ΑΠΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ !...

Σπεύδε βραδέως! Φαίνεται ότι αυτό είναι το σύνθημα των αξιωματούχων της Ε.Ε. ΄Αργησαν να καταλάβουν τι γίνεται στην Ευρώπη. Αργούν να πάρουν ακόμη αποφάσεις. Ακόμη κι όμως όταν τις παίρνουν τα γεγονότα τούς έχουν ξεπεράσει.

Με την κρίση χρέους να επεκτείνεται σε Ισπανία και Ιταλία, να είναι προ των θυρών της Γαλλίας και του Βελγίου, οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής όπου θεωρητικά έληξε το «πρόβλημα» της Ελλάδος τείνουν να παραμείνουν κενό γράμμα.

΄Aλλωστε η χώρα μας δεν θα μείνει αλώβητη εάν χτυπηθεί ο σκληρός πυρήνας της Ευρωζώνης. Εμμέσως πλην σαφώς το υπαινίχθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος άφησε ανοιχτό παράθυρο η επόμενη δόση του δανείου, το Σεπτέμβριο, να δοθεί με τους προηγούμενους όρους αφού ενδεχομένως να μην έχουν ισχύσει οι νέοι της Συνόδου, παρά τη χθεσινή σπουδή του κ. Ρεν.

Όπερ σημαίνει ότι οι όποιες ευνοϊκές αποφάσεις για την Ελλάδα, παίρνουν παράταση για το Δεκέμβριο. Αλλά μέχρι τότε πόσα μπορεί να έχουν αλλάξει;

Μπορεί άραγε να αναλογιστεί κανείς τις συνέπειες μιας προσφυγής, της Ιταλίας ή της Ισπανίας, στο Μηχανισμό Στήριξης;

Και εάν αυτό φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας πριν από ένα χρόνο, σήμερα είναι ορατός εφιάλτης! Και για μία ακόμη φορά οι ηγέτες συνεδριάζουν…

Μέρκελ - Σαρκοζί άρχισαν τηλεφωνικές επικοινωνίες. Μπαρόζο - Τρισέ κάνουν εκκλήσεις. Δρομολογήθηκε και πάλι έκτακτη Σύνοδος Κορυφής. Πόσες άραγε ακόμη θα πρέπει να γίνουν για να καταλάβουν τα «μεγάλα μυαλά» της Ευρώπης ότι η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Φυσικά και δεν βρίσκουμε δικαιολογίες για την κατάντια μας. Όμως σίγουρα η Ελλάδα δεν φταίει για όλα τα δεινά της Ευρώπης.

Το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει σε μια οικονομική ένωση, πολύ δε περισσότερο σε πολιτική, που θα ήταν πραγματικό ανάχωμα στην όποια κρίση, δεν είναι ευθύνη των κρατών - μελών. Είναι ευθύνη των ηγετών.

Αργούν να συνειδητοποιήσουν. Αργούν να αποφασίσουν. Αργούν να δράσουν. Απλώς συνεδριάζουν. Όμως, δυστυχώς, φαίνεται ότι και για τις συνεδριάσεις ο χρόνος έχει τελειώσει… Παραμένουν θεατές ενός δράματος που δεν λέει να τελειώσει. Έχουν «παγώσει» μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις και σαστισμένοι παρακολουθούν τα παιχνίδια των αγορών και των κερδοσκόπων.

Στην Ιστορία είναι σίγουρο ότι η κρίση που βιώνουμε όλοι θα καταγραφεί ως μία από τις μεγαλύτερες στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα, όπως σίγουρο όμως είναι ότι οι σημερινοί ηγέτες της Ευρώπης δεν θα γραφτούν στις χρυσές σελίδες της...

Του Γ. Κούρου από την ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