Σε όλους είναι γνωστό πως αυτό που ονομάζεται «λαϊκό αίσθημα» είναι ένα χαρακτηριστικό απόλυτα ιδιόμορφο, ασύλληπτα ευμετάβλητο και δύσκολα προβλέψιμο. Οι ακραίες διακυμάνσεις του έχουν τσεκαριστεί και επιβεβαιωθεί άπειρες φορές…Το μεγάλο νταβαντούρι με τις αποφάσεις της Ε.Ε. για την Ελλάδα, τυπικά, αλλά ουσιαστικά για τα δομικά προβλήματα της ευρωζώνης, «πέρασε» ως μια πετυχημένη πολιτική πράξη του πρωθυπουργού – κυρίως – και της ελληνικής κυβέρνησης, ταυτόχρονα, όμως, δημιούργησε νέες προσδοκίες, το ανυπόμονο και το θετικό, των οποίων, ενέτειναν οι παντοειδείς πανηγυρισμοί !
Ο απογοητευθείς ψηφοφόρος, όσο και να διατηρεί ποσοστά από την πίστη του και την αισιοδοξία του, παρουσιάζεται, την επαύριο των γεγονότων απογοήτευσής του, (οικονομικά μέτρα λιτότητας), προβληματισμένος και επιρρεπής σε συχνές απόπειρες επανεξέτασης των πολιτικών βεβαιοτήτων του. Αυτή τη φυσιολογική, όμως, τάση του, την επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το περιβάλλον και οι αναπτυσσόμενες επισημάνσεις και κριτικές στην κοινωνία.
Δυστυχώς για τους κυβερνώντες, οι περιστάσεις απαιτούν χειροπιαστά αποτελέσματα, σε θετική κατεύθυνση, εδώ και τώρα ! Είναι η ώρα του «υπερθετικού βαθμού» : τα καλά κρίνονται αυστηρά και μετριάζονται, τα άσχημα υπερ-υποαξιολογούνται…
Σαφώς κι ο δανεισμός με επιτόκιο 5,90% δεν μπορεί ν΄ αποτελέσει επιχείρημα αλλαγής του κλίματος στις διεθνείς αγορές και δεν είναι ! Φυσιολογικά, λοιπόν, την εξέλιξη τη συνοδεύει το σχόλιο «έσταξε η ουρά του γαϊδάρου !...».
Άλλο ένα τέτοιο και το αίτημα «ζητείστε τώρα ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης» θα ΄ρθει από τα κάτω !... Τι μέλλει γενέσθαι ή, καλύτερα, τι προβλέπειν γενέσθαι ?... >>> Διαβάστε τη συνέχεια...
Οι κινήσεις, εν τούτοις, των περί τα οικονομικά ασχολούμενων και μοχθούντων, δεν εισπράττονται ξεχωριστά και μεμονωμένα, αξιολογούνται στα πλαίσια του γενικότερου κυβερνητικού έργου. Κι εδώ υπάρχει ζήτημα : οι βόμβες, οι ληστείες, το ράλι των καυσίμων, οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα, οι ολιγωρίες σε άλλους βασικούς τομείς, δημιουργούν συνθήκες και προϋποθέσεις κατιούσας πορείας !...
Γαμώτο !... Οι πρωθυπουργικές κινήσεις του Γ. Παπανδρέου, έκαναν άνω – κάτω, όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά τον Κόσμο ολόκληρο και προκάλεσαν, παντού, ενασχολήσεις και αποφάσεις. Τι είναι, τάχα, αυτό, το τόσο δύσκολο και ανυπέρβλητο, που δεν αφήνει ν΄ αναπτυχθεί και ν΄ αναδειχθεί ένα ανάλογο έργο και στο εσωτερικό ;
Ας σημάνει εγερτήριο κι ας εμπεδωθεί, επιτέλους, η πραγματικότητα : το κρυφτό πίσω απ΄ το δάχτυλο, δεν είναι αξιόπιστο παιχνίδι, αλλά ένδειξη έλλειψης εναλλακτικών λύσεων και κίνηση απελπισίας !
Πρόεδρε, κατέβασέ τους το χέρι από το πρόσωπό τους !...
