα προνόμιά τους κι έχουν επαναπαυθεί στη φροντίδα της πολιτικής εξουσίας, ώστε να τους φαίνεται τελείως άβουλο και αταίριαστο στις επιδιώξεις τους, το όποιο βήμα παραχώρησης κεκτημένων τους.

Οι της κυβέρνησης έχουν εκτεθεί αρκετές φορές, όχι μόνο με τα κανακέματα, αλλά και με τις προτροπές τους προς τους φαγάνες του τραπεζικού συστήματος κι απ΄ ό, τι φαίνεται, ούτε μυαλό έχουν βάλει, ούτε τροπάριο αλλάζουν.

Δεν θέλει, δα και μεγάλη σκέψη, η διαπίστωση πως αυτοί που ελέγχουν τις ιδιωτικές τράπεζες είναι το αφάν κατέ της ελληνικής μεγαλοκαπισταλιστικής τάξης και της οικονομικής ολιγαρχίας και πως, εκτός από τον τομέα των τραπεζών, δραστηριοποιούνται και τα «βγάζουν» και από μια σειρά άλλων κλάδων, έχοντες μεταξύ τους ένα μακροχρόνιο και σκληρό ανταγωνισμό. Από πού ως πού, θα τα βρούνε και θα συμπεθεριάσουν στο χώρο των τραπεζών ;

Ούτε θέλει ιδιαίτερες γνώσεις για να υπολογίσει, κανείς, πόσο άνετα νοιώθει ο καθένας μεγαλομέτοχος τράπεζας, αραχτός στην πολυθρονάρα του και στη χλίδα του, με τους πολιτικούς να του τα δίνουν αβέρτα, τους ΜΜΕδες να του τα λιβανίζουν αδιάκοπα και τους οικονομολογούντες να πλασάρουν τον τρόμο μη τυχόν και πάθουν τίποτα οι τράπεζες !

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι κάστες, δε, που ο κάθε τραπεζίτης – αφέντης, έχει δημιουργήσει και συντηρεί γύρω του, είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εμποτισμένες με την πάση θυσία διατήρηση των status quo, λογαριάζοντας και υπολογίζοντας, κάθε φορά, κάθε επί μέρους συμφέρον και προνόμιο.

Προς τι λοιπόν, οι ανώφελοι, κάθε τόσο πανηγυρισμοί και προς τι οι δηλώσεις – μαλακίες, των του ΥΠΟΙΚ, για «θετική εξέλιξη» και «αλλαγή κλίματος» κλπ… κλπ… ;

Αυτό, που ο Παπακωνσταντίνου λέει κατ΄ ιδίαν, πως, δηλαδή, η κυβέρνηση και ειδικά ο ίδιος (ως υπουργός Οικονομικών) έχει τους τραπεζίτες στο χέρι, λόγω των υπέρογκων κρατικών ενισχύσεων, που έχουν πάρει, ισχύει ή δεν ισχύει ;

Αν ισχύει, τότε γιατί δεν τους πιέζουν και δεν τους εκβιάζουν, ώστε να κάνουν κάποιο βήμα προς την κατεύθυνση που – η κυβέρνηση – θέλει ; Αν δεν ισχύει, τότε γιατί δεν σταματάνε τα παραμύθια και τα ρεζιλέματά τους ;

Πέρα, λοιπόν, από τις φανφάρες, τις ντρίπλες και τις κόνξες, οι μεγαλοτραπεζίτες συνεχίζουν απτόητοι και απείραχτοι τα φαγοπότια τους, (μάλλον κρυφά από τον …Πάγκαλο, που δεν τους …βλέπει και δεν τους καρφώνει…) κι εκείνο που έχει την ουσιαστική σημασία του, είναι το γεγονός, πως στις ερχόμενες μέρες η κυβέρνηση και ειδικά ο Παπακωνσταντίνου, θα τους κάνουν ένα ακόμα δώρο : μια νομοθετική ρύθμιση της πλήρους ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στις τράπεζες, μια ρύθμιση που τόσο πολύ τη θέλουν και την επιδιώκουν !

Το τελικό «γαμώτο» έγκειται στο ό, τι, αυτή η νέα αντιλαϊκή, αντεργατική και κάθετα αντισυνταγματική νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνηση, θα γίνει με την επίκληση του «δημοσίου συμφέροντος» εξ αιτίας των τεράστιων επιχορηγήσεων (70 και πάνω δισ. €), που έχει δώσει το κράτος στις τράπεζες !!!

ΑΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !...

Η πρόσφατη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ παρουσιάζει την ελληνική οικονομία σαν μία γερμανική μηχανή αυτοκινήτου, που έχει μπλοκάρει. Η δε λύση που προτείνεται ακούγεται ιδιαίτερα ασυνήθιστη: για να ξεμπλοκάρει η μηχανή, πρέπει να πουλήσουμε μέρος της βενζίνης...!

Είναι πέραν κάθε αμφιβολίας ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος αποπληρωμής των δανείων από την αξιοποίηση των παραγωγικών πηγών της εθνικής μας οικονομίας. Είναι μονόδρομος. «Αξιοποιώ» σημαίνει εκμεταλλεύομαι τη δυνατότητα που μου παρέχει κάτι (π.χ. η ακίνητη περιουσία του κράτους), για να αποκομίσω τη μεγαλύτερη δυνατή απόδοση, τα βέλτιστα οφέλη. Πράγμα που σημαίνει ότι, δρώντας υπεύθυνα, συστηματικά και βάσει σχεδιασμού, προβαίνω στις ενέργειες εκείνες που απαιτούνται, έτσι ώστε να δημιουργηθεί υπεραξία.

