ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΔΡΟΜΟ, κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ !...

Λογικοφανές το επιχείρημα του κ. Παπαδήμου, αλλά πλήρως ταξικό και ωφέλιμο για τους προύχοντες, τους έχοντες και κατέχοντες. "Οι άνεργοι δεν έχουν κατώτατο μισθό και δώρα !...". Τι ωραίο που ακούγεται !...

Με την πραγματική λογική, όμως, αυτής της άποψης, ξέρει ο πρωθυπουργός, που μπορεί να οδηγηθεί το πράγμα ; Στη μοιρασιά της ανέχειας και της φτώχιας, την ώρα, βέβαια, που οι πλούσιοι θα συνεχίζουν απτόητοι ή θα δίνουν ελεημοσύνη ! Κι αυτό το ξέρει, πολύ καλά, ο κυρ Λουκάς, αλλά ούτε το λέει, ούτε το φανερώνει...

Όταν η πολιτική εξουσία δεν έχει κατορθώσει ή δεν το επεδίωξε, (το ίδιο κάνει, ως αποτέλεσμα...), να μαζέψει τα "φαγωμένα" ή, τουλάχιστον, να σταματήσει τα περαιτέρω φαγοπότια, με πιο δικαίωμα συνεχίζει στην σφαγιαστική επιδρομή κατά των απλών και πτωχευμένων, ήδη, εργαζόμενων ;

Δεν πρόκειται για δικαίωμα, αλλά για θράσος, για αμετανόητη επιμονή σε μια πολιτική και μια συνταγή, που δεν οδηγεί πουθενά και δεν δημιουργεί διεξόδους στα κρίσιμα προβλήματα της χώρας. Μια επιμονή, που αγνοεί, ακόμα και τις πλέον επίσημες αναλύσεις και επισημάνσεις, για τα αίτια της περιορισμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και στις οποίες το λεγόμενο "μισθολογικό κόστος" δεν αναφέρεται πουθενά ή μπαίνει στο τέλος μιας μεγάλης λίστας από άλλα ζητήματα, όπως το κόστος χρηματοδότησης, το φορολογικό, η γραφειοκρατία, το κόστος ενέργειας κλπ, κλπ.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το μεγάλο θέμα ήταν και είναι η λειτουργία και τα ελλείμματα του Κράτους, από τα οποία δημιουργήθηκε και γιγαντώθηκε το ελληνικό χρέος. Το τακτοποίησαν αυτό η τρόικα και το πολιτικό προσωπικό μας ; Δημιούργησαν υγιείς και βιώσιμες συνθήκες για να σταματήσει η παραγωγή δημοσιονομικών ελλειμμάτων ; ΄Οχι, βέβαια !...

Τη στιγμή, λοιπόν, που δεν έχουν φτάσει ούτε στη μέση του "δρόμου", στο τομέα αυτόν, εμφανίζονται να ...αγωνιούν, για την ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα και να βάζουν "χέρι" κι εκεί, αλλά με τρόπο, το ίδιο λαθεμένο, το ίδιο αμοραλιστικό, το ίδιο μονόπλευρο και ταξικό !...

Τόχουμε ξαναγράψει και θα το επαναλάβουμε, επειδή αποτελεί την ουσία των εξελίξεων : όλ΄ αυτά που, κατά καιρούς, παρουσιάζονται ως κόκκινες γραμμές και διακυβεύματα, αναφερόμενα ως κατακτήσεις και αγαθά, που πρέπει να διαφυλαχθούν και να διατηρηθούν, έτσι όπως προσεγγίζονται και πολιτικά διαχειρίζονται, φθείρονται και χάνουν τη σημασία και την αξία τους στα μάτια και τη συνείδηση του λαού.

Ο ίδιος ο λαός, λοιπόν, σίγουρα και νομοτελειακά, θα ενσκήψει, κάποια στιγμή, απηυδισμένος, αηδιασμένος και πλήρως εξοργισμένος και θα τα κάνει "γης μαδιάμ", αδιαφορώντας και γράφοντας στα "τέτοια" του, τα Ευρώ, τις Ευρώπες, τα πακέτα κι όλα τα συναφή και, τότε, "Κύριος οίδε" τι ήθελε επισυμβεί !...