Είμαστε λίγο παλιάνθρωποι κι έτσι είχαμε ήδη ετοιμάσει τα σχετικά κείμενα που θα έκαναν κόσκινο τη «διάτρητη πολιτική του Γιώργου» στα ελληνοτουρκικά. Περιμέναμε την ευκαιρία. Το σκηνικό ήταν έτοιμο. Ξαφνικά, βγαίνει ο δικός μας και μιλά μπροστά στην ελίτ της τουρκικής διπλωματίας για όλα! Τους τα «ρίχνει» για τις παραβιάσεις, για το Κυπριακό, ακόμη και για το παιδομάζωμα των γενίτσαρων. Τι μας έκανες, τώρα, Γιώργο μας; Ποιος έχει όρεξη να αλλάζει και πάλι κείμενα...
Ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε στους Τούρκους διπλωμάτες όλα όσα θα θέλαμε να πει. Όχι για λόγους εγωισμού. Αλλά ως μία αφετηρία μιας τίμιας διαπραγμάτευσης με τους Τούρκους για να αλλάξουμε, επιτέλους, το κλίμα της αμοιβαίας καχυποψίας και να το μεταβάλλουμε σε μία δημιουργική δύναμη.
Ο κ. Παπανδρέου είπε τα αυτονόητα. Τα είπε, όμως. Δεν μάσησε τα λόγια του. Αν δεν το έκανε θα τον κατηγορούσαμε για «δουλικότητα». Τώρα που το έκανε αμφισβητούμε τα κίνητρά του. Είναι αλήθεια ότι ως λαός δεν «τρωγόμαστε» με τίποτα...
Την εποχή αυτή κυβερνούν στην Τουρκία οι ισλαμιστές του Ερντογάν και όχι το Κεμαλικό στρατιωτικό παρακράτος. Αν υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να κερδίσουμε και οι δύο λαοί από μία πολιτική προσέγγισης, αυτό θα πρέπει να βρεθεί σήμερα. Ο Ερντογάν είναι ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να μεταμορφώσει πλήρως την Τουρκία μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Είναι ένας μεγάλος ηγέτης για την Τουρκία. Ο Ερντογάν, λοιπόν, ξέρει ότι η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες είναι ο μοναδικός τρόπος για να γίνει η Τουρκία ένας σύγχρονος και μεγάλος παίκτης στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική σκακιέρα.
Προσέγγιση, όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς που σήμερα βρισκόμαστε σε προφανή αδυναμία, λόγω των μεγάλων οικονομικών μας προβλημάτων, θα πρέπει να παραδώσουμε τα πάντα! Μία τέτοια λύση δεν θα ήταν βιώσιμη, ακόμη κι αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση για να την υπογράψει. Αυτό ακριβώς είπε με κάθε δυνατό τρόπο ο κ. Παπανδρέου. Ότι επιθυμούμε μία τίμια συζήτηση.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε στους Τούρκους διπλωμάτες όλα όσα θα θέλαμε να πει. Όχι για λόγους εγωισμού. Αλλά ως μία αφετηρία μιας τίμιας διαπραγμάτευσης με τους Τούρκους για να αλλάξουμε, επιτέλους, το κλίμα της αμοιβαίας καχυποψίας και να το μεταβάλλουμε σε μία δημιουργική δύναμη.
Ο κ. Παπανδρέου είπε τα αυτονόητα. Τα είπε, όμως. Δεν μάσησε τα λόγια του. Αν δεν το έκανε θα τον κατηγορούσαμε για «δουλικότητα». Τώρα που το έκανε αμφισβητούμε τα κίνητρά του. Είναι αλήθεια ότι ως λαός δεν «τρωγόμαστε» με τίποτα...
Την εποχή αυτή κυβερνούν στην Τουρκία οι ισλαμιστές του Ερντογάν και όχι το Κεμαλικό στρατιωτικό παρακράτος. Αν υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να κερδίσουμε και οι δύο λαοί από μία πολιτική προσέγγισης, αυτό θα πρέπει να βρεθεί σήμερα. Ο Ερντογάν είναι ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να μεταμορφώσει πλήρως την Τουρκία μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Είναι ένας μεγάλος ηγέτης για την Τουρκία. Ο Ερντογάν, λοιπόν, ξέρει ότι η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες είναι ο μοναδικός τρόπος για να γίνει η Τουρκία ένας σύγχρονος και μεγάλος παίκτης στην παγκόσμια οικονομική και πολιτική σκακιέρα.
Προσέγγιση, όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς που σήμερα βρισκόμαστε σε προφανή αδυναμία, λόγω των μεγάλων οικονομικών μας προβλημάτων, θα πρέπει να παραδώσουμε τα πάντα! Μία τέτοια λύση δεν θα ήταν βιώσιμη, ακόμη κι αν υπήρχε ελληνική κυβέρνηση για να την υπογράψει. Αυτό ακριβώς είπε με κάθε δυνατό τρόπο ο κ. Παπανδρέου. Ότι επιθυμούμε μία τίμια συζήτηση.