Ο ντόρος γύρω από τη δημόσια ακίνητη περιουσία έχει να κάνει με το ότι το ελληνικό κράτος κατέχει –ευτυχώς ακόμη!– μια πλούσια πηγή εσόδων: Την αναξιοποίητη τεράστια ακίνητη περιουσία του που όχι μόνο δεν αποδίδει στο βαθμό των δυνατοτήτων της, αλλά –πιασμένη στο δίχτυ της κρατικής αδιαφορίας και της διαπλοκής– επιβαρύνει το Δημόσιο (βλέπε μισθώματα και έξοδα συντήρησης δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών).

Πουλώντας την ακίνητη περιουσία του και, εν γένει, τους αναξιοποίητους πόρους του Κράτους, μπορεί βέβαια να λύσουμε βραχυπρόθεσμα –και μόνον ως ένα βαθμό– το κεφαλαιακό θέμα των σημερινών δυσβάσταχτων δανειακών μας αναγκών. Και αύριο; Τι θα γίνει αύριο; Πώς θα είναι τα πράγματα την επόμενη μέρα;

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης είναι το κράτος. Αυτό έχει και καλά και κακά. Αν όμως θέλουμε όντως να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία για να λύσουμε τα προβλήματά μας –όπως, άλλωστε, έγινε ήδη σε άλλες Ευρωπαϊκές και μη χώρες–, η νοοτροπία μας πρέπει να αλλάξει. Υπάρχουν διεθνώς αποδεκτές πρακτικές που, ωστόσο, για να εφαρμοστούν στη χώρα μας πρέπει να υπάρξει ένα Κοινό Πλαίσιο Αξιών, πάνω στο οποίο θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε και ως Κράτος και ως Κοινωνία.

Αν δεν ολοκληρωθεί ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο αξιοποίησης της Δημόσιας Ακίνητης Περιουσίας με άξονα τους πυλώνες της Αειφόρου Ανάπτυξης, δεν θα μπορέσουμε ούτε να βγούμε από την κρίση, ούτε και να βάλουμε τις βάσεις για εξυγιάνουμε την παθογένεια του συστήματός μας. Το μόνο που θα «καταφέρουμε» θα είναι να λάβουμε μέτρα που θα απομακρύνουν την αποφασιστική και ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων μας.

Του Αλέξανδρου Περετζή από το CAPITAL.GR

ΒΑΣΤΑ... ΠΡΟΕΔΡΕ !...

ΠΡΩΤΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΛΟΚΑ !...

Ο φετινός χειμώνας έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Η κυριότερη, ότι μιλάμε για τον πρώτο χειμώνα των Ελλήνων στη μετά το Μνημόνιο εποχή. Η ζωή μας έχει αλλάξει άρδην και αυτό το αντιλαμβανόμαστε σε κάθε πτυχή ή έκφανση της καθημερινότητάς μας. Στην τσέπη μας, στο χώρο εργασίας μας, στην ψυχολογία μας, ακόμη και στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Είναι καταλυτική.
Παρ' όλα αυτά, δεν είναι η μοναδική ιδιαιτερότητα που έχει σημασία να επισημανθεί. Δεν έχει, ενδεχομένως, συνειδητοποιηθεί ακόμη από το ευρύ κοινό, αλλά -για σκεφτείτε- ο φετινός χειμώνας είναι ο μοναδικός, ίσως, τα τελευταία σχεδόν 15 έτη, στη διάρκεια του οποίου οι μετακινήσεις των φυσικών προσώπων και των εμπορευμάτων δεν παρεμποδίστηκαν ούτε για? 10 λεπτά, λόγω αγροτικών κινητοποιήσεων. Όχι ότι δεν έγινε προσπάθεια. Αυτή τη φορά όμως τα δεδομένα δεν ήταν ίδια. Έλλειπε ο νομιμοποιητικός «μανδύας», που θα μπορούσε να τις δικαιολογήσει στα μάτια της κοινωνίας.

Ο νόμος των μπλόκων στις εθνικές οδούς, το «κόψιμο» της Ελλάδας στα δύο και η απομόνωσή της από την υπόλοιπη Ευρώπη, απέτυχαν. Και παρότι -για να εξηγούμαι- προέρχομαι από αγροτική οικογένεια, νομίζω ότι ορθώς δεν βρήκαν απήχηση στις τάξεις του αγροτικού πληθυσμού.
Και για να εξηγούμαστε: Είναι αλήθεια ή όχι ότι για πρώτη χρονιά οι καλλιεργητές είχαν λάβει την προκαταβολή για τις επιδοτήσεις έως τα μέσα Δεκεμβρίου; Είναι αλήθεια ή όχι ότι την περυσινή παραγωγή βαμβακιού, σιταριού και αραβόσιτου την πούλησαν σε τιμές που δεν μπορούσαν ούτε να φανταστούν όταν έκαναν τη σπορά;
Είναι αλήθεια ή όχι ότι η επιστροφή του ΦΠΑ αυξήθηκε σε 11% από 7% και (μολονότι εκείνοι ζητούν να πάει στο 15%) αποτελεί μια «γενναία» κίνηση εν μέσω της κρίσης, όπως τους είπε και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Σκανδαλίδης; Και βέβαια μπορεί να μην έχει ληφθεί ακόμη κάποια οριστική απόφαση, αλλά είναι αλήθεια ότι συζητείται και μάλιστα σοβαρά με το υπουργείο Οικονομικών ρύθμιση για το αγροτικό πετρέλαιο.

Ένας άλλος σοβαρός λόγος για τον οποίο οι κινητοποιήσεις των αγροτών «ξεφούσκωσαν» πριν καν κλιμακωθούν, είναι ότι και οι ίδιοι έδειξαν μια ωριμότητα στην αντιμετώπιση της κατάστασης μέσα σε αυτή την εξόχως δύσκολη συγκυρία για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το χειρότερο δε για τους αγρότες, είναι ότι θα ξεσηκώσει με βεβαιότητα θύελλα αντιδράσεων στις τάξεις των άλλων κοινωνικών ομάδων. Ως εκ τούτου δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι «πράσινοι» αγροτοσυνδικαλιστές του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου και των Νέων Αγροτών είπαν από την αρχή ότι δεν συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Και οι «γαλάζιοι» του θεσσαλικού κάμπου, επίσης, είχαν διαβλέψει έγκαιρα ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση και πολλοί από αυτούς δεν βγήκαν καν στο προσκήνιο, ενώ η αποτυχία είχε διαφανεί και από τις κινητοποιήσεις των «κόκκινων» της ΠΑΣΥ, οι οποίες δεν είχαν καθόλου κόσμο.

