ΟΙ ΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ !...

Δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία. Ούτε περιθώρια υπάρχουν πια. Οι Βρετανοί διατήρησαν την αξιοπρέπειά τους όσο μπόρεσαν. Οσο άντεξαν. Και άντεξαν πολύ. Εστειλαν μάλιστα και μήνυμα στην κυβέρνησή τους. Ένα ηχηρό απεργιακό μήνυμα, στα τέλη Ιουνίου. Όταν το Λονδίνο πλημμύρισε με κόσμο που αποφάσισε επιτέλους να διαμαρτυρηθεί για τη ζωή που του κλέβουν, το μέλλον του που υποθηκεύουν, την αξιοπρέπεια που συνεχίζουν να υφαρπάζουν.

Όλα τα στοιχεία ήταν εκεί. Η ανεργία, η ανέχεια, οι περικοπές, το κράτος πρόνοιας που διαλύθηκε, η αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης, η πείνα και η εξαθλίωση στα υποβαθμισμένα προάστια του Λονδίνου.

Όχι, αυτό το ζήτημα δεν είναι φυλετικό. Οσο κι αν θέλουν κάποιοι να το παρουσιάσουν ως τέτοιο. Απλώς ξεκίνησε από τα υποβαθμισμένα προάστια, τα προάστια των μεταναστών, διότι εκείνοι δέχονται πρώτοι το πλήγμα. Και πάντα είναι το βαρύτερο. «Αποβράσματα», είχε χαρακτηρίσει ο Σαρκοζί τους δικούς του «αγανακτισμένους» στα υποβαθμισμένα προάστια. «Ευκαιριακούς κλέφτες», τους χαρακτήρισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Βρετανίας, Νικ Κλεγκ.

Κλέφτες, λοιπόν; Ναι, ίσως έκλεψαν. Ναι, ήταν βίαιοι. Ναι, ήταν απειλητικοί. Και, σίγουρα ναι, εκτροχιάστηκαν. Αλλά όχι χωρίς λόγο. Ποιος άκουσε, ποιος πρόλαβε να ακούσει τη φωνή τους. Διαβάζω στο βρετανικό Τύπο ότι από τις αρχές του χρόνου ένας βουλευτής από το Τότεναμ είχε απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση. Να δώσει λίγη σημασία, να πάρει κάποια μέτρα, να αποφευχθούν τα χειρότερα. Να σταματήσουν οι ρατσιστικές πρακτικές της Αστυνομίας, να βρεθούν δουλειές, να γίνουν επενδύσεις. Όχι, δεν άκουσαν.

Και τώρα, τρέχουν. Σταματούν τις διακοπές τους ...τι κρίμα, αλήθεια- για να επιστρέψουν στο Λονδίνο και να πάρουν πρόσθετα μέτρα καταστολής. Λες κι η συνείδηση καταστέλλεται...

«Μπερδεμένη η Βρετανία, προσπαθεί να καταλάβει το ξαφνικό ξέσπασμα βίας», είναι ο τίτλος της «International Herald Tribune». Ξαφνικό; Πόσο ξαφνικό μπορεί να είναι αλήθεια; Ποιος Βρετανός, αλήθεια, δεν το περίμενε; Ο αστυνομικός σήκωσε το όπλο του και σκότωσε. Έναν 29χρονο μαύρο. Είπαν μετά ότι βρέθηκε σφαίρα όπλου στον πομπό ενός αστυνομικού. «Όχι», γράφει η εφημερίδα The Guardian, «η σφαίρα που βρέθηκε ήταν από όπλο αστυνομικού». Στημένο παιχνίδι, λοιπόν. Στημένη κάλυψη για το επεισόδιο που έσπασε το φράγμα της αντοχής και της ανοχής.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Σήμερα των μεταναστών, αύριο των φοιτητών, αργότερα της μεσαίας τάξης. Θα ακολουθήσουν αναλύσεις επί αναλύσεων, έρευνες, ένορκες διοικητικές εξετάσεις και πλείστα όσα λόγια, λογικά και παράλογα.... Όπως η πρόταση του Ντέιβιντ Κάμερον να προσληφθεί ως επικεφαλής της Σκότλαντ Γιαρντ ο Αμερικανός Μπιλ Μπράτον, πρώην διευθυντής αστυνομίας στη Βοστόνη, στη Νέα Υόρκη και το Λος Αντζελες, με καταγεγραμμένη στο βιογραφικό του σημαντική μείωση στα ποσοστά εγκληματικότητας και βίας. Αναρωτιέμαι, τι θα κάνει ο Μπράτον στο Λονδίνο; Ο ίδιος δήλωσε ότι ενδιαφέρεται, άρα έχει ήδη κάποια σχέδια. Μόνον που σ΄ αυτά δεν περιλαμβάνεται η αλήθεια, όπως την καταγράφουν οι κάτοικοι του Τότεναμ.

Ενας οδηγός λεωφορείου, που αρνήθηκε ακόμη και να δώσει το όνομά του «γιατί φοβήθηκε τα αντίποινα», είπε την απλή αλήθεια. «Αν δεν μειωθεί η ενδημική ανεργία των νέων στο Τότεναμ, αυτό θα ξανασυμβεί», δήλωσε στην «International Herald Tribune». «Αυτά τα παιδιά... δεν τους νοιάζει τίποτα, δεν έχουν τίποτα να χάσουν»...

Της Ελένας Μπέλλη, από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