ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΓΟΛΙΑΘ !...

Και το γαϊτανάκι με την αναδιάρθρωση του χρέους καλά κρατεί, με τις εκατέρωθεν δηλώσεις να είναι, μέρα με τη μέρα, όλο και πιο αντικρουόμενες.
Το τελευταίο δεκαήμερο, από Γερμανία μεριά, υπήρξε βομβαρδισμός πληροφοριών για σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, (του πέρα των 110 δισ. €), που θα το συζητούσε η σύνοδος κορυφής το Μάρτιο.
Η ελληνική κυβέρνηση, κύρια διά του Παπακωνσταντίνου, συνεπικουρούμενου από τον Προβόπουλο, αλλά χθες και διά στόματος πρωθυπουργού στο Νταβός, αποκλείει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θεωρώντας το, περίπου, επικίνδυνο και αντίθετο με τα συμφέροντα της χώρας.
Το παράξενο είναι, πως ενάντιος εμφανίζεται και ο ΄Ολι Ρεν, που, βέβαια, ως επίτροπος, δεν μπορεί παρά να εκφράζει την άποψη της Κομισιόν.

Τι γίνεται, λοιπόν ;

Είναι συνηθισμένο και φυσιολογικό, όταν παίζονται ζητήματα στρατηγικής, οι ζυμώσεις και οι αντιπαραθέσεις να παρουσιάζονται και μεγαλύτερες και εντονότερες. Κι εδώ έχουμε μια τέτοια περίπτωση.
Η Ελλάδα έχει διακηρύξει, μέσω της κυβέρνησης, πως η μεγάλη προσπάθεια εξυγίανσης και προσαρμογής της οικονομίας θα διαρκέσει (με τις επιταγές του μνημονίου) ως το 2013. Ο Γ. Παπανδρέου τονίζει συνέχεια, πως η χώρα θα βγει στις αγορές προς το τέλος του 2011 και πως από το 2012 θα επιστρέψουν οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δισ. € και την – πιθανή – μείωση του επιτοκίου τους, η πορεία μπορεί να είναι βιώσιμη και η εξυπηρέτηση του χρέους ομαλή.
Την όποια βελτιωτική παρέμβαση της Ε.Ε. η χώρα μας την επιζητάει στα πλαίσια γενικότερων μέτρων για όλα τα κράτη κι όχι κατ΄ αποκλειστικότητα, ενώ ως τέτοιο μέτρο επιθυμεί την καθιέρωση του Ευρωομόλογου.

Απ ό, τι φαίνεται οι …οπαδοί της αναδιάρθρωσης του συνολικού χρέους της Ελλάδας, την παραπάνω στρατηγική την αμφισβητούν και προσπαθούν να περάσουν τη δική τους, κάνοντας και περιγράφοντας διάφορα σχέδια.

Η κόντρα, βραχυπρόθεσμα, συνίσταται στις ενστάσεις της Ελλάδας σ΄ όλη αυτή φιλολογία, καθώς τη θεωρεί – και είναι – υπονομευτική της προσπάθειας και της επιδίωξης κατευνασμού των αγορών και προετοιμασίας του εδάφους για επιστροφή στον απρόσκοπτο και χαμηλότοκο δανεισμό.
Η ουσιαστική, όμως, αντίθεση και αντιπαράθεση έχει ευρύτερα χαρακτηριστικά κι αναφέρεται στη νέα δομή και στους νέους κανόνες λειτουργίας της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, δηλαδή, στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η Γερμανία της Μέρκελ πουλάει την αναδιάρθρωση των χρεών, με αντάλλαγμα την υιοθέτηση ενιαίων και αυστηρών (συνταγματικά κατοχυρωμένων) κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας σ΄ όλα τα κράτη μέλη, παριστάνοντας τον μεγαλόψυχο πρωτοπόρο της πλήρους οικονομικής ένωσης.
Κι όμως, πίσω από την αθώα αυτή επιδίωξη, κρύβεται η εμπέδωση και η δημιουργία μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, η παγίωση των ανισοτήτων και η διαιώνιση της πολλαπλής εκμετάλλευσης των χωρών του νότου, από εκείνες του πλούσιου βορρά.
Πολιτικές και προγράμματα αντιστάθμισης, προσαρμογής και σύγκλισης δεν υπάρχουν στις σκέψεις, τους σχεδιασμούς και τις πολιτικές των Γερμανών.
Τώρα που εμείς κάναμε τη δουλειά μας και πετύχαμε, με την απλόχερη βοήθεια, (άμεσης και έμμεσης), της Ε.Ε. την νέα ενοποίηση της Γερμανίας, ενσωματώνοντας και εξισώνοντας το πάμπτωχο ανατολικό κομμάτι της, ας πάνε περίπατο τα προγράμματα και τα πακέτα στήριξης και σύγκλισης, για τους υπόλοιπους : τώρα ενιαίοι κανόνες και αυστηρή πειθαρχία !

Το παιχνίδι είναι μεγάλο κι ανοιχτό, πλην όμως οι προϋποθέσεις και ο συσχετισμός των δυνάμεων συντριπτικά κατά της Ελλάδας, γεγονός που καθιστά τις εγχώριες προσπάθειες, περίπου, απέλπιδες !...