Γι' αυτό, άλλωστε, και περιορίστηκαν σε συμβολικούς αποκλεισμούς υποκαταστημάτων του ΕΛΓΑ και της ΑΤΕ σε Λάρισα, Καρδίτσα, Φάρσαλα, Χαλκηδόνα, κ.λπ. Μοναδική περίπτωση κίνησης «κόντρα στο ρεύμα» αποτελεί αυτή των αγροτών των Σερρών, οι οποίοι έως και τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι σειρές, εξακολουθούσαν να έχουν παραταγμένα εκατέρωθεν του δρόμου τα τρακτέρ τους στον κόμβο του Πετριτσίου.
Πρόθεσή τους ήταν να κινηθούν στο μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα και να επαναλάβουν τις περυσινές κινητοποιήσεις όταν είχαν αποκλείσει την είσοδο και έξοδο των φορτηγών οχημάτων από και προς τη Βουλγαρία. Δεν τα κατάφεραν, όμως, διότι η αστυνομία δεν τους επέτρεψε να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Η απόδοση στοιχειώδους δικαιοσύνης, ωστόσο, επιβάλλει, εκτός από την κριτική στη στάση των αγροτών, να καυτηριαστεί και η στάση του αστυνομικού διευθυντή των Σερρών και της αστυνομίας εν γένει. Η απόφαση να απαγορευθούν οι πορείες, οι συναθροίσεις, αλλά και η κυκλοφορία των αγροτικών μηχανημάτων στο οδικό δίκτυο του νομού Σερρών -επί της ουσίας κι όχι μόνο για τον τρόπο διατύπωσής της- θυμίζει άλλες εποχές που κανείς δεν θέλει να θυμάται σε αυτό τον τόπο.
Οι λεκτικές φιοριτούρες που επιστρατεύτηκαν να δικαιολογήσουν όλα όσα έγιναν δεν φθάνουν. Γιατί στο βωμό της δημοκρατίας, δεν μπορεί να θυσιάζονται θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα όπως αυτό της κίνησης, της διαμαρτυρίας, ή αύριο της απεργίας, στη λογική της προληπτικής δράσης. Ακόμη κι αν είναι για μπλόκα.

Τόγραψε ο Λεωνίδας Λιάμης στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΛΑΣ !...

Λοιπόν, για να τελειώσουν τα ψέμματα και να ξεβρακωθούν οι ψεύτες του δεξιού συναπαντήματος πατήστε να διαβάσετε ΕΔΩ !
Στις 7 Ιουλίου 2010 ο Σαμαράς παρουσίασε το λεγόμενο πρόγραμμά του για την Οικονομία και στις 10, τρεις μέρες μετά, ο εξ απορρήτων του, μυστικοσύμβουλός του, ο πολυσχιδής και, πολιτικά, πολυταξιδευτής, (εγώ τον γνώρισα ως στέλεχος του "Ρήγα Φεραίου", τη νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού), Χρύσανθος Λαζαρίδης, έγραψε ένα εκτενέστατο άρθρο στο οποίο εξηγεί τα πάντα για την "αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας" και την είσπραξη 50 δισ. €, εντός δύο, μόλις ετών.
Διαβάζοντας την πραγματεία Λαζαρίδη, επεξηγηματική των ανακοινώσεων Σαμαρά, λαμβάνουμε μια καθαρή και κατηγορηματική απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα των ημερών : "η αξιοποίηση της κρατικής πριουσίας σημαίνει πώληση ή όχι ?...".

Οι δεξιούρες λύσαξαν να διατυμπανίζουν, πως η δική τους πρόταση, δεν περιλαμβάνει πωλήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων, σε αντίθεση μ΄ εκείνη του ΠΑΣΟΚ, που περιλαμβάνει "ξεπούλημα".
Παρ΄ όλο που η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως το πλήρες και αναλυτικό πρόγραμμα της "αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας" θα διαμορφωθεί και θα γνωστοποιηθεί σε 2 μήνες και παρά το ότι ο πρωθυπουργός, για να δώσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έμφαση στη "μη πώληση κρατικής περιουσίας", προανήγγειλλε νομοθετική ρύθμιση, που θ΄απαγορεύει αυτό το ενδεχόμενο και θα θέτει το όλο ζήτημα στον έλεγχο και την αποφασιστική αρμοδιότητα της Βουλής, τα κρωξίματα των "γαλάζιων" κορακιών συνεχίζονται αμείωτα : "εμείς δεν προτείνουμε πωλήσεις !...".

Ας απολαύσουμε τη …μη πώληση της νεοδημοκρατίας, μέσα από τις γραμμές του άρθρου του κ. Λαζαρίδη :