Οι Έλληνες μπορούμε να στηρίξουμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Κι είναι ευτύχημα το γεγονός ότι δεν επιτρέψαμε σε φίλους και συμμάχους να κρύβονται πίσω από εμάς όταν εκείνοι έπρεπε να αντιμετωπίσουν το ερώτημα αν θέλουν ή όχι την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι έχουμε μέχρι σήμερα αποδείξει ότι είμαστε συνεπείς στο λόγο μας. Αλλά και η Τουρκία θα πρέπει να αποδείξει με την σειρά της ότι μπορεί να ξεπεράσει τις δικές της «αγκυλώσεις» και ότι δεν υπάρχει πράγματι λόγος να είμαστε καχύποπτοι απέναντί τους.
Οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί ή τουλάχιστον να προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Το να κατακρίνουμε οτιδήποτε κάνει η κυβέρνηση, επειδή μας αρέσει να φωνάζουμε, δεν είναι εποικοδομητικό. Ο κ. Παπανδρέου τα πήγε περίφημα στο ταξίδι του στο Ερζερούμ και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι εδώ τελείωσαν όλα. Κάθε άλλο! Κι εμείς θα είμαστε εδώ, για να εκφράζουμε κάθε φορά την δική μας άποψη...
Οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί ή τουλάχιστον να προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Το να κατακρίνουμε οτιδήποτε κάνει η κυβέρνηση, επειδή μας αρέσει να φωνάζουμε, δεν είναι εποικοδομητικό. Ο κ. Παπανδρέου τα πήγε περίφημα στο ταξίδι του στο Ερζερούμ και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι εδώ τελείωσαν όλα. Κάθε άλλο! Κι εμείς θα είμαστε εδώ, για να εκφράζουμε κάθε φορά την δική μας άποψη...
Τόγραψε ο Θανάσης Μαυρίδης στο CAPITAL.GR
.jpg)
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Αν δεν ταξίδευε καθόλου ο ΓΑΠ, θα έλεγαν ότι δεν ενδιαφέρεται για τη χώρα του. Σήμερα ασχολούνται με το «πόσο μας στοιχίζει κάθε ταξίδι». Φαίνεται, ο ακαταλληλότερος που δεν πήγαινε πουθενά και σε κανέναν, το έκανε για να μας κάνει οικονομία. Να ’ναι καλά το παλληκάρι εκεί που βρίσκεται..
Για τον Γ. Παπανδρέου, όσο αφορά την εξωτερική πολιτική είναι προφανές ότι «το ‘χει». Χρόνια Υπουργός Εξωτερικών, έχει πάμπολλες γνωριμίες στο διεθνές στερέωμα, ξέρει να κινηθεί, να μιλήσει, να διεκδικήσει, άλλοτε με επιτυχίες, άλλοτε χωρίς, πάντα στα μέτρα των δυνατοτήτων που μπορεί να έχει μια μικρή αλλά σημαντική χώρα, όπως η δική μας. Στα οικονομικά είναι άσχετος, γι αυτό και τα τόσα λάθη, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Όσο αφορά τους μόνιμους κομπλεξικούς θιασώτες της μιζέριας, όπως σωστά αναφέρεται στο άρθρο, έχουν αποφασίσει για τα συμπεράσματα του ταξιδιού και έχουν κατασταλάξει στις απόψεις τους, πριν καν αρχίσει η επίσκεψη. Όπως π.χ. ο Αβραμόπουλος, ο οποίος αμόλησε τα γνωστά του ασυνάρτητα, επειδή κάτι έπρεπε να πει, για να ‘χουμε κουβέντα και να ασχολούμεθα με την ασημαντότητά του.
Ζήλεψε τις πομπώδεις παπαριές του ΠανΚάλου.
Λοιπόν, πέρα πάσης αμφιβολίας ο Παπανδρέου έκανε μια μελετημένη, προσεκτική, ουσιαστική και, τελικά, θετική κίνηση.
Ενώπιον του πιο κατάλληλου ακροατηρίου, στον πιο κατάλληλο χώρο, έβαλε με σαφήνεια τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορεί να γίνει οποιαδήποτε ελληνοτουρκική προσέγγιση.
Φυσικά αυτό ήταν αναπάντεχο και σαφώς αποτέλεσε έκπληξη, μέσα σ΄ όσα γίνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα οποία, κατά κύριο λόγο,είναι αρνητικά.
΄Εστω, όμως, και σαν έκπληξη, το καλό πρέπει ν΄ αναγνωρίζεται.
Μήπως βιαζόσαστε να θριαμβολογήσετε ; Ας περιμένουμε χειροπιαστά αποτελέσματα και αποφάσεις. Η πολιτική και οι πολιτικοί του "μνημονίου" δεν προδιαθέτουν για θετικές εξελίξεις.
Δημοσίευση σχολίου