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Οι φάπες που φάγαμε το τελευταίο διάστημα ήταν πολλές. Και δεν εννοώ τις φάπες του τελευταίου 6μήνου, όπως βολεύει να σκέπτονται οι (ελάχιστοι ελπίζω) εναπομείναντες ηλίθιοι. Τις φάπες τις τρώμε ακατάπαυστα την τελευταία 6ετία, όπου μετά την περίφημη απογραφή του Αλογογκούφη βάλαμε την Ε.Ε. μόνιμα στο συρτάρι της ελληνικής οικονομίας να παρακολουθεί και να συναποφασίζει.
Και ενώ όλοι αυτοί οι γραβατωμένοι καραγκιόζηδες της Ε.Ε. έβλεπαν την αλήθεια και παρακολουθούσαν κατά που πάει το πράγμα, δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να σταματήσουν την κατρακύλα. Ήξεραν την πραγματική κατάσταση - όχι αυτή που παρουσίαζε το οικονομικό επιτελείο σ’ εμάς – κι όμως, συνυπέγραφαν στα στατιστικά, έπλεκαν το εγκώμιο στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό, συναποφάσιζαν το πότε θα μπούμε στην επιτήρηση και πότε θα βγούμε απ’ αυτήν.
Τους χάλασε τα σχέδια ο Παπανδρέου. Δεν περίμεναν αυτός ο άχρηστος, ο πλέον ακατάλληλος, ο βραδύνους, το άτομο με ειδικές ανάγκες, αυτός που δεν μιλάει καν ελληνικά να κερδίσει στις εκλογές τον «καταλληλότερο». Βλέπεις η δεξιά συμμορία, δεν είχε πείσει μόνο τους εγχώριους ηλίθιους για την ικανότητα του Καραμανλή, είχε καταφέρει να το περάσει και στους έξω.
Τώρα λοιπόν έφθασε η ώρα να ξεσπαθώσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Έφθασε η ώρα να ζητήσει η Ε.Ε. την δημοσιοποίηση των πραγματικών στοιχείων. Και τώρα πια έφθασε η ώρα να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Μας μεταχειρίζονται σαν το άτακτο παιδί που αντί να κάνει τα μαθήματά του αυτό γυρνούσε στις αλάνες και έπαιζε. Σαν τον κακό μαθητή που ήρθε αδιάβαστος, ελπίζοντας πως θα γλιτώσει την τιμωρία.
Δεν επέβαλαν τα μέτρα στον Καραμανλή γιατί δεν ήθελαν να σωθεί η Ελλάδα. Άλλωστε το Λαϊκό κόμμα στο οποίο ανήκει και η ΝουΔου κυριαρχεί στις χώρες της ευρωζώνης. Γιατί να στενοχωρήσουν τον «αδελφό» Κωστάκη;
Η Ελλάδα λοιπόν έπρεπε να βουλιάξει και, αν ήταν δυνατόν, αβοήθητη. Επέβαλαν τα μέτρα σε σοσιαλιστική κυβέρνηση, επιτυγχάνοντας δύο στόχους:
Πρώτος στόχος ήταν να στείλουν ένα μήνυμα στους τυχόν επόμενους «άτακτους μαθητές» ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν καμία ευρωστήριξη, όχι μόνο οικονομική, ούτε καν στα λόγια.
Δεύτερος στόχος ήταν να κοπούν τα φτερά των σοσιαλιστών ανά την Ευρώπη που εποφθαλμιούν την εξουσία. Στις χώρες αυτές οι δεξιές κυβερνήσεις μονίμως θα επικαλούνται το παράδειγμα της σοσιαλιστικής Ελλάδας, με την απειλή «για πειράματα είμαστε τώρα;».
Ο πρωθυπουργός ταξιδεύει μονίμως στο εξωτερικό. Ελάχιστος χρόνος του μένει να βρίσκεται στην Ελλάδα και αυτός μοιράζεται στο κοινοβούλιο, σε κυβερνητικές συσκέψεις, σε υπουργικά συμβούλια, σε κανά ΚΕΠ, ΙΚΑ…
Θυμάμαι τον προκάτοχό του που την άραζε στου Μπαϊρακτάρη και μας έβγαζε λογίδρια για τους νταβατζήδες. Πριν την σπαλομπριζόλα και μετά το ρέψιμο.
Περασμένα «μεγαλεία» και διηγώντας τα να κλαις.
Πολύ…
Πέτρος Κ.
Δημοσίευση σχολίου