«…Απ’ αυτά, (Σ.Σ. τα ακίνητα του δημοσίου), τα γνωστά, μη επιχειρησιακά και άμεσα εκμεταλλεύσιμα, τα δύο τρίτα περίπου είναι και «εμπορεύσιμα». Δηλαδή μπορούν να πουληθούν σε μεγάλη τμήματα (με real estate development) όχι ως «μεμονωμένα οικοπεδάκια»…
…Έτσι λοιπόν, «καθαρά» από τέτοιες εκκρεμότητες μπορούν να μπουν για πώληση δημόσια ακίνητα 90-100 δισεκατομμυρίων (αντικειμενικής αξίας)…
…Εν όψει, όμως, μιας προγραμματισμένης πώλησης (εντός τριών ή τεσσάρων ετών), μπορούμε να επιτύχουμε προ-χρηματοδότηση. Είναι το λεγόμενο bridge financing. Γιατί αποτελεί μια «γέφυρα» ρευστότητας, ανάμεσα στη στιγμή που αποφασίζεις να πουλήσεις κάτι και τη στιγμή που εισπράττεις το αντίτιμο της πώλησης…
…Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για ενυπόθηκα δάνεια στα δύο τρία της αξίας των ακινήτων που έχουμε βγάλει για πώληση. Από τράπεζες του Εξωτερικού ή και ελληνικές...
...Έτσι έναντι πώλησης ακινήτων συνολικής αντικειμενικής αξίας 90-100 δισεκατομμυρίων σε τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια (με προσδοκώμενο αντίτιμο εμπορικής αξίας 120-130 δισεκατομμύρια), μπορεί να εξασφαλιστεί μέσα σε ένα χρόνο προχρηματοδότηση (bridge financing) της τάξης των 60-66 δισεκατομμυρίων τουλάχιστον…».

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Και ο πιο αδαής περί τα οικονομικά, μπορεί ν΄ αντιληφθεί αν ο μυστικοσύμβουλος του Αντωνάκη μιλάει για πώληση ή όχι !

Ξαναπροτρέπουμε να διαβαστεί, (ΕΔΩ...), ολόκληρο το άρθρο του Λαζαρίδη "Η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, στην πρόταση Σαμαρά" για να γίνει σαφές και κάτι άλλο, επίσης ...ξεβρακωτικό της, σημερινής, δεξιάς προπαγάνδας, ότι, δηλαδή, τα έσοδα των 50 δισ. € θα προέλθουν από άλλου είδους αξιοποιήσεις κι όχι από πωλήσεις : από την εκμετάλλευση με μακροχρόνια μίσθωση, leasing, ΣΔΙΤ κλπ, μπορεί, γράφει ο Χρύσανθος, να υπάρξουν, μόλις, μέχρι 5 δισ. € το χρόνο...

Προς τι, λοιπόν, οι διαφωνίες, οι διαμαρτυρίες, οι καταγγελίες και η απαίτηση για παραιτήσεις των δεξιόστροφων ; Σίγουρα δεν πρόκειται για ηλιθιότητα, απλά, ως λαϊκιστές του χειρίστου είδους, περνάνε για ηλιθίους τους έλληνες πολίτες και νομίζουν πως μπορούν να τους παραμυθιάζουν !...

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΔΙΣ...

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΙ, ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ !...

Οι μέρες που προηγήθηκαν και ίσως πολλές απ' αυτές που ακολουθούν, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ανάμεσα στις… σοβαρές επαρχίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβιώνει, σχεδόν αλώβητο και ανεξάντλητο σε συλλογικούς παραλογισμούς, το ελληνικό κράτος ως άλλο «γαλατικό χωριό του Αστερίξ» . Ούτε στις μέρες του ΔΝΤ η Ελλάδα δεν μπορεί να συμπεριφερθεί ως… κανονική χώρα. Κι αυτό γιατί, ενώ σχεδόν κανείς από όσους είδαν τις πενιχρές συντάξεις και μισθούς τους να περικόπτονται αδίκως και αδιακρίτως, δεν πήρε τις... κατσαρόλες να βγει στο δρόμο, εκπρόσωποι επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων που άκμασαν -σε βάρος τους, με τη βοήθεια ή την ανοχή του κράτους- να μάχονται έως εσχάτων για τη διατήρηση των κεκτημένων τους.

Οι γιατροί, με το που διανοήθηκε ο Ανδρέας Λοβέρδος να τους πάρει το… συνταγολόγιο (ήτοι το… μπλοκ επιταγών) από τα χέρια ανέλαβαν καθολική δράση για να… προασπίσουν το κοινωνικό αγαθό της υγείας και τα συμφέροντα των ασθενών τους! Κατέλαβαν το υπουργείο Υγείας στην Αριστοτέλους. Αριστο φόντο για τις τηλεοπτικές ανάγκες του αγώνα. Μόνον που έλειπαν οι κομπάρσοι. Τους βρήκαν κι αυτούς στο πρόσωπο ασθενών και ηλικιωμένων που κατέφταναν για να τους γράψουν τα φάρμακά τους. «Δεν με εξυπηρετεί ούτε στον ΟΠΑΔ, ούτε στον ΟΑΕΕ, ούτε στο ΙΚΑ.
Το ιατρείο για να πάρει τα λεφτά από μένα γιατί το ανοίγει;» ρωτούσε γεμάτη ιερή οργή ηλικιωμένη στα σκαλιά του ΙΚΑ Αμαρουσίου κοιτώντας τη λίστα των… λειτουργών του Ιπποκράτη που αρνήθηκαν να την εξυπηρετήσουν για να μην υποταχθούν στα… χθόνια σχέδια του Λοβέρδου κατά των Ελλήνων πολιτών.

Είναι πολλά τα λεφτά

«Χάνουν τα προνόμια. Τα λεφτά που αλλάζουν χέρια είναι πολλά», έλεγε η γ.γ. του υπουργείου Υγείας και γιατρός στο επάγγελμα, Αθηνά Δρέτα, μιλώντας για τους συναδέλφους της που επί 25ετία απολαμβάνουν τη θαλπωρή του συστήματος, συνταγογραφούν φάρμακα αξίας 150.000 ευρώ το μήνα δήθεν κόπτονται για τη μείωση των πόρων για τη δημόσια υγεία. Στο κάδρο και η Ν.Δ από τη μία να τάσσεται διά του εκπροσώπου της κατά της κατάληψης του υπουργείου και από την άλλη ο θωρακοχειρουργός - κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Κ. Μαρκόπουλος επισκεπτόμενος το χώρο να διαπιστώνει ότι δεν επρόκειτο για κατάληψη αλλά για μία… διαρκή συνέλευση!

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ούτε σ' αυτήν την περίπτωση και υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ξέφυγε από την επιζήμια τακτική «καμωνόμαστε ότι αποδοκιμάζουμε, αλλά στην ουσία παρέχουμε στήριξη». Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αφού εξάντλησαν κάθε πιθανό συνδυασμό απεργιακής κινητοποίησης, στράφηκαν σε πιο… μιντιακές μορφές πάλης. Τη μία μέρα έχτισαν με τούβλα λάσπη και γυψοσανίδες την πόρτα του γραφείου του προέδρου του Μετρό και την άλλη «έγραφαν» στους δρόμους της Αθήνας τα νέα «ημερολόγια μοτοσικλέτας» με την μηχανοκίνητη διαμαρτυρία από την Ομόνοια μέχρι την πόρτα του υπουργείου Μεταφορών στο Χολαργό.

Ζητούσαν αναστολή

Στην ίδια πόρτα κατέφτασαν με τα βαρέα οχήματά τους και οι οδηγοί φορτηγών προσφέροντας ένα περίεργο déjà vu καθώς έξι μήνες μετά την ψήφιση για την απελευθέρωση των οδικών εμπορευματικών μεταφορών, ζητούσαν αναστολή της εφαρμογής του μέχρι το τέλος του χρόνου! Οι αγροτοσυνδικαλιστές ετοιμάζονται πυρετωδώς για το ετήσιο happening με τα τρακτέρ στους δρόμους, τα links στα δελτία των 8, τα μπλόκα και τους νέους αστέρες της υπαίθρου.

Ο Κ. Σκανδαλίδης πήρε τους υφυπουργούς του και μετέβη εγκαίρως στα… μέτωπα, τουλάχιστον για να μην ακούσει τη γνωστή επωδό «ο υπουργός αρνείται να μας δει». Εξίσου εγκαίρως αν και με αμφιλεγόμενο τρόπο έσωσε η κυβέρνηση, τον… Προμαχώνα και αποσόβησε, προς το παρόν τουλάχιστον, τον κίνδυνο να μας σέρνει η Βουλγαρία στα κοινοτικά όργανα για παρεμπόδιση ελεύθερης διακίνησης στην Ε.Ε. Στο πλευρό των «δημοκρατικών» αγροτών και στην περίπτωση αυτή ο «γαλάζιος» Κ. Μαρκόπουλου που κάλεσε το Χρ. Παπουτσή να παραιτηθεί για να διορθώσει την… εκτροπή. Κορυφαίες στιγμές παραλογισμού made in Greece προσφέρει και η… Αγρια Κερατέα! Περιπολικά μετατρέπονται σε πυροτέχνημα από τις μολότοφ, ομάδες «ατάκτων» πολιορκούν το αστυνομικό τμήμα και πυροβολούν εναντίον αστυνομικών !

Τέλος, πλείστοι «επαγγελματίες της διαμαρτυρίας» επιχειρούν να προσδώσουν χαρακτήρα κινήματος πολιτών στους «αρνητές» διοδίων και εισιτηρίων. Μόνο που αγνοούν επιδεικτικά τη διάκριση μεταξύ του συντεταγμένου κινήματος από την ανεξέλεγκτη διάχυση της ανομίας !
Τρανή απόδειξη πού και πόσο έχει λοξοδρομήσει το «δεν πληρώνω» ήταν η τελευταία «πράξη αντίστασης» στα διόδια της Γέφυρας Ρίου – Αντίρριου ! Απαίτηση ενός μεγάλου μέρους του συγκεντρωμένου πλήθους… ήταν να παραιτηθεί από την προεδρία της Παναχαϊκής ο Αλέξης Κούγιας! Αντίστοιχα προσφάτως οι οπαδοί του ΠΑΟΚ επαναστάτησαν στο κατεστημένο των «χαμουτζήδων» σηκώνοντας τις μπάρες στα διόδια κατευθυνόμενοι στο Βόλο για το παιχνίδι με την τοπική ομάδα.

Τόγραψε η Κατερίνα Γαλανού στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ !...

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΛΗΡΩΝΕΙ Η Ν.Δ !...

΄Οσοι νομίζουν πως η καχεξία που παρουσιάζει η Ν.Δ. και της σαμαρικής έκδοσης, οφείλεται στα εγκλήματα των γαλάζιων κυβερνήσεων της επάρατης καραμανλικής πενταετίας, κάνουν λάθος. Αυτά, λίγο – πολύ, έχουν καταμετρηθεί, έχουν καταλογιστεί και έχουν ξεχαστεί. Ο ελληνικός λαός δεν είναι βλάκας και ξέρει, πολύ καλά, να παρακολουθεί τα τωρινά δρώμενα και να βγάζει τα συμπεράσματά του.

Το ό,τι στον απόηχο της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησής του, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να προηγείται 5, 6 ακόμα και 7,5 μονάδες και στην εκτίμηση ψήφου να θεωρείται πως μπορεί να βγει με αυτοδύναμη πλειοψηφία, δείχνει περίτρανα το Βατερλώ των επιλογών και της πολιτικής του Σαμαρά, απέναντι στα θεμελιακά προβλήματα της χώρας και της οικονομίας.

Το επίκαιρο θέμα με τα 50 δισ. € της δημόσιας περιουσίας, είναι ενδεικτικό, του πως η γαλάζια κουτοπονηράδα σπάει κόκαλα και του πως ο νέος και άρτι μεταφερθείς στη Συγγρού, θίασος της νεοδημοκρατίας, αποκαλύπτεται και συλλαμβάνεται να επιχειρεί την εξαπάτηση του λαού.

Στα 300 δισ. € υπολόγισε, κατ΄ επανάληψη, την αξία της κρατικής περιουσίας η σαμαρική Ν.Δ. ο δε …σοβαρός αρχηγός της, στη συνέντευξη που έδωσε τον Ιούλιο του 2010 για το οικονομικό πρόγραμμά του, ωρύονταν στη διαπασών πως από την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας μπορεί να προκύψουν, για το κράτος, 50 δις. €, μέσα στα επόμενα …δύο χρόνια !!! «Πρέπει η κυβέρνηση ν΄ αρχίσει αμέσως τις διαδικασίες !...», προέτρεπε ο Αντωνάκης, κουνώντας το δάκτυλο στις κάμερες.

Τις ημέρες που ο Στρος Καν επισκέφτηκε την Αθήνα, συναντήθηκε και με την ηγεσία της Ν.Δ. και κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης ο Σαμαράς και οι μαθητευόμενοι οικονομολόγοι του, του εγχείρησαν κατάσταση με τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, από την «αξιοποίηση» των οποίων, διαβεβαίωναν πως μπορεί να προέλθουν τα 50 δισ. €, πάντα , μέσα στην επόμενη διετία, δηλαδή 2011-2012.

Απ΄ ό, τι φάνηκε ο Στρος Καν, αυτή την κατάσταση την κράτησε και την …αξιοποίησε !...

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Τώρα, λοιπόν, που ανακοινώθηκε ως στόχος της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, το μάζεμα των 50 δις. € σε πέντε χρόνια και στα δύο χρόνια, μόνο 15, η νεοδημοκρατία χάλασε τον κόσμο κι έφτασε να ζητήσει την παραίτηση του Παπακωνσταντίνου, ανακαλύπτοντας αστοχίες, παλινωδίες, ξεπούλημα και πάνω απ΄ όλα αποτυχία της μέχρι σήμερα οικονομικής πολιτικής.
- Μα τα δισ. αυτά, θα πάνε για το χρέος κι όχι για το έλλειμμα, ψελλίζουν κάποιοι από τους εμβρόντητους κυβερνητικούς.
- Το μνημόνιο απέτυχε να αντιμετωπίσει το χρέος, ωρύονται οι γαλάζιοι ξερόλες.
Το μνημόνιο, βέβαια, το έλλειμμα θέλει να ρίξει γι αυτό και επιβάλλει λιτότητα και να δημιουργήσει, μαζί με τις μεταρρυθμίσεις, τις προϋποθέσεις παραγωγής πλεονασμάτων, που θα αρχίσουν να μειώνουν το χρέος.

Δυο μέρες, σχετικοί και άσχετοι, είπαν κι έγραψαν απίθανα πράγματα, ως επικριτές της διαδικασίας – οπερέτας, που ακολουθήθηκε από τρόικα και κυβέρνηση το Παρασκευοσαββατοκύριακο. Φυσικά, οι γαλάζιοι «φωστήρες» στην πρωτοπορία…
Μέχρι πούρθε, χθες βράδυ στο ΣΚΑΙ, ο Μηταράκης και μέσα στην αγαθομουνοσύνη του, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ξεκαθαρίζοντας, πως το νταραβέρι με την «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας προβλέπεται παράλληλα με τα μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων και την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, για να υπάρξει, ξανά, αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας.
΄Αρα, μπαρμπούτσαλα, η επί διήμερον διατυμπανισθείσα νεοδημοκρατική επισήμανση – καταγγελία, πως η εξαγγελία των 50 δις. € έγινε επειδή, τάχα, απέτυχαν οι άλλες πολιτικές, δηλαδή για τα ελλείμματα και τις μεταρρυθμίσεις !

Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά ο Σαμαράς βλέπει τα ποσοστά του μαύρα κι άραχνα, γι αυτό και δεν τολμάει να ζητήσει πρόωρες εκλογές, ενώ οι αθυρόστομοι επισκέπτες του «εξόριστου της Ραφήνας», μεταφέρουν την ανακούφισή του από το γεγονός, πως η παράταξη ζει μέρες χειρότερες κι από τις δικές του !...

ΤΗ ΧΑΣΑΜΕ, ΠΑΛΙ, ΤΗ ΜΠΑΛΛΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΗ !...

Αν κατάλαβα καλά το τελευταίο τριήμερο, το πρόβλημα της μίνι κρίσης που ξέσπασε την Παρασκευή εδραζόταν στο ποιος ανήγγειλε πρώτος το πρόγραμμα πώλησης κρατικής περιουσίας 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015.
Η αλήθεια είναι πως η άσκηση της πολιτικής εξουσίας απαιτεί διαφορετική τεχνική από την άσκηση της λογιστικής. Στην πολιτική οι συμβολισμοί ενίοτε παίζουν σημαντικότερο ρόλο από τις αποφάσεις αυτές καθ’ αυτές...

Στο σημείο αυτό κανένας Έλληνας δεν ένιωσε υπερήφανος που άκουσε αποφάσεις από τους τοποτηρητές των δανειστών. Μέχρι εκεί όμως... Αν είμαστε σοβαροί άνθρωποι και συγκροτούμε σοβαρή κοινωνία θα πρέπει αντί να μοιρολογούμε, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να βγούμε από την κρίση μια ώρα νωρίτερα...

Το λάθος
Η εκτίμηση που σχημάτισα είναι πως το λάθος της Παρασκευής οφειλόταν στο κακό επικοινωνιακό χειρισμό μιας σωστής ιδέας. Η ίδια η ιδέα, πιστεύω πως, αποσκοπούσε σε μια προσπάθεια κυβέρνησης και τρόικας να αιφνιδιάσουν τις αγορές θετικά.
Αν κρίνω από το ταμπλό του χρηματιστηρίου στο «δεύτερο ημίχρονο» της Παρασκευής με την απογείωση των μετοχών των κρατικών εταιρειών, η ιδέα ήταν στη σωστή κατεύθυνση.

Αν τρόικα και κυβέρνηση ήταν περισσότερο σοβαρές και αντί μιας γενικόλογης ανακοίνωσης σε αγγλικά κάποιου Βέλγου όπου δεν ξεχώριζε αν μίλαγε για πενήντα ή δεκαπέντε δισ. παρουσίαζαν ένα λεπτομερέστερο σχέδιο με τι, πως και πότε θα βγει προς πώληση τα επόμενα χρόνια, από σήμερα θα βλέπαμε και στις διεθνείς αγορές ανάλογες αντιδράσεις...

Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη. Οι εταίροι επεξεργάζονται ένα σχέδιο να κάνουν την αντιμετώπιση του χρέους τα επόμενα χρόνια βιώσιμο εγχείρημα. Όπως ξέρουμε το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει ένα συνδυασμό μέτρων και τεχνικών...
Έχει κανείς αμφιβολία πως η Ελλάδα θα πρέπει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία σε αυτή την προσπάθεια; Αν είναι εχέφρων νομίζω πως δεν θα έχει αμφιβολία.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το ζητούμενο είναι το εξής: Πως δεν θα κάνει γενική εκποίηση, αλλά κάθε τι που θα εκχωρείται θα έχει πολλαπλά οφέλη τόσο για τα κρατικά ταμεία όσο και για την οικονομική ανάπτυξη.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να αναζητηθεί ο τρόπος που η πώληση κρατικών μονοπωλίων δεν θα οδηγήσει σε ιδιωτικά μονοπώλια, αλλά απελευθερωμένες αγορές που θα προσφέρουν καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας στην κοινωνία.

Το παράδειγμα της απελευθέρωσης των τηλεπικοινωνιών είναι χαρακτηριστικό στην περίπτωση αυτή.

Τα ακίνητα
Η πώληση ακινήτων μπορεί να αποδειχτεί κλειδί και για τη μείωση του χρέους, αλλά και για την ανάπτυξη της οικονομίας, αρκεί να γίνει βάσει ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου. Αυτό αφορά τόσο την ενδυνάμωση της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, αλλά και την εκμετάλλευση του ελληνικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση των συνταξιούχων πλέον baby boomers που θα αφθονούν τα επόμενα χρόνια στον πλούσιο βορρά.

Μπορεί κάποιος να υπολογίσει, αν 5 εκατ. συνταξιούχοι επιλέξουν την Ελλάδα να μένουν όλο το χρόνο και ξοδεύουν 15-20 χιλιάδες ευρώ ετησίως, τι αντίκτυπο μπορούν να δημιουργήσουν στην εθνική οικονομία και την ανάπτυξη;...

Επιπλέον τα οικόπεδα που θα συμπεριληφθούν σε αυτά τα σχέδια θα μπορούσαν να παραχωρούνται για 50-100 χρόνια και μετά να επιστρέφουν στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου...

Αντιπολίτευση, συμπολίτευση και Τύπος αντί να εστιάσουμε στην ουσία του σχεδίου θορυβούμε για τους τύπους. Φοβάμαι πως δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια και το δυστύχημα είναι πως δεν τόχουμε καταλάβει ακόμη...

Τόγραψε ο Κ. Στούπας στο CAPITAL.GR

ΤΑ 18 ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ !...

Τρεις νομοθετικές παρεμβάσεις έχει κάνει η κυβέρνηση μέσα στο 2010, για να προωθήσει την …ευελιξία των εργασιακών σχέσεων και να πετύχει τη μείωση του μισθολογικού κόστους. Αν και έχει αποδειχθεί πλήρως από τα στοιχεία και τα δεδομένα, πως για την μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν φταίνε οι μισθοί των εργαζομένων, η τρόϊκα λύσσαξε, από την πρώτη στιγμή, για ν΄ ανατρέψει συθέμελα το υπάρχον εργασιακό καθεστώς και οι κυβερνητικοί δέχτηκαν τις ντιρεκτίβες και υλοποίησαν ένα μεγάλο μέρος της ξεθεμελίωσης, ενώ δείχνουν να έχουν συναινέσει και σε παραπέρα μέτρα πιο σκληρά και πιο αντεργατικά !

Φυσικά και οι αντροπές που έχουν επέλθει αφορούν όλους τους τομείς, τόσο το στενό και ευρύτερο δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό.

Η παράθεση και η ανάγνωση μιας κωδικοποιημένης λίστας των μέτρων που έχουν παρθεί ως σήμερα, δείχνει το μέγεθος της επίθεσης που έχει δεχθεί ο κόσμος της Εργασίας, μέσα σ΄ ένα χρόνο και προκαλεί δέος, μαζί, φυσικά με την οργή και την αγανάκτηση.

Α. Στις 11 Μαΐου με το ν.3846 ο τότε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Α. Λοβέρδος έφερε τις εξής αλλαγές :

1. Τέθηκε - και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι νεωτέρας- χρονικός περιορισμός εννέα μηνών για τις συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου για παροχή εργασίας αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη (για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα τεκμαίρεται ότι «υποκρύπτεται εξαρτημένη σχέση εργασίας»).
2. Ορίστηκε ότι ο εργοδότης που έχει περιορισμό οικονομικής δραστηριότητας, αντί απολύσεων, μπορεί να επιβάλλει ύστερα από απλή ενημέρωση - διαβούλευση σύστημα εκ περιτροπής εργασίας (για λιγότερες μέρες την εβδομάδα, λιγότερες εβδομάδες το μήνα, λιγότερους μήνες το χρόνο) για διάστημα 6 μηνών το χρόνο.
3. Προβλέφθηκε προσαύξηση της αμοιβής του μερικώς απασχολούμενου κατά 10% για την παροχή πρόσθετης εργασίας πέρα από τα συμφωνημένα. Η προσαύξηση για εργασία μικρότερη των 4 ωρών ημερησίως, παραμένει στο 7,5%.
4. Ορίστηκε ως ανώτατη διάρκεια της προσωρινής εργασίας («ενοικίαση» εργαζομένου) οι 18 μήνες.
5. Τέθηκε περιορισμός για τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων (καταβολή του 1/2 της αμοιβής) διάστημα 3 μηνών κάθε φορά με δυνατότητα θέσης ξανά σε διαθεσιμότητα κάθε φορά εφόσον μεσολαβεί ένα τρίμηνο κανονικής εργασίας και αμοιβής.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Β. Με το ν.3863 (15 Ιουλίου 2010) και πάλι ο Α. Λοβέρδος, υπό την πίεση της τρόικας, προχώρησε στις παρακάτω μεταβολές :

6. Αύξησε τα όρια των επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων στο 5% του προσωπικού (από 2-3% που ήταν) και μέχρι 30 άτομα το μήνα σε επιχειρήσεις με προσωπικό πάνω από 150 άτομα και σε 6 απολύσεις το μήνα για τις επιχειρήσεις μέχρι 20 ατόμων.
7. Μείωσε κατά 50% τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης μέσω του περιορισμού, σε 1 έως 4 μήνες (ανάλογα με τα χρόνια εργασίας) του χρόνου προειδοποίησης του εργαζομένου από τον εργοδότη. Τα ποσά αποζημιώσεων, πλέον, είναι κλιμακωτά 1/2 μισθός έως 12 μισθοί, αντί 1 έως 24 μηνών για απόλυση χωρίς προειδοποίηση. Για διετή απασχόληση στον ίδιο εργοδότη, ο νόμος προβλέπει αποζημίωση 2 μισθών.
8. Καθόρισε χαμηλή αμοιβή, στο 84% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, για νέους ηλικίας έως 25 ετών που προσλαμβάνονται με πρόβλεψη «κάλυψης» της διαφοράς για τις εισφορές από τον ΟΑΕΔ.
9. Καθόρισε μισθό για τους μαθητευόμενους για διάστημα ενός χρόνου στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου.
10.Μείωσε το κόστος (αμοιβή) για τις υπερωρίες. Για τη λεγόμενη υπερεργασία, δηλ. την απασχόληση την 41η ,42η, 43η, 44η και 45η ώρα την εβδομάδα με πενταήμερο και 40ωρο, η προσαύξηση μειώθηκε στο 20% (από 25%), για υπερωρία έως 120 ώρες στο 40% (από 50%), για πάνω από 120 ώρες στο 60% (από 75%) και για την αδήλωτη υπερωρία στο 80% (από 100%).
11. Προέβλεψε τη δυνατότητα εφαρμογής του ελαστικού δεκάωρο με συμφωνία του εργοδότη σε επίπεδο επιχείρησης ή σε συμφωνία με ένωση προσώπων (τουλάχιστον 5 εργαζομένων), αν δεν υπάρχει σωματείο. Το ελαστικό δεκάωρο μπορεί να εφαρμοστεί με αυξομείωση των ωρών (λιγότερες σε περίοδο ύφεσης και περισσότερες σε περίοδο αιχμής) για 4 μήνες το χρόνο, ή 256 ώρες και έως 32 εβδομάδες.
12. Επέτρεψε την πληρωμή της αποζημίωσης λόγω απόλυσης σε δόσεις από τον εργοδότη.

Ο ν. 3899 της Λ. Κατσέλη :

13. Εδωσε τη δυνατότητα υπογραφής ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων ανά επιχείρηση (καταργώντας εμμέσως την εφαρμογή των κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών). Οι νέοι μισθοί των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων μπορούν, πλέον, να «αποκλίνουν» έναντι των κλαδικών όχι όμως και έναντι της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αρχικά προέβλεπε ο νόμος για το Μνημόνιο.
14. Κατάργησε το δικαίωμα προσφυγής στη Διαιτησία για τους όρους εργασίας αφήνοντας «ανοικτό» το ενδεχόμενο επιβολής ωραρίων και άλλων όρων εργασίας με ατομικές «συμφωνίες» αν δεν υπάρξει μεσολάβηση. Ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας άλλαξε και περιορίστηκε στην έκδοση αποφάσεων διαιτησίας, σε περίπτωση διαφωνίας εργοδότη - εργαζομένων, μόνο για τους μισθούς.
15. Κατάργησε τις προσαυξήσεις ωρομισθίου 7,5% για τους μερικώς απασχολουμένους αν απασχολούνται λιγότερο από 4 ώρες την ημέρα και του 10% αν καλούνται να εργαστούν επιπλέον ώρες.
16. Μείωσε περαιτέρω το κόστος των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης του ν. Λοβέρδου ειδικά όπου εφαρμόζεται επιχειρησιακή σύμβαση (αποζημίωση με βάση το νέο χαμηλό μισθό) για τους νέους (αν είναι σε δοκιμαστική περίοδο ενός έτους δεν αποζημιώνονται καθόλου) καθώς και για όσους έχουν δύο χρόνια υπηρεσίας (αν έχουν απασχοληθεί έως 2 χρόνια θα δικαιούνται αποζημίωση 1 μισθού, αντί των 2 που προέβλεπε ο νόμος Λοβέρδου).
17. Αύξησε από 6 σε 9 τους μήνες που μπορεί ο εργοδότης μέσα στη διάρκεια 1 χρόνου να επιβάλλει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας «αν περιοριστούν οι δραστηριότητες και για την αποτροπή ομαδικών απολύσεων». Μόνη προϋπόθεση είναι «η προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 260/2006 και του ν. 1767/1988.», αναφέρει η διάταξη που άλλαξε τη ρύθμιση του ν. Λοβέρδου.
18. Αύξησε τη διάρκεια της απασχόλησης (ενοικίασης) του μισθωτού από τον έμμεσο εργοδότη στους 36 μήνες (από 18μήνες που είχε ορίσει ο ν. Λοβέρδου). Στο 36μηνο περιλαμβάνονται και οι ενδεχόμενες ανανεώσεις που γίνονται εγγράφως.

Κι όλα δείχνουν πως έπεται και (το ίδιο θλιβερή) συνέχεια !...

(Τα στοιχεία προέρχονται από ρεπορτάζ του Γ. Γάτου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